به گزارش شهرآرانیوز - به گفته ESA، این عکسها که در ادامه قابل مشاهده هستند، حداقل چهار برابر از تمام تصاویر گرفتهشده توسط تلسکوپهای زمینی واضحتر هستند. آنها پنج شی فضایی متفاوت را به تصویر میکشند.
تصویر بالا منطقه آبل ۲۷۶۴ (Abell ۲۷۶۴) از کهکشانهایی که به دور هالهای از ماده تاریک میچرخند را نشان میدهد. در تصویر زیر نیز شاهد منطقه ستارهساز مسیه ۷۸ (Messier ۷۸) هستیم.
در ادامه، تصویر زیر کهکشان مارپیچی NGC ۶۷۴۴ را نشان میدهد. این کهکشان حدود ۳۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی طاووس جای گرفته است.
گروه کهکشانهای دورادو (Dorado) در نیمکره جنوبی نیز در تصویر قابل مشاهده است. Dorado یک «گروه از کهکشانها» در نظر گرفته میشود، اما اندازه آن میتواند به یک «خوشه کهکشانی» نیز نزدیک باشد و همچنین هر دو نوع مارپیچی و بیضوی را شامل میشود.
در نهایت، تصویر زیر از خوشه کهکشانی آبل ۲۳۹۰ منتشر شده است که شباهت زیادی به کهکشان راه شیری دارد.
تصاویر بالا، قدرت زیاد تلسکوپ اقلیدس در ثبت عکسهای فضایی و همچنین پتانسیل آن در تحقیقات علمی آینده را نشان میدهد. این تلسکوپ در طول عمر شش ساله خود، تا فاصله ۱۰ میلیارد سال نوری از ما، میلیاردها کهکشان را رصد خواهد کرد. در مجموع، دانشمندان ESA به کمک این ماهواره میخواهند بزرگترین نقشه سهبعدی از کهکشان را ایجاد کنند.
این نقشه حاوی دادههای جدیدی در مورد انبساط کیهان و عملکرد گرانش خواهد بود. همچنین انرژی تاریک و ماده تاریک را بررسی خواهد کرد.
در ساخت تلسکوپ از دو دوربین با فناوری پیشرفته بهره گرفته شده است: VIS که میتواند کیهان را در نور مرئی ثبت کند و NISP که فاصله زمین تا کهکشانها و سرعت انبساط کیهان را اندازهگیری میکند.
منبع: دیجیاتو