ناگفته‌هایی از شخصیت آیت‌الله میرزا جوادآقا تهرانی(ره) فهم ظلم؛ پیش‌شرط عطش واقعی برای عدالت ۵ دستورالعمل از امام زمان (عج) برای رهایی از سردرگمی | مهدی (عج) قبله هدایت انسان امروز پیشینه ترمیم بنای مسجد جامع گوهرشاد به بهانه تعمیر گلدسته‌های آن | تاریخ ۶۰۰‌ساله مرمت در میراث گوهرشاد‌بیگم هدیه‌ای به نام مهربانی پناه بی‌پناهان بود | یادی از عباس تربتی، معروف به حاج آخوند، واعظ و عارف مدفون در حرم مطهر رضوی امامی که مشهد را پایتخت علم و زیارت کرد همراهی اهل بیت(ع)، خوشبختی حقیقی | بررسی معیار خوشبختی در فرازهایی از زیارت جامعه کبیره تولیت آستان قدس رضوی: معماری مشهد باید امام‌رضایی باشد | ضرورت فضاسازی متفاوت، مفهومی و زیارت‌محور تولیت آستان قدس رضوی: پرستاران، ادامه‌دهندگان راه حضرت زینب(س) در دفاع از کرامت و سلامت انسانی هستند ویدئو | جشن تکلیف دختران ۹ کشور اسلامی در حرم مطهر امام رضا (ع) بیش از ۴۵ هزار مسجد در کشور بدون امام جماعت هستند فعالیت ۲۵ هزار و ۷۰۰ قرارگاه محله اسلامی در سراسر کشور تجلیل از خادمان و سقایان زائران پیاده امام رضا (ع) در مشهد ویژه‌برنامه «عقیله بنی‌هاشم» با حضور بانوان اردوزبان در حرم مطهر امام‌رضا(ع) برگزار شد پخش مستند «خورشید کاروان» از سیمای استانی خراسان رضوی جایزه ادبی یوسف به ایستگاه چهاردهم رسید + مهلت ارسال آثار اجرایی شدن طرح حفظ «شهید سلامی» به منظور تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن آغاز کنگره ملی بزرگداشت ۳ هزار شهید خراسان شمالی با برگزاری اردوی راهیان‌نور نهایی شدن قرارداد‌های مربوط به حج ۱۴۰۵، سه ماه پیش از آغاز عملیات اعزام زائران
سرخط خبرها

سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور

  • کد خبر: ۱۸۵۲۱۱
  • ۲۹ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۵:۵۱
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
اکنون که وسیله حمل و نقل فراوان است، چرا پیاده روی به سمت حرم؟ چرا باید کلی راه برویم و بعد از خستگی زیاد به حرم مطهر رضوی برسیم؟ شاید این سؤال هاست که برخی از افرادی که پیاده به سمت حرم مطهر رضوی می‌روند، از خود یا دیگران می‌پرسند. پاسخ در بطن همین پرسش‌ها نهفته است؛ فرار از شتاب زدگی زندگی و تأمل در خود...

 ... آن قدر از صبح تا شب در امکانات و فناوری‌هایی که هدفشان فشرده کردن زمان و مکان هست، غرقیم که دیگر زمانی برای تأمل و اندیشیدن به خود و کیستی مان باقی نمی‌ماند.

پیاده روی به سوی حرم مطهر رضوی فرصتی است برای پرسشگری و محاسبه در سکوتی که رهایی از زندگی روزمره در اختیار ت قرار می‌دهد. در این پیاده روی انتظارها، آرزوها، احوالات خانواده، همکاران، دوستان، همه و همه تا چند ساعت بی اهمیت می‌شود و همین فرصتی می‌دهد تا بی پرده و بدون روتوش با خودت روبه رو شوی. بعد از اندکی تأمل، حال حس می‌کنی دنیای پرشتابی که همه حوزه‌های زندگی ات را بلعیده، گویی می‌خواهد معنوی‌ترین لحظات تو را هم در بند خویش درآورد.

با عجله برو حرم، سلامی عرض کن. زیارتی بخوان و دو رکعت نماز و سریع برگرد به زندگی روزمره ات. حس می‌کنی با این حال مانند عاشقی شده‌ای که پیوندش با معشوق دچار روزمرگی شده است. جمله‌های تکراری. هدیه‌های تکراری و نگاه‌های تکراری. فقط عادت و عادت. پیاده روی و خستگی‌های جسمی و دردی که بعد از مدتی بدنت را می‌گیرد به تو این فرصت را می‌دهد که به خودت ثابت کنی عشقم به اهل بیت (ع) دچار روزمرگی نشده و مصداق «در بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدم/سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور» هستی.

پیاده که می‌روی، می‌بینی پیر و جوان، برخوردار و کم برخوردار، روستایی و شهری، همه و همه کنار هم در راه رفتن به سمت حرم هستند و البته مهرورزی آن‌هایی که به شوق خدمت به زائران موکب برپا کرده اند هم صفای خاصی دارد و به راستی چه لذتی دارد با سرعت و شتاب از کنار این تصاویر زیبا بگذریم و مکانیک وار مانند سایر حوزه‌های روزمره مان خودمان را به حرم یار برسانیم. آیا در پیاده روی به سمت حرم مطهر رضوی مشق رهایی از روزمرگی‌های زندگی را تمرین نمی‌کنیم؟ پیاده روی‌هایی که به ما شهامت غرق نشدن در روند‌های تکراری زندگی را می‌دهد تا حس کنیم هنوز می‌توان نغمه روح بخش حیات را در هیاهوی زندگی امروزی شنید.

عکس: محمدحسن صلواتی/شهرآرا

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->