به گزارش شهرآرانیوز، حسین سیدی با اشاره به فرا رسیدن دهه کرامت و میلاد امام رضا (ع) درباره شعر آیینی اظهار کرد: شعر رضوی، زیر مجموعه شعر آیینی قرار میگیرد. هر شعری که درباره فضائل اخلاقی و محاسن صحبت کند آیینی به حساب میآید. شعر مذهبی و اهلبیت شاخهای جدا نیست.
وی افزود: شعر آیینی، به دوبخش قبل و بعد از انقلاب تقسیم میشود. شعر آیینی در گذشته بسیار فخیم و پر قدرت بوده و تعداد شاعران به نسبت به این زمان بسیار کم بوده و شرایط به شکلی نبوده که همه بتوانند شعر آیینی بسرایند. قالبا شاعران آن زمان با ایهام و کنایه در شعر منظور خود را میرسانند.
این شاعر آیینی تصریح کرد: بعد از انقلاب، حجابها برداشته شده و شاعران به راحتی در این زمینه شعر میسرایند و ابراز ارادت میکنند. رشد و رویش اصلی شعر آیینی، بعد از انقلاب اسلامی اتفاق افتاد.
سیدی خاطرنشان کرد: شاعر شدن مستلزم این است که دامنه وسیعی از اطلاعات را داشته باشی و بعد به شعر سرودن بپردازی به طوری که در شعرها اندیشه باید جریان داشته باشد. بعد از انقلاب تعداد شعرها افزایش پیدا کرد، اما آرام آرام اندیشه از شعر رضوی گرفته شد. به عنوان مثال شعر آمدمای شاه پناهم بده صرفا بیان احساسات است و من معتقدم در یک پازل همه تکهها باید به درستی در جای خود قرار بگیرند و شعر رضوی مستلزم اندیشه، خیال، احساسات و آرایههای ادبی فراوان است.
وی بیان کرد: عنصر خیال در شعرهای رضوی پیشرفت چشمگیری داشته، اما تا کنون کسی مناظرات حضرت رضا (ع) را به شکل قوی به شعر تبدیل نکرده است. رشد کمی داشتهایم، اما در کیفیت شعر، به ظاهر و خیال اهمیت دادهایم و از اصل قصه غافل شدهایم.
این شاعر آیینی گفت: شاعران آیینی ناحیه خراسان ارادت خاصی به امام رضا (ع) دارند و در آثارشان حداقل یک شعر رضوی سرودهاند. علی سمرقندی و جواد بنیاسدی از شاعران جوانی هستند که شعر رضوی میسرایند؛ و در این زمینه بیش از ۵۰ غزل سرودند.
سیدی با اشاره به معروفترین شعرها و شاعرها در زمینه شعر رضوی ادامه داد: معروفترین شاعر رضوی، دعبل خراعی است که همه او را به عنوان شاعر امام رضا (ع) میشناسند. این شاعر، شعر مدارس آیات را سروده و برای امام رضا (ع) میخواند. در شعر فارسی نمیتوان گفت که چه کسی در این زمینه بهتر شعر را سروده، اما شعر محمود حبیبیکسبی معروف است. ما هر ساله از خادمی که در زمینه ادبیات رضوی زحمت کشیده تقدیر میکنیم.