برگزاری نخستین نشست هم‌اندیشی پاسداشت زبان و ادب پارسی در مشهد

به گزارش شهرآرانیوز، نخستین جلسه هم اندیشی پاسداشت زبان و ادب پارسی با حضور برخی از بزرگان ادیب و فرهیختگان حوزه ادبیات برگزار شد.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در ابتدای این نشست اظهار کرد: بنا بر اصل ۱۵ قانون اساسی ما "زبان مادری، زبان و خط رسمی مشترک مردم ایران، فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد؛ ولی استفاده از زبان محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آن‌ها در مدارس در کنار زبان فارسی، آزاد است. " زبان فارسی، نماد هویت ملی ایرانی است و زنجیر پیوند دهنده ما به تاریخ است.

اگر به این زبان و ادبیات خدشه‌ای وارد شود، در حقیقت ارتباط ما با هویت و باور‌های ملی مان و با اسطوره‌های ادبی ایرانی، چون حافظ، سعدی، مولانا و فردوسی و... متزلزل خواهد شد و از بین خواهد رفت.

وی با اشاره به شکل گیری شورای پاسداشت زبان و ادب فارسی در کشور، گفت: شهر مقدس مشهد به عنوان دومین کلان شهر ایران که مرقد منور امام رضا (ع) در آن قرار دارد، سالانه میزبان سیل عظیمی از زائران داخلی و خارجی است و به دلیل اقتصادی پویا و گسترده که منتج از استقرار حجم بالای کارخانه‌ها و بیش از ۶۰۰۰ واحد صنعتی در آن است، همچنین وجود محصولات متنوع، بازرگانان و مهمان خارجی زیادی را به این کلان شهر کشانده است؛ و از سوی دیگر وجود زادگاه و آرامگاه فردوسی، وجوب شکل گیری شورای پاسداشت زبان و ادبیات فارسی را در این شهر دو چندان می‌نماید.

در ادامه حتما بخوانید غفلت از حافظ در دیار فردوسی | چرا محافل حافظ خوانی در برخی از شهر‌ها رونق ندارد؟

حسین زاده با اشاره به تحولات زبانی و انحطاط زبان پارسی ۴۰۰ سال پیش، در کشورهایی، چون هند و پاکستان در خصوص هجمه‌هایی که به زبان فارسی در کشور افغانستان وارد شده است، اظهار نگرانی کرد و گفت: امروزه در کشور همسایه، افغانستان، شاهد رفتار‌های خصمانه و تهاجمی، اما آگاهانه به زبان فارسی هستیم. اگر ایران، تاجیکستان و افغانستان به عنوان سه قطب زبان فارسی نتوانند سیاست درست و کاربردی را در برابر هجمه‌های فرهنگی که در جهت زوال این زبان پرمایه و وزین وارد می‌شود، پیش بگیرند، فرهنگ و شاکله عظیم هویت ادبی فارسی زبانان با چالش بزرگی روبرو خواهد شد.

وی در ادامه هجمه‌های آگاهانه و ناآگاهانه داخلی بر پیکره زبان فارسی را خطری جدی برشمرد و گفت: در داخل کشور چه مغرضانه و چه از روی ناآگاهی آسیب‌هایی متوجه زبان و ادبیات ماست که زنگ خطر را برای فرهنگ و زبان ایرانی به صدا درآورده است. مظاهر ساده این اتفاق را می‌توان در تبلیغات محیطی، تابلو‌های سردرب اماکن کسب و کار و تبلیغات مجازی به عینه مشاهده کرد.

حسین زاده در خصوص تلاش غربی‌ها برای بسط، گسترش و ترویج زبان و فرهنگ خود گفت: امروزه دول غرب با واسطه هنرهایی، چون سینما، موسیقی و ابزار رسانه‌ای و... تلاش مضاعفی را در جهت ترویج زبان و فرهنگ خود به نمایش گذارده اند. البته ایرادی بر آن‌ها وارد نیست، ایراد از ماست که نتوانستیم در حفظ و توسعه زبان مادری در کشور و به نسل‌های بعد از خود و خارج از کشور با سیاست درست عمل کنیم. در جهان، هر کشوری که طرح و برنامه در حوزه زبان و فرهنگ نداشته باشد، محکوم به زوال فرهنگی است.

ایران با عقبه تمدنی و فرهنگی شگرف و با وجود دانشمندان، شاعران، نویسندگان و مورخینی که به حد کمال در حفظ و انتقال زبان اصیل و فرهنگ غنی پارسی به نسل‌های بعد، تلاش کردند، باید در جهت انتقال این امانت ارزشمند به آیندگان بکوشد و در ترویج زبان و فرهنگ سرزمینش تلاش وافری از خود نشان دهد و این مهم با سیاست گذاری‌های درست و عملکرد به جا و صحیح ممکن خواهد شد.