از قدیم مراسم تحویل سال باشکوهی در حرم مطهر رضوی برگزار میشد که اسناد آن از دوره صفویه موجود است. دوره صفویهای که در آن از عید نوروز بهنام «عید سلطانی» یاد شده است و جشنهایش موارد مختلفی را شامل میشد. براساس اسناد زیادی که از دوره قاجار مانده است، مهمترین مراسم تحویل سال در این بارگاه قدس رضوی شامل ارسال خلعت، جاروکشی، غبارروبی و نقارهزنی بود. طبق سنتی قدیمی هرساله از سوی آستانه خلعتهای گرانبهایی علاوهبر شاه، برای رجال و شخصیتهای مختلف دربار فرستاده میشد که هزینههای زیادی برای آنها صرف میشد. این رسم تا اوایل دوره پهلوی وجود داشت، ولی پس از آن پیگیری نشد.
غبارروبی ضریح مطهر از دیگر مراسمی است که طبق آیین خاصی روزهای قبل از عید نوروز انجام میشد. البته این سنت همچنان به قوت خود پابرجاست. همچنین چراغانی اماکن حرم مطهر از دیگر اقداماتی بود که قبل از تحویل سال انجام میشد. هنگام تحویل سال تمام چراغها را روشن میکردند و بهمحض حلول سال نو تمامی چراغها ۳ مرتبه خاموش و روشن میشد و سپس نقاره نواخته میشد.
علاوهبر اینها در دوره قاجار، ایام نوروز هزینههای جدایی داشته است. یکی از این هزینهها شامل پرداخت انعام عید نوروز به حفاظ، خدام کشیکها، فراشان و پرداخت انعام به کارکنان وابسته به آستانه بود که این خود بیانگر اهمیت عید نوروز در این مکان مذهبی است.
در دوره پهلوی هم برگزاری مراسم عید نوروز طبق اسناد بهقوت خود باقی بود. در این دوره مراسمی به مناسبت نوروز با نام «سلام عید نوروز» برگزار میشد که در آن فرماندهان نظامی، سربازان و دیگر رؤسای ادارهها در صحن نو حرم مطهر حاضر میشدند. همچنین به مناسبت نوروز به بینوایانی که در نوانخانه و جذامیخانه آستان قدس نگهداری میشدند، از طرف آستانه یک دست لباس، یک جفت کفش و یک بسته شیرینی هدیه داده میشد.
حال براساس سنتی دیرینه تقریبا ساعتی قبل از حلول سال، تمام حرم مطهر، رواقها، صحنها، حجرهها، غرفهها و حتی تمام راهروها پر از جمعیت میشود. همه سعی میکنند این لحظه را در آستان ملائک پاسبان رضا (ع) باشند و دعای تحویل سال را زیر آسمان حرم زمزمه کنند. بهدنبال همین بهمحض حلول سال نو همراه با نقارهنوازی، همه چراغهای حرم روشن و خاموش میشود، مردم صلوات میفرستند و عید را به یکدیگر تبریک میگویند.
در این روز مجلس جشنی دایر و در آن با غذا، شربت و شیرینی از حاضران پذیرایی میشود. پهنکردن سفره هفت سین که طبق تحقیقات و گفتههای دکتر شکورزاده شامل سمنو، سکه، سرکه، سیر، سنجد، سماق، سیب و سبزه است و خواندن ادعیه و اذکار ویژه این ساعت از دیگر رسوم رایج در حرم مطهر است. این سینها هم با اعتقاد خاصی چیده میشود که به اعتقاد خراسانیها اگر کسی در موقع تحویل سال سنجد بخورد، تا آخر سال گزنده او را نخواهد گزید و اگر سیر بخورد، رطوبت و سردیاش نخواهد کرد.