شکیبا افخمی راد | شهرآرانیوز، نمایش «جزیره عجیب» به کارگردانی و نویسندگی سیدجواد رحیم زاده یکی از آثاری است که در دور جدید اجراهای نمایش در مشهد روی صحنه رفته است؛ نمایشی برای کودکان و خانوادهها که از تولیدات گروه کودک و نوجوان پردیس تئاتر مستقل محسوب میشود.
رها عبدا... زاده، شاینا اسماعیل پور، آدرینا دهقان نیری، وانیا نوروزی، پریا حسینیان، مائده ارگی، تینا رضایی، افرا حمامی، یسنا اسماعیلی، آیدا ابراهیمی، نگار بیات و نیکا بشکار گروه بازیگران این نمایش پنجاه دقیقهای را تشکیل میدهند. آنها در نمایش «جزیره عجیب» روایتی تازه درباره فضای مجازی را پیش روی مخاطب قرار میدهند. جواد رحیم زاده، پیشکسوت عرصه تئاتر کودک و نوجوان و کارگردان نمایش «جزیره عجیب» در گفتگو با ما درباره این اثر و همچنین وضعیت نمایشهای کودک در مشهد توضیحاتی ارائه کرده که در ادامه پیش روی شماست.
رحیم زاده درباره نمایش «جزیره عجیب» توضیح میدهد: این نمایش برای کودکانی که در کلاسهای آموزشی پردیس تئاتر مستقل شرکت کرده اند و ترمهای مختلف را پشت سر گذاشته اند تولید شده و در سالن استاد لطفی پردیس تئاتر مستقل روی صحنه رفته است.
او یادآور میشود: فرایند تولید نمایش باتوجه به اتفاقات مختلفی که در کشور رخ داد و اینکه بازیگران ما در رنج سنی هشت تا یازده سال هستند کمی طولانی شد، اما در نهایت توانستیم از ۹ مرداد روی صحنه برویم و با استقبال خوبی نیز از سوی کودکان و خانوادهها روبه رو شویم.
رحیم زاده با بیان اینکه نمایش «جزیره عجیب» نگاهی تازه و نو به فضای مجازی دارد، خاطرنشان میکند: این نمایش درباره چهار کودک است که با گرفتن یک عکس سلفی در زنگ تفریح مدرسه، سر از یک جزیره عجیب درمی آورند؛ جزیرهای که توسط یک ملکه در فضای مجازی تسخیر شده است و بچهها برای رهایی از آنجا و مبارزه با ملکه باید تصمیمی جدی و درست بگیرند.
این کارگردان درباره اجرای نمایش «جزیره عجیب» در تماشاخانه لطفی که بیشتر به نمایشهای بزرگ سال اختصاص دارد نیز میگوید: بدون شک اگر ما یک سالن حرفهای مشخص با یک برنامه ریزی سالانه برای نمایشهای کودک و نوجوان داشتیم، اتفاقات بهتری در جذب تماشاگر رخ میداد. اما پردیس تئاترمستقل باتوجه به فضایی که به تولید تئاتر و کودک نوجوان اختصاص داده است، مخاطبان خودش را دارد، به طوری که هر شب سالن ما پر از تماشاگر میشود.
رحیم زاده در بخشی دیگری از صحبت هایش درباره وضعیت آموزش تئاتر کودکان در مشهد و استقبال خانواده از کلاسها توضیح میدهد: استقبال کودکان و خانوادهها از کلاسهای آموزشی به ویژه کلاسهای مرتبط با بازیهای نمایشی و نمایشهای خلاق بسیار خوب است. درواقع خانوادهها متوجه شده اند که آموزش تئاتر و کلاسهای بازیگری فقط برای بازیگر شدن نیست، بلکه به بهتر شدن زندگی کودکان و نوجوانان هم کمک میکند.
او درباره حمایت مسئولان از تئاتر کودک و نوجوان نیز بیان میکند: اگر این روزها فعالیتی در زمینه تئاتر کودک و نوجوان انجام میشود به خاطر تلاشهای افراد علاقهمند و عاشق است وگرنه هیچ حمایت مادی از فعالان این عرصه صورت نمیگیرد. درواقع هر فردی که علاقهمند به کودک و تئاتر کودک است با هزینه شخصی و بدون هیچ اسپانسر و حمایتی، نمایش تولید میکند و روی صحنه میبرد. البته فعالیتهایی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مؤسسه آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی و حوزه هنری در زمینه تئاتر کودک صورت میگیرد، ولی این فعالیتهای کافی نیست.
این کارگردان ادامه میدهد: ما در مشهد سالن مشخصی برای اجرای تئاتر کودک و نوجوان و همچنین بانکی اطلاعاتی از هنرمندان فعال در این حوزه در اختیار نداریم. او با اشاره به نبود ابزارهای تبلیغی در حوزه تئاتر کودک خاطرنشان میکند: هیچ بنر خاص و تیزری در اختیار ما نیست و تلویزیون نیز قدمی در این زمینه برنمی دارد؛ ازاین رو خانوادهها برای اینکه نمایش مناسبی برای تماشا پیدا کنند، باید به سایتهای مختلف مراجعه کنند.
رحیم زاده درباره فعالان عرصه تئاتر کودک نیز میگوید: با وجود همه ضعفها و محدودیتها افرادی که سالها در این زمینه وقت گذاشته و تجربه کسب کرده اند، نمیتوانند در خانههای خود بنشینند. به عنوان مثال من بعد از سی سال فعالیت تئاتری در مدرسه، کانون پرورش فکری و مساجد، دیگر نمیتوانم کارم را کنار بگذارم، اما توقع دارم که مسئولان از تئاتر کودک و نوجوان و فعالان این عرصه حمایت کنند. آنها نباید فراموش کنند که تئاتر بهترین وسیله کمک آموزشی برای کودکان و نوجوان در هر قالبی است.
او با تأکید بر اینکه تئاتر بزرگ سال و کودک دو مقوله جدا از هم هستند، یادآور میشود: همه صاحب نظران باور دارند که کارگردانی و نویسندگی اثری برای کودکان بسیار سختتر از فعالیت در عرصه بزرگ سال است. این کارگردان ادامه میدهد: کسی که میخواهد تئاتر کودک را تولید کند، باید تئاتر بزرگ سال را بشناسد و بعد وارد حوزه کودک و نوجوان شود. او همچنین باید با روان شناسی و فنون رشد کودک آشنایی کامل داشته باشد.
رحیم زاده خاطرنشان میکند: هیچ وقت نمیشود کسی در دانشگاه درس بخواند و بعد در خانه خود بنشیند و برای کودکان نمایشنامه بنویسد. او باید صبح تا شب کنار کودکان باشد تا بتواند آنها و روحیاتشان را بشناسند.
او با اشاره به تفاوتهای نسل جدید یادآور میشود: اگر قرار است برای کودکان و نوجوانان کار کنیم، باید هم زمان با آنها در مسیر پیش برویم و رشد کنیم. همچنین ضروری است که میزان مطالعه خود را بالا ببریم تا هرچه برای شناخت بهتر کودک و نوجوان لازم است انجام دهیم. در غیر این صورت نمیتوانیم اثری خوب و تأثیرگذار را پیش روی خانوادهها قرار دهیم که توجه فرزندان آنها را هم جلب کند.