تولیت آستان قدس رضوی: قهرمانی تیم‎‌های ملی کشتی، گسترش وحدت و همدلی را در جامعه رقم زد قطار مهربانی چه مکان‌هایی برای اقامه نماز مکروه است؟ سخن رهبر انقلاب درباره مجتهدان زن، صرف توصیه نیست بلکه الزام‌آور است «نقاره‌چی»؛ داستان زندگی زنده‌یاد احمد قوام شکوهی و پیوند تاریخ، حرم امام رضا(ع) و ادبیات نوجوان تولیت آستان قدس رضوی: رسالت علمای دینی، افشای توطئه‌های دشمنان و حفظ کیان اسلام است تهیه و توزیع بسته‌های فرهنگی با موضوع فرهنگ رضوی برای کشورهای همسایه فواید شگفت‌انگیز آیت‌الکرسی پرونده‌های جانبازی ساماندهی می‌شوند مصطفی محدثی‌خراسانی دبیر یازدهمین جشنواره شعر بسیج شد آغاز ثبت‌نام مرحله جدید عمره مفرده درب طلایی جدید حرم حضرت عباس(ع) نصب شد + فیلم انفاق، بدون مرز | آموزه‌های دینی درباره مسئولیت‌پذیری اجتماعی چه می‌گویند؟ آیت‌الله علم‌الهدی: وظیفه خطیر ائمه‌ جمعه در درجه اول، جذب جوانان به مساجد است راه‌اندازی برج فناوری ایثار | حمایت از ۱۱ هزار نخبه شاهد و ایثارگر قهرمانان تیم ملی کشتی جمهوری اسلامی ایران به حرم مطهر امام‌رضا(ع) مشرف شدند آغاز رقابت مسابقات قرآن بسیج سراسر کشور از ابتدای آبان ۱۴۰۴ مشهد، خاستگاه فقیهی که علم را با اخلاق آمیخت | نگاهی به خدمات علمی و اجتماعی آیت‌الله مروارید آغاز ثبت‌نام المپیاد علمی حوزه‌های علمیه سراسر کشور تأکید بر ترویج فرهنگ رضوی و نهج‌البلاغه در مدارس کشور
سرخط خبرها

قهرمانی که افسانه‌ای نیست

  • کد خبر: ۲۰۳۸۷۶
  • ۱۳ دی ۱۴۰۲ - ۱۳:۰۶
قهرمانی که افسانه‌ای نیست
محمد حسین‌زاده - داستان‌نویس

نسل ما یا قهرمانانش را در انیمیشن‌ها پیدا می‌کرد یا در کتاب ها. قهرمانانی افسانه‌ای یا فانتزی. در رؤیاهایمان خود را جای آن قهرمان می‌دیدیم و در مقابل سیاهی‌ها و تاریکی‌ها می‌ایستادیم و شمشیر می‌زدیم. عشق به وطن که در جانمان بیشتر جوانه می‌زد رستم و سیاووش و فریدون جای آن شخصیت‌های کارتونی غربی را گرفت و به آن‌ها فخر می‌کردیم.

با خود می‌گفتیم کاش جای آرش بودیم و تیر بر چله کمان می‌گذاشتیم و جان در راه وطن فدا می‌کردیم. فکر می‌کردیم رستم و سیمرغ افسانه است و کاوه و فریدون رؤیایی است. سیاووش را قهرمان دست نایافتنی شاهنامه می‌دانستیم، اما چشم هایمان کم کم بیناتر شد و گم شده خود را در همین کوچه پس کوچه‌های شهرهایمان پیدا کردیم.

نامشان بر روی کوی و برزن شهرمان می‌درخشید. احوالشان را از پدر و مادر و دوست و آشنایشان شنیده بودیم. می‌دانستیم دیگر قصه و افسانه نیست، اما باز هم باورشان سخت بود. شنیده بودیم، اما با چشم‌های خود ندیده بودیم، اما حالا هر بار که از قهرمان نسل خود می‌خواهیم بگوییم دستمان می‌لرزد و چشممان‌تر می‌شود.

با گوشت و پوستمان درکش کردیم. هم خطر دشمن داعشی را روی سر این ملک و هم دلاورمردی‌های او و هم رزم هایش را درک کردیم. قهرمان نسل ما دیگر افسانه‌ای نیست. با چشم خودمان رشادت هایش را دیدیم و با همین پا‌هایی که آن روز می‌لرزید پیکرش را در آن تابوت منقش به پرچم ایران عزیز بدرقه کردیم. نسل ما صبح ۱۳ دی ۱۳۹۸ را با چشمان اشک بار شروع کرد. اشکی که هنوز با یاد جهان پهلوانش خیس می‌شود. داغش تازه است، تازه!

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->