ویژه‌برنامه «حی علی العزا» با حضور زائران عرب‌زبان برگزار شد «حسینیه حرم» در حرم مطهر امام‌رضا(ع) میزبان هیئات عزاداری از سراسر کشور می‌شود چای هیئت، بیمه سال است | روایتی از دومین شب ماه محرم در موکب حضرت زهرا (س) مشهد ۱۲ نفر از حجاج ایرانی در عربستان دفن شدند (۱۷ تیر ۱۴۰۳) پیام تبریک تولیت آستان قدس رضوی به مسعود پزشکیان اعمال شب و روز اول محرم ۱۴۰۳ + دعا و نماز اصلا حسین جنس غمش فرق می‌کند دعوت عام بی‌بی دیگر قلیان نکشید عاشورانامه؛ منبر اول؛ محرم ۱۴۴۶ | درس وفای مسلم، باب ورود محرم اعلام برنامه‌های دهه اول محرم در حرم مطهر امام‌رضا(ع) | پذیرایی از ۶ میلیون زائر رضوی + فیلم برگزاری آیین سنتی «صلا» در حرم مطهر رضوی هم‌زمان با نخستین روز از ماه محرم + فیلم روایتی از آیین سنتی «اذن عزا» در حرم مطهر رضوی | این پرچم سیاه عزا آبروی ماست آیین اذن عزای محرم در حرم مطهر رضوی برگزار شد + فیلم (۱۶ تیر ۱۴۰۳) حس خوب زندگی پای مجالس روضه امام حسین (ع) حرم امام‌رضا(ع) سیاه‌پوش عزای امام‌حسین(ع) شد (۱۶ تیر ۱۴۰۳) + تصاویر دوخت ۸ هزار لباس شیرخوارگان حسینی در حرم مطهر امام‌رضا(ع) پیام تسلیت فرمانده سپاه امام رضا (ع) به مناسبت ارتحال پدر شهید مدافع حرم پیکر پدر شهید مدافع حرم مرتضی عطایی در مشهد تشییع شد
سرخط خبرها

سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور

  • کد خبر: ۱۸۵۲۱۱
  • ۲۹ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۵:۵۱
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
اکنون که وسیله حمل و نقل فراوان است، چرا پیاده روی به سمت حرم؟ چرا باید کلی راه برویم و بعد از خستگی زیاد به حرم مطهر رضوی برسیم؟ شاید این سؤال هاست که برخی از افرادی که پیاده به سمت حرم مطهر رضوی می‌روند، از خود یا دیگران می‌پرسند. پاسخ در بطن همین پرسش‌ها نهفته است؛ فرار از شتاب زدگی زندگی و تأمل در خود...

 ... آن قدر از صبح تا شب در امکانات و فناوری‌هایی که هدفشان فشرده کردن زمان و مکان هست، غرقیم که دیگر زمانی برای تأمل و اندیشیدن به خود و کیستی مان باقی نمی‌ماند.

پیاده روی به سوی حرم مطهر رضوی فرصتی است برای پرسشگری و محاسبه در سکوتی که رهایی از زندگی روزمره در اختیار ت قرار می‌دهد. در این پیاده روی انتظارها، آرزوها، احوالات خانواده، همکاران، دوستان، همه و همه تا چند ساعت بی اهمیت می‌شود و همین فرصتی می‌دهد تا بی پرده و بدون روتوش با خودت روبه رو شوی. بعد از اندکی تأمل، حال حس می‌کنی دنیای پرشتابی که همه حوزه‌های زندگی ات را بلعیده، گویی می‌خواهد معنوی‌ترین لحظات تو را هم در بند خویش درآورد.

با عجله برو حرم، سلامی عرض کن. زیارتی بخوان و دو رکعت نماز و سریع برگرد به زندگی روزمره ات. حس می‌کنی با این حال مانند عاشقی شده‌ای که پیوندش با معشوق دچار روزمرگی شده است. جمله‌های تکراری. هدیه‌های تکراری و نگاه‌های تکراری. فقط عادت و عادت. پیاده روی و خستگی‌های جسمی و دردی که بعد از مدتی بدنت را می‌گیرد به تو این فرصت را می‌دهد که به خودت ثابت کنی عشقم به اهل بیت (ع) دچار روزمرگی نشده و مصداق «در بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدم/سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور» هستی.

پیاده که می‌روی، می‌بینی پیر و جوان، برخوردار و کم برخوردار، روستایی و شهری، همه و همه کنار هم در راه رفتن به سمت حرم هستند و البته مهرورزی آن‌هایی که به شوق خدمت به زائران موکب برپا کرده اند هم صفای خاصی دارد و به راستی چه لذتی دارد با سرعت و شتاب از کنار این تصاویر زیبا بگذریم و مکانیک وار مانند سایر حوزه‌های روزمره مان خودمان را به حرم یار برسانیم. آیا در پیاده روی به سمت حرم مطهر رضوی مشق رهایی از روزمرگی‌های زندگی را تمرین نمی‌کنیم؟ پیاده روی‌هایی که به ما شهامت غرق نشدن در روند‌های تکراری زندگی را می‌دهد تا حس کنیم هنوز می‌توان نغمه روح بخش حیات را در هیاهوی زندگی امروزی شنید.

عکس: محمدحسن صلواتی/شهرآرا

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->