شوهرم فقط دنبال شغل مدیریتی است، طلاق می‌خواهم مهریه عجیب و غریب دختر جوان در ازدواج با پیرمرد ۸۲ ساله دستگیری پزشک قلابی: قربانی شدن زن میانسال در کلینیک زیبایی غیرمجاز از گاوصندوق ضدسرقت تا شلیک به تعقیب‌کننده |جزئیات هولناک سرقت‌های مسلحانه شمال تهران پشت پرده قتل هولناک همسر؛ از سوءظن تا تیغ قصابی! مرگ ۲ جوان گنابادی به علت غرق شدگی در استخر کشاورزی (۲۰ خرداد ۱۴۰۴) ۵ کشته و ده‌ها زخمی در حمله‌ای مرگبار به مدرسه‌ای در اتریش + فیلم بارش باران در انجام پرواز‌های فرودگاه بین‌المللی شهید هاشمی‌نژاد مشهد خللی ایجاد نکرد چگونه نسخه الکترونیکی داروی خود را مشاهده کنیم؟ آیا افسردگی بدون مصرف دارو درمان می‌شود؟ سازمان نظام پزشکی اسامی افراد فاقد صلاحیت در امور پزشکی را اعلام کرد (۲۰ خرداد ۱۴۰۴) صفحه‌نمایش چگونه بحران‌های عاطفی کودکان را عمیق‌تر می‌کند؟ فرزندآوری در ازدواج دوم | ضرورت ها، نکات کلیدی و ملاحظات مهم آغاز رقابت‌‌های ورزشی دانش‌آموزان خراسان رضوی برای حضور در مسابقات کشوری مدل مدیریتی به سبک توله خرسی ایران خواستار همکاری جهانی برای نجات جنگل‌های زاگرس است ایران، رتبه ۲۷ جهان در پسماند پلاستیک سبک زندگی سالم را چگونه تقویت کنیم؟ کاهش موارد ابتلا به سرخک در مشهد نسبت‌به سال گذشته مهلت ثبت‌نام وام ۵۰ میلیون تومانی بازنشستگان و مستمری بگیران تأمین اجتماعی اعلام شد ثبت تصاویر دو قلاده خرس قهوه‌ای در جنگل‌های لنگرود + فیلم بازداشت عامل آتش‌سوزی بیمارستان قلب شهید رجایی تهران راهنمای تصحیح اوراق امتحانی یک ساعت بعد از آزمون‌ها منتشر می‌شود آخرین مهلت انتخاب رشته دانشجومعلمان، امروز (سه‌شنبه، ۲۰ خرداد ۱۴۰۴) لایحه نحوه استفاده از سلاح برای محیط‌بانان منتظر تصویب نهایی در صحن مجلس است سخنگوی قوه قضائیه: فرزند و عروس کاظم صدیقی ۱۰ روز پیش بازداشت شدند | اعلام رسمی نظر پزشکی قانونی در پرونده قتل الهه حسین نژاد راه‌اندازی هزار و ۲۰۰ مدرسه رسمی حفظ قرآن در کشور | همه مدارس باید شرایط اقامه نماز در مدرسه را مهیا کنند آموزش و پرورش و تابستانِ راهبردیِ پیش‌رو آموزش ضمن خدمت معلمان و مدیران در تابستان تکمیل می‌شود
سرخط خبرها

معلم؛ بزرگ‌ترین سرمایه ملی

  • کد خبر: ۱۶۱۷۲۴
  • ۱۲ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۶
معلم؛ بزرگ‌ترین سرمایه ملی
آن که کار نیک می‌کند و دیگران از کار او بهره نیکو می‌برند، باید عزیز شمرده شود. معلمی که چراغ در جان برمی افروزد و کلماتش کلید می‌شود برای فرداها، استادی که از افراد بی سواد و خام، عالم و پخته می‌پرورد.

