آماری نگران کننده از ذخایر آب سدها محمدرضا عارف: خشک شدن دریاچه ارومیه بر منطقه تاثیرگذار است خوراکی‌هایی که به طور طبیعی کلسترول بد را کاهش می‌دهند دشمن خاموش سلامت دهان وزارت بهداشت: آمپول‌های چاقی نباید برای همه افراد تجویز شود مراقب ترکیبات پنهان در بستنی‌های غیر مجاز باشید ابلاغ ماده واحده اصلاح و تکمیل جذب در آموزش و پرورش توسط رئیس جمهور کشف محموله گوسفند قاچاق در کاشمر (۱۳ خرداد ۱۴۰۴) ۵۰ هزار میلیارد ریال سود به اعضای صندوق ذخیره فرهنگیان تخصیص یافت شایعه تخریب کُنارصندل تکذیب شد صدور هشدار سطح زرد هواشناسی در خراسان رضوی در پی پیش‌بینی بارش‌های رگباری (۱۳ خرداد ۱۴۰۴) رنج بسیار بازنشستگان برای دارو و درمان | شرکت‌های دارویی شستا حتی به تأمین اجتماعی دارو نمی‌دهند! ۵ رشته جدید به رشته‌های کارشناسی‌ارشد دانشگاه آزاد اسلامی مشهد افزوده شد بسته پذیرایی از مسافران کودک در هواپیما تلفات فُک‌های خزری افزایش یافت تاریخ واریز حقوق خردادماه ۱۴۰۴ بازنشستگان تأمین‌اجتماعی مشخص شد ذرات پلاستیک چگونه وارد سالاد ما می‌شوند؟ بهترین راهکار برای دفع پشه مبلغ کمک هزینه ازدواج از سوی تأمین اجتماعی چقدر است؟ | شرط برخورداری از کمک هزینه ازدواج پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (سه‌شنبه، ۱۳ خرداد ۱۴۰۴) | دمای مشهد به ۳۵ درجه خواهد رسید هشدار تأمین اجتماعی در خصوص کلاهبرداری از پزشکان و درمانگران استفاده از هوش مصنوعی برای توانمندسازی دانش‌آموزان استثنایی هشدار پلیس فتا در خصوص شیوه‌های جدید کلاهبرداری با پیامک قطع یارانه تدبیر جدید آموزش و پرورش برای توانمندسازی دبیران و دانش‌آموزان در سامانه شاد افزایش حق پرستاری معلولان ضایعه‌نخاعی شدید و خیلی‌شدید طرح جدید کشوری به‌مناسبت روز محیط زیست تغییرات ضدکارگری در آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور | بازنشستگی، در هاله‌ای از ابهام آخرین جزئیات آتش‌سوزی جنگل گلستان | آتش فعال وجود ندارد (۱۳ خرداد ۱۴۰۴) تسهیلات رفاهی برای بازنشستگان تأمین‌اجتماعی | از وا‎م‌های ۵۰ میلیون تومانی تا سفر‌های زیارتی
سرخط خبرها

کاملا قرینه و تا ابد زیبا

  • کد خبر: ۱۸۸۰۴۶
  • ۱۹ مهر ۱۴۰۲ - ۱۱:۱۰
کاملا قرینه و تا ابد زیبا
واقعا آدم چرا باید برود، حتی بدون درد و خون ریزی، یک کاری کند که دیگر تا آخر عمر آرایش داشته باشد؟ ترسناک نیست؟

یکی از سرگرمی‌های من خواندن دفترچه‌های تبلیغاتی‌ای است که هر چند وقت یک بار چند تا از آن‌ها را می‌اندازند توی حیاط خانه ها. دیشب هم که از راه رسیدم یکی اش را برداشتم با خودم آوردم تو  و در فاصله جوش آمدن آب برای اینکه یکی از این سوپ‌های آماده  را بریزم توش و تا خیس خوردن تربچه‌ها و جعفری‌ها توی آب خنک، شروع کردم به ورق زدن و خواندنش. راستش هر چه بیشتر خواندم و ورق زدم بیشتر شک کردم. شک کردم که ما غیرعادی هستیم یا بقیه؟ ما یک چیزی مان می‌شود یا بقیه؟ ما هم نه، چرا از طرف خودم حرف نمی‌زنم؟ من یک چیزی ام می‌شود یا بقیه؟

