دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی: تقویت فرهنگ عمومی راهی برای افزایش هم‌بستگی اجتماعی است فرهنگ عمومی، زیربنای سلامت جامعه است درگذشت «کوئینسی جونز» تهیه‌کننده آثار مایکل جکسون در ۹۱ سالگی تسهیلات تبصره ۱۸ وزارت فرهنگ به چه کسانی تعلق می‌گیرد؟ اکران سیار «آسمان غرب» میلیاردی شد «سعیداسلام‌زاده» مدیر روابط عمومی معاونت هنری شد دلیل تعطیلی برنامه «شیوه» شبکه چهار چه بود؟ نگاهی به مجموعه‌داستان «نیمۀ تاریک ماه» هوشنگ گلشیری نگاهی به ذات سیال «فرهنگ عمومی» و آیین‌نامه‌های بدون ضمانت اجرایی صفحه نخست روزنامه‌های کشور - دوشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۳ «دزدان دریایی کارائیب» جدید بدون حضور جانی دپ پیام رئیس انجمن بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان منتشر شد انتشار نسخه مجازی آلبوم عاشقانه «نوازشگر» چرا «سفره ایرانی» کیانوش عیاری پس از ۲۰ سال هنوز اکران نشده است؟ حکایت آبی که صدراعظم نخورد درباره عکاسی تئاتر که پس از ۷ سال به جشنواره رضوان اضافه شد معرفی چند کتاب برای علاقه ­مندان به یادگیری وزن شعر | آراستن طبع موزون
سرخط خبرها

روزی روزگاری، پاییز عاشق!

  • کد خبر: ۱۹۰۲۰۱
  • ۳۰ مهر ۱۴۰۲ - ۱۶:۳۷
روزی روزگاری، پاییز عاشق!
باران پاییزی چند روز پیش که بارانش همه غبار و دلتنگی خیابان را شست و بوی خاک نم خورده، دل رهگذران را چنان برد که زیر نم نم خنک و دلبرانه اش لحظاتی با چشمان بسته زندگی را عمیق نفس کشیدند.

پاییز که از راه می‌رسد؛ منظورم آن روز‌هایی که با نسیمی خنک و آفتابی گرم، دوگانگی بی رمقی بر حال وهوای طبیعت خسته از دود و غبار دستاورد آدمیزاد رقم می‌زند نیست، از پاییزی می‌گویم که عاشق است. مانند باران پاییزی چند روز پیش که بارانش همه غبار و دلتنگی خیابان را شست و بوی خاک نم خورده، دل رهگذران را چنان برد که زیر نم نم خنک و دلبرانه اش لحظاتی با چشمان بسته زندگی را عمیق نفس کشیدند.

اطمینان دارم همه اشعار و واگویه‌ها و داستان‌های عاشقانه پاییز، این فصل عروسی رنگ‌ها و حافظه خیس خیابان‌ها و درختان سرخ را همین روز‌ها و لحظه‌ها رقم زده اند. همین دقایقی که آرزو می‌کنی کاش دنیا اکنون متوقف شود و این نسیم ملس تا ابد بوزد و ترنم باران گوش را بنوازد و بوی شیرین برگ‌های رنگین خاکی و نم خورده به مشام برسد.

از پس شیشه خیس پنجره، هم زمان با لذت دیدن برگ‌های زرد درختان که همراه با باد و باران در رقص و پایکوبی هستند در حال نوشیدن چای داغ، به مرور اخبار روز می‌پردازم؛ خبری نیست به جز: جنازه از پس جنازه! مرگ از پی مرگ! در گوشه گوشه دنیا، از هرات و زلزله‌های بی امانش تا غزه و ریزش بمب‌های ناجوانمردانه بر سر مردمان و کودکان مظلومش، تا سلاخی دلخراش یک هنرمند بزرگ، تا پیکر‌های به جا مانده از تصادفات روزانه در جاده‌ها و حتی یوزپلنگ مادری در کنار جاده‌ای دورافتاده که بوی جنازه توله اش روز‌ها و شب‌های متمادی او را به همان نقطه می‌کشاند!

حال کسی را دارم که در یک رستوران زیبا با فضایی دل انگیز نشسته و در حال خوردن غذایی بی نظیر، غرق لذت است که ناگهان کودکی پابرهنه با چند شاخه گل کم طراوت در دست، صورتش را به شیشه رستوران می‌چسباند و با حسرت به دهان پر مشتریان و ریخت وپاش روی میزهایشان نگاه می‌کند.

دیگر طعم غذا و حسن فضا را احساس نمی‌کنم، انگار لقمه دل چسب پاییز در گلویم چنان سخت شده است که نمی‌دانم با این حس خفگی چگونه دست وپنجه نرم کنم! همه آن احساس شاعرانه و حال خوش خودخواهانه عاشقانه پاییزی از سرم می‌پرد. به شهر پاییززده نگاهی دوباره می‌اندازم. باران زیبای پاییزی ادامه دارد، اما این سوی پاییز، مادر و کودکی در پناه پایه پلی از سوز سرما درهم پیچیده اند، نه از لباس گرم خبری هست و نه امیدی برای رسیدن به یک سرپناه.

کاش می‌شد مانند شعر‌ها و قصه‌ها روزی پاییز رویایی آن گونه بیاید که با حالی خوش بر دنیا رنگ شادی و عشق بپاشد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->