زهرا شریعتی| شهرآرانیوز؛ در میان رتبههای برتر آزمون سراسری امسال، حنانه سادات صالحی بایگی تنها نام آور خطه خورشید است که توانسته است رتبه پنجم گروه آزمایشی علوم انسانی را از آن خود کند. در این مجال، دقایقی با او همراه میشویم تا از چندوچون مسیر موفقیتش بیشتر بدانیم.
حنانه سادات هجده ساله، فرزند اول خانوادهای پنج نفره است که در آن والدین هم دانش آموخته علوم انسانی در مقطع دکترا هستند؛ اما این تنها عامل مؤثر در انتخاب رشته حنانه سادات نبوده و او برخلاف روال مرسوم دانش آموزان، از دوران متوسطه اول در زمینه علوم انسانی تحقیق کرده و به آن علاقهمند شده است: «همه چیز علوم انسانی برایم جالب و جذاب است، به ویژه دروس فلسفه که در پایه دوازدهم به سؤالات و چراهای ذهنم پاسخ داد. به همین دلیل در پایه نهم فرم انتخاب رشته را برای علوم انسانی پر کردم، اما از آنجا که معدلم همیشه بالای نوزده بود، وقتی دبیر ریاضی از این تصمیمم مطلع شد، با پدرم تماس گرفت تا مرا از انتخاب این رشته منصرف کند، غافل از اینکه انتخاب من از روی آگاهی و علاقه بود و خانواده هم حمایتم میکنند.»
این دانش آموز مدرسه فرزانگان با تأکید بر اینکه به دلیل حرف یا نظر دیگران درس نمیخواند، بلکه هدفش رشد استعدادها و مفیدبودن برای جامعه است، ادامه میدهد: «اینکه هرکس معدل خوبی داشت، حتما باید در رشتههای ریاضی یا تجربی تحصیل کند و افراد ضعیفتر وارد رشته انسانی شوند که آسانتر است، یک باور غلط و روبه زوال است، چراکه بسیاری از هم کلاسیها و هم مدرسهای هایم را دیدم که مانند من با معدل بالا، رشته انسانی را انتخاب کردند.»
او از آن دست دانش آموزانی بوده است که عاشق یادگرفتن هستند و از درس خواندن نه تنها خسته نمیشوند، بلکه لذت میبرند: «به دلیل علاقه ام به یادگیری، همیشه از درس خواندن لذت برده ام و با اینکه برای کنکور، روزانه بیش از دوازده ساعت مطالعه داشتم، هرگز احساس خستگی و ناراحتی نداشتم. تفریحاتم را محدودتر کرده بودم، چون طبیعتا برای رسیدن به یک هدف بزرگ باید کارهای غیرضروری را کاست، اما این طور نبود که خود را محصور کنم و هیچ کار نکنم یا هیچ جا نروم. پدرومادرم هم وضعم را درک میکردند و معمولا مهمانیهای غیرضروری را به خاطر من شرکت نمیکردند. برای کسب انرژی و رفع یکنواختی هم، ورزشهای موردعلاقه ام را انجام میدادم.»
این نخبه مشهدی نه تنها در کلاسهای کنکور مؤسسات، بلکه حتی در کلاسهای کنکور مدرسه هم شرکت نکرده و تنها هزینهای که برای کنکور داشته، در حد یک آزمون مجازی و چند کتاب تست بوده است: «باتوجه به اینکه سطح کلاسهای درس عادی مان خوب بود و هر سال دروس همان پایه را به خوبی و عمیق یاد میگرفتم و اگر اشکالی هم بود، همان جا میپرسیدم و رفع میشد، نیازی به تکرار آموزش و کلاسهای خارج از مدرسه نداشتم. از طرفی، والدینم خودشان تحصیل کرده رشته انسانی بودند و بهترین مشاورهها را ارائه میدادند؛ بنابراین از مشاور دیگری استفاده نکردم. مادرم تأکید داشت فکر سالم در جسم و بدن سالم است، به همین دلیل سعی میکردم ضمن مراقبتهای جسمی، شبها زودتر بخوابم و صبحها زودتر بیدار شوم تا هم سرحال باشم، هم زمان کافی در اختیار داشته باشم.»
حنانه سادات شیوه و برنامه مطالعه را امری فردی و وابسته به شرایط و علایق هر فرد میداند و درباره چگونگی مطالعات خودش میگوید: «باتوجه به اینکه برادرانم خیلی کوچک هستند و شلوغ کاری نداشتند، من در خانه و اتاقم مطالعه میکردم. برای مرحله اول کنکور، چون ۹ ساعت در مدرسه بودم و دروس را هم خوب فراگرفته بودم، نیازی به مطالعه ندیدم. از اول سال ۱۴۰۱ تا کنکور مرحله اول، تمرکزم روی دروس پایه دوازدهم بود تا امتحانات نهایی را خوب بگذرانم، اما برای مرحله دوم از بهمن ماه، مطالعه دروس سه پایه گذشته را شروع کردم. هر درسی را به تناسب محتوایش با یک روش مرور میکردم. مثلا دروس حفظی را از طریق تدریس برای دیگران و دروس منطقی را از طریق تمرین مداوم حل مسئله، اما در مجموع خلاصه نویسی کمک زیادی به من کرد.»
جالب است بدانید که این دانش آموز موفق تا هفده سالگی تلفن همراه نداشته و بیشتر زمان آزادش را به مطالعه آن هم مطالعات بزرگتر از سن خودش اختصاص میداده که به گفته خودش، به او وسعت دید خوبی نسبت به جهان و زندگی داده است: «تابستان سال گذشته تلفن همراه خریدم، اما فقط تا دی ماه از آن استفاده کردم و بعد آن را در اختیار والدینم گذاشتم تا هم از خبرها و استرسها دور باشم، هم وقتم در فضای مجازی تلف نشود و بتوانم برای مطالعه تمرکز داشته باشم. الان هم که کنکور تمام شده است، خیلی کم از تلفن همراه استفاده میکنم و ترجیح میدهم به جای فضای مجازی، اوقات فراغتم را با خانواده یا مطالعه بگذرانم.»
این رتبه برتر آزمون سراسری، با اشاره به اینکه معنویت عامل بسیار مهم و مؤثری در آرامش و موفقیتش بوده است، یادآوری میکند: «بخش عمده موفقیتم تا این لحظه را مرهون خداوند و توکل به او و توسل به ائمه اطهار (ع) هستم، نه صرف درس خواندن. مهم است که انسان به منبع قدرتی بزرگ و بی نظیر متصل باشد و کمک بگیرد. من چند ماه منتهی به کنکور برای آرامش بیشتر به مسجد میرفتم و نماز جماعت میخواندم. البته نمیگویم که عوامل مادی یا اقتصادی تأثیری ندارند، اما اثرشان به اندازه تلاش و پشتکار و توکل نیست، چنان که میبینیم کم نیستند افرادی که از خانوادههای کم درآمد، اما مؤمن به موفقیتهای چشمگیر دست یافته اند.»
او که به دلیل علاقه به همه رشتههای علوم انسانی، هنوز برای انتخاب رشته و دانشگاه به جمع بندی نرسیده است، در پایان صحبتمان قاطعانه حتی فکر مهاجرت از کشور را هم رد میکند.