موقعیت‌هایی هست که آدم را وادار به این سؤال می‌کند. یکی اش وقتی است که به موقع و سر همان ساعتی که قرار بوده جایی باشی، آنجا باشی. یکی اش وقتی است که چراغ عابر قرمز است، هیچ ماشینی، اما در رفت وآمد نیست، ولی تو هم از خیابان رد نمی‌شوی و همین طوری مثل تیر چراغ برق ایستاد ه‌ای تا چراغ سبز شود. یکی اش وقتی است که سریال‌های ملودرام تلویزیون را تماشا می‌کنی.

یکی اش وقتی است که برای یارانه ثبت نام نمی‌کنی و یکی اش وقتی است که همین دفترچه‌های تبلیغاتی را می‌خوانی: «جدیدترین و طبیعی‌ترین روش هاشور و قرینه سازی ابرو. انواع مش و لایت در توناژ‌های فوق تصور: فیروزه ای، فسفری، لجنی، پرتقالی، یخی، جیغ و مات. محوکردن ابرو و قرینه سازی، فروش مو‌های طبیعی: کیلویی، دسته ای، شاخه ای. لاک ناخن دائمی با حفظ کیفیت، صاف کردن دائمی مو. میکاپ کودکان همراه با آموزش. خدمات مژه. خط چشم دائم، خط لب دائم، آرایش دائم بدون درد و خون ریزی.»

واقعا آدم چرا باید برود، حتی بدون درد و خون ریزی، یک کاری کند که دیگر تا آخر عمر آرایش داشته باشد؟ ترسناک نیست؟ صبح بیدار می‌شوی، چشم هایت پف دارد و موهایت انگار در رطوبتِ ۹۸ درصد بوده اند توی هم پیچیده و گره خورده و دهانت بوی باکتری می‌دهد، ولی آرایش داری. حتی توی فیلم‌ها هم این طوری نیست. از پله افتادی. نازک نی پای راستت ترک برداشته یا بدتر از آن رباط پای چپت پاره شده، توی گچی، با چوب زیر بغل و رنگ به رو نداری، ولی آرایش داری.

داری چک نقد می‌کنی، از تره بار می‌آیی و آرایش داری. داری به دخترت نگاه می‌کنی و دلت می‌خواهد بهش بگویی که وقتی این قدر خودش است چه قدر دوستش داری یا برعکس بهش بگویی «چرا این کار را با خودت می‌کنی؟ تو که خوبی»، ولی آرایش داری و ابروهایت را به روشِ محوکردن یا هاشور یا یک روش عجیب دیگر برای همیشه قرینه کرده اند. ترسناک نیست؟ اصلا خود «برای همیشه قرینه بودن» ترسناک
نیست؟ غیر طبیعی نیست؟ شاید هم همین الان کسانی دارند می‌پرسند «خب چه اش است؟ این‌ها که خوب است».

نمی‌دانم. این را می‌دانم که یکی از غیرقرینه‌ترین صورت‌های ممکن را دارم و این را می‌دانم که مثل خیلی‌ها از چیز‌هایی در ظاهرم ناراضی ام، ولی این را هم می‌دانم که هیچ وقت خودم را دست هیچ کدام از این روش‌های بدون درد و خون ریزی که در کارِ تولید آدم‌های کاملا قرینه و تا ابد زیبا هستند نخواهم داد. شاید اشتباهی ام. شاید ما اشتباهی هستیم. هر چه بیشتر دور و برم را نگاه می‌کنم بیشتر شک می‌کنم. شک می‌کنم که من مشکل دارم یا بقیه؟ موقعیت‌هایی هست که آدم را وادار به این سؤال می‌کند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->