برخی‌ها همه چیز را  با  ریال و  به  تازگی هم با  دلار می‌سنجند. آدم‌ها را به همان اندازه‌ای محترم می‌شمارند که «درآمد» ش احترامشان را برانگیزد! از این آدم‌ها کم نداریم، هرچند کمشان هم زیاد است! یادم هست در جلسه ای، فردی با تبختر می‌گفت ارزش هر رشته تحصیلی و هر کار، به میزان درآمد و به قولش به صفر‌های سمت راست عدد صحیح است.

با همین نگاه هم آدم‌ها را اندازه می‌گرفت و برابر اقشار کم درآمد، کوه غرور بود و برابر برخورداران، با خاک تراز‌ می‌شد. او در صحبت با طرف مقابلش که معلمی ارجمند بود، می‌گفت چرا به جای معلمی دنبال مشاغل فلان و رشته فلان نرفتی؟ معلم بنده خدا مانده بود چه جوابی بدهد؛ چیزی که هم بتواند معلمی را حرمت بگذارد و هم جوابی به این فرد باشد که دل گیر نشود. من، اما همان وقت در جوابش گفتم که آدمی را  نه به  میزان دریافتی که  به  حاصل کارش باید سنجید.

به همین مؤلفه هم باید ارزش گذاری کرد. آن که کار نیک می‌کند و دیگران از کار او بهره نیکو می‌برند، باید عزیز شمرده شود. معلمی که چراغ در جان برمی افروزد و کلماتش کلید می‌شود برای فرداها، استادی که از افراد بی سواد و خام، عالم و پخته می‌پرورد، کارگری که حاصل فعالیتش نان می‌شود و در سفره مردم می‌نشیند، سقف می‌شود و بالای سر مردم قرار می‌گیرد، خدمت می‌شود و در اشکال گوناگون، مشکل مردم را رفع می‌کند، گرما می‌شود و زمستان مردم را از زمهریر می‌رهاند، خنکایی دل پذیر می‌شود و در تابستان، فضایی دل نشین می‌آفریند و... باید محترم شمرده شود که کار او درنهایت، احترام به انسان است.

همین روز‌های پیش بود که رهبر گران قدر انقلاب به زیبایی کار را عامل حیات جامعه دانستند و فرمودند: «ارزش کارگر ارزش حیات جامعه است، ارزش زندگی مردم است.» این هم یعنی دقیقا ارزش هر فرد به اثرگذاری اوست. آن روز به تأکید گفتم و امروز در این نوشتار مؤکد می‌کنم باورم را که افراد را به میزان اثرگذاری شان باید ستود، نه فقط درآمدی که از این کار به دست می‌آورند.

اگر صرف درآمد ملاک بود، باید مختلسان و قاچاقچیان را بالای سرمان جا می‌دادیم که به روزی، به امضایی، به کاروانی، اندازه عمر هزاران معلم و استاد و مهندس و کارگر درآمد دارند. اینان، اما در اندیشه ایمانی و افکار مردم، منفورند.

حق هم همین است که صاحبان سفره حرام را حرمتی نیست، بلکه نفرت روزافزون است. زشتی و پلشتی است و چنان که در محضر حضرت مولانا می‌خوانیم، باید ریشه حسد، بداخلاقی، کبر، نخوت، درازدستی و آلوده زبانی را در لقمه پیدا کنیم.

یک جایی، لقمه حرامی خورده ایم یا روزی ناپاکی به روح و جان خود داده ایم که به تنگنای این بیماری‌ها افتاده ایم. اگر دنیا را با نگاه حلال ببینیم، معلمی را دارای شأنی پیامبرانه خواهیم دید و خواهیم ستود و کارگر را  ارج خواهیم نهاد. حق مطلب را و تکلیف تکریم کریمان را هم باید چنین ادا کرد. این طرفه نکته‌ای است که باید گفت، به ویژه به گوش کسانی که عیار سنجششان با صفر‌های حساب افراد تنظیم می‌شود.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->