آیت الله اعرافی: حمایت ایران از غزه و فلسطین بر اساس تأکیدات قرآن کریم است کاهش مصرف برق حرم امام‌رضا(ع) برای کمک به پایداری شبکه برق  «حماسه اکبر» در عرصه میدان شهدای مشهد + فیلم انتظار بدون معرفت راه به کوفه می‌برد واکنش وزیر فرهنگ به بسته شدن مرکز اسلامی هامبورگ + عکس آغازبه‌کار پویش بزرگ مردمی «حرکت» با هدف ترویج سیره اهل‌بیت(ع) در جامعه (۴ مرداد ۱۴۰۳) آغاز مسابقات بین‌المللی «جایزه بریکس قرآن کریم» در کازان + فیلم و تصاویر یک صلوات، کرایه راننده تاکسی بود ز دریای کراماتت شده دامانِ صحرا‌ تر درباره محمدعلی الهامی نیا، قدیمی‌ترین استاد کاشی کاری حرم مطهر رضوی مبارک سفری از بخارا تا مشهدالرضا(ع) بررسی فلسفه و آثار زیارت در متون دینی جزئیاتی از ثبت‌نام زائران اربعین در خراسان‌رضوی (۳ مرداد ۱۴۰۳) | اعزام کاروان‌های عتبات پیش از اربعین متوقف می‌شود افتتاح دومین دوره مدرسه دارالعلم در دانشگاه علوم اسلامی رضوی (۳ مرداد ۱۴۰۳) ۱۴۰۰ مشهدی برای شرکت اردوی راهیان نور مناطق غرب ثبت نام کردند رونمایی از سه نسخه خطی نفیس «اللُهوف سید بن طاووس» در حرم رضوی ساختار‌های اجتماعی باید با فرهنگ رضوی همسو شوند تقدیر از برگزیدگان دومین دوره جایزه بین‌المللی خوش‌نویسی «یاس یاسین» احداث سایه‌بان‌های جدید در مسیر‌های پرتردد حرم‌ امام‌رضا(ع)
سرخط خبرها

روایت عکسی که دوستی را در شب قدر نشان داد | یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ

  • کد خبر: ۲۱۹۸۰۷
  • ۱۵ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۰:۱۰
روایت عکسی که دوستی را در شب قدر نشان داد | یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ
هر لحظه از شب‌های قدر، پر از نکته و پند و حکایت است. اما حکایت این عکس دنیایی متفاوت دارد.

به گزارش شهرآرانیوز؛ شب آخر قدر بود و هرکس هر حاجتی داشت رو به سوی اماکن مقدس و متبرک شهر و دیار خویش می‌آورد.

حرم امام رضا (ع) هر سال و در شب‌های قدر میزبان کسانی است که در سکوتِ مطلق، قدرِ شب احیا را می‌دانند و با جان و دل مناجات می‌کنند.

ناشنوایان هرساله در رواق حضرت زهرا(س) جمع می‌شوند و به رسم دیرین ارادت به ساحت مقدس مولی الموحدین، حیدر کرار، یا علی را در سکوت فریاد می‌کنند.

شب قدر امسال، یک فریم ویژه داشت؛ فریمی که کمتر با آن مواجه شدیم و از آن قاب‌هایی بود که نمادی از عشق و رفاقت به‌حساب می‌آید.

در گوشه‌ای از رواق حضرت زهرا(س) و به هنگام قرائت دعای جوشن کبیر و آن‌هم در فراز ۵۹ این دعای شریف، دو بانوی ناشنوا را دیدیم که کنار هم مشغول مناجات و راز و نیاز بودند. در هنگام ادای «یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَه، یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَه»، چیزی نظرم را جلب کرد؛ یکی از آن دو خانم هم ناشنوا بود و هم نابینا. در واقع برعکس سایرین که با اشارت دست و زبان اشاره می‌توانستند با دعا همراهی کنند، او نمی‌توانست این کار را انجام دهد.

روایت یک عکس که دوستی را در شب قدر نشان داد | یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ

آن خانم دیگر، اما به یاری رفیقش رسید و دستان او را در دست خود گرفت و هر جمله را با فشردن انگشت‌های دست دوستش برای او معنا می‌کرد. گاهی دست راست دوستش را بلند می‌کرد و گاهی هم به لمس یکی از انگشتان بسنده می‌کرد. این لمس‌ها هرچه بود، فراز ۵۹ دعای جوشن کبیر را برای آن دوست پر مفهوم می‌کرد و فیض دعا را در قلب او می‌نشاند.

درست نمی‌دانم با لمس کدامین انگشت یا کدام بالا و پایین بردن دست، جمله معروف «یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ» ترجمه شد؛ اما یقین دارم این دعای شیرین دیشب ادا شد و همه دیدند وقتی خداوند با کسی رفاقت کند، هیچ رفیقی جز او برای ما خوب نیست.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->