درباره شهید محمدرضا صدیقی صابر و خانواده شهیدش | فدائیان وطن کودک، جوان و نوجوان شیعه هنوز هم شهید می‌دهد | ندای «هَلْ‌مِنْ‌ناصِرٍ» هنوز به گوش می‌رسد مسئله فلسطین از منظر برخی از مهم‌ترین اندیشمندان معاصر جهان | نهیب فیلسوفان و مورخان بر سر رژیم صهیونیستی دیدار تولیت آستان قدس رضوی با نماینده ولی‌فقیه در امور حج و زیارت (۹ تیر ۱۴۰۴) مداحی میثم مطیعی به یاد سردار شهیدحاجی‌زاده + فیلم و متن مراسم تشییع پیکر مطهر ۴ شهید جنایت رژیم صهیونی، در مشهد برگزار شد + فیلم (۹ تیر ۱۴۰۴) «حسینیه حرم» میزبان هیئات مذهبی سراسر کشور + فیلم طرح «میز خدمت حقوقی» با حضور وکلای قوه‌قضائیه در مساجد خراسان رضوی اجرا می‌شود ایران و ذهن‌های تسخیر شده شهید سعید برجی، دانشمند هسته‌ای که هرگز ناامید و خسته نشد سه‌ساله‌ای در قلب کودکان عاشورایی| سومین گردهمایی کودکانه به یاد حضرت رقیه (س) در حرم رضوی برگزار شد آیت‌الله مکارم شیرازی: تهدیدکننده رهبری و مرجعیت حکم محارب دارد جزئیات اجرای عملیات فرهنگی قرآنی «همت» در ایام محرم و صفر ۱۴۰۴ سبکی متفاوت از مداحی میثم مطیعی در دهه اول محرم + صوت و متن جنگ، ما را بزرگ می‌کند روز سوم محرم بر کاروان کربلا چه گذشت؟ مراسم بزرگداشت شهدای اقتدار ایران در مصلای امام‌خمینی(ره) برگزار می‌شود رئیس کمیته پدافند غیرعامل در بنیاد شهید و امور ایثارگران منصوب شد توصیه آیت الله وحید خراسانی براه بهره بردن از فیوضات دهه اول محرم اجرای هفت‌شب تعزیه‌خوانی در فرهنگ‌سرای بهشت مشهد | لزوم ایجاد پایگاه دائمی تعزیه در شهر
سرخط خبرها

روایت عکسی که دوستی را در شب قدر نشان داد | یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ

  • کد خبر: ۲۱۹۸۰۷
  • ۱۵ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۰:۱۰
روایت عکسی که دوستی را در شب قدر نشان داد | یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ
هر لحظه از شب‌های قدر، پر از نکته و پند و حکایت است. اما حکایت این عکس دنیایی متفاوت دارد.

به گزارش شهرآرانیوز؛ شب آخر قدر بود و هرکس هر حاجتی داشت رو به سوی اماکن مقدس و متبرک شهر و دیار خویش می‌آورد.

حرم امام رضا (ع) هر سال و در شب‌های قدر میزبان کسانی است که در سکوتِ مطلق، قدرِ شب احیا را می‌دانند و با جان و دل مناجات می‌کنند.

ناشنوایان هرساله در رواق حضرت زهرا(س) جمع می‌شوند و به رسم دیرین ارادت به ساحت مقدس مولی الموحدین، حیدر کرار، یا علی را در سکوت فریاد می‌کنند.

شب قدر امسال، یک فریم ویژه داشت؛ فریمی که کمتر با آن مواجه شدیم و از آن قاب‌هایی بود که نمادی از عشق و رفاقت به‌حساب می‌آید.

در گوشه‌ای از رواق حضرت زهرا(س) و به هنگام قرائت دعای جوشن کبیر و آن‌هم در فراز ۵۹ این دعای شریف، دو بانوی ناشنوا را دیدیم که کنار هم مشغول مناجات و راز و نیاز بودند. در هنگام ادای «یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَه، یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَه»، چیزی نظرم را جلب کرد؛ یکی از آن دو خانم هم ناشنوا بود و هم نابینا. در واقع برعکس سایرین که با اشارت دست و زبان اشاره می‌توانستند با دعا همراهی کنند، او نمی‌توانست این کار را انجام دهد.

روایت یک عکس که دوستی را در شب قدر نشان داد | یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ

آن خانم دیگر، اما به یاری رفیقش رسید و دستان او را در دست خود گرفت و هر جمله را با فشردن انگشت‌های دست دوستش برای او معنا می‌کرد. گاهی دست راست دوستش را بلند می‌کرد و گاهی هم به لمس یکی از انگشتان بسنده می‌کرد. این لمس‌ها هرچه بود، فراز ۵۹ دعای جوشن کبیر را برای آن دوست پر مفهوم می‌کرد و فیض دعا را در قلب او می‌نشاند.

درست نمی‌دانم با لمس کدامین انگشت یا کدام بالا و پایین بردن دست، جمله معروف «یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ» ترجمه شد؛ اما یقین دارم این دعای شیرین دیشب ادا شد و همه دیدند وقتی خداوند با کسی رفاقت کند، هیچ رفیقی جز او برای ما خوب نیست.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->