به گزارش شهرآرانیوز،
نخبههای نوجوانی که یک بار خود را در ماراتن نفسگیر آن هم در پایه ششم آزموده بودند و قرار بود طبق مفاد دفترچه ثبتنام اولیه، دوره آموزشی آنها، ششساله باشد اکنون در میان راه و در کنار آن همه کار پژوهشی و آماده شدن برای المپیادهای علمی و... باید آزمون دیگری را پشت سر بگذارند که به گمان آنها وقتگیر، بیفایده و استرسزاست. صدای همه آنها یکی است، «آزموده را آزمودن خطاست.» آنها از صدای مردم شهرآرا میخواهند بیآنکه نامونشانی از آنها باشد صدایشان را به گوش مسئولان ذیربط برساند.
علی، یکی از آنهاست. میگوید: ما سمپادیها ترسی از آزمون نهم به دهم نداریم و مطمئنا ما از این آزمون هم سربلند بیرون میآییم، اما مسئله این است که شما از مدارس تیزهوشان خبر ندارید که چه فعالیتها و وپژوهشهایی برای آماده شدن آنها برای المپیادها انجام میشود.
او پیشنهاد میدهد: برای دانشآموزان ورودی هفتم تا دوازدهم این شش سال باید ادامهدار باشد تا آمادهسازی آنها برای المپیادها و کارهای پژوهشی بدون خدشه پیش برود.
فرزانه، دانشآموز دیگری است که سال دیگر پا به پایه دهم میگذارد و جزو نفرات اول تیزهوشان است. چراهای بسیاری او را کلافه کرده است: با امتحان دوباره برای سال دهم، میخواهم بدانم اصلا وجود مدارس سمپاد در سال هفتم تا نهم چه مفهومی دارد. ما چرا باید برای کلاسهای هوش و باقی موارد دوباره هزینه کنیم، در حالی که یک بار برای آزمون ششم هزینه کردهایم و قبول شدهایم.
چرا به جای اینکه به فکر قبولی در المپیادهای مختلف باشیم فکر و ذکرمان قبولی دوباره سمپاد باشد؟ علاوه بر آن چرا باید چوب کمکاری برخی دانشآموزان را بخوریم که در سال پنجم و ششم درستوحسابی درس نخواندهاند و حد نصاب علمی این آزمون را به دست نیاوردهاند؟
«برگزاری آزمون با مفاد دفترچه سمپاد مغایرت دارد.» این گفتههای یک مادر دانشآموز سمپادی است. او در ادامه میگوید: مسئولان نباید با زندگی بچههایمان بازی کنند. به هر کجا هم فکر کنید صدایمان را رساندهایم، از مسئولان استانی تا وزارتخانه آموزشوپرورش و نهادهای قضایی، اما انگار کسی قرار نیست صدای ما را بشنود.
او به دستور رئیس جمهور شهید، آیتا... رئیسی گریزی میزند و میگوید: رئیس جمهور شهید که رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی بودند در نامهای مورخ ۲۰ آذر ۱۴۰۲ به سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان کشور دستوری دادند که در بند ۸ آن بر آزمون ششساله ابتدای دوره اول تصریح شده و در تبصره یک همان بند با شفافیت آمده است، «پذیرش در ابتدای دوره متوسطه دوم صرفا برای تکمیل ظرفیت از دانشآموزان دیگر مدارس خواهد بود.»
پرسشم این است که رئیس جمهور فقید، دانشآموز سمپادی و والدینشان راضی، چرا شما آموزشوپرورشیها ناراضی هستید و اصرار به برگزاری آزمون دوباره برای همه دانشآموزان سمپادی و غیرسمپادی دارید؟
او با تأکید بر اینکه مخالفم که سمپادیهای پایه نهم دوباره آزمون بدهند، میگوید: نمیخواهیم بچههایمان وقت و هزینهشان را سر آزمونی اجباری تلف کنند و به جای اینکه بنشینند درسهای عمومی پایه هشتم مثل اجتماعی و هدیه و… را بخوانند برای المپیادهای مختلف آماده شوند. از یک طرف پیشنهادم این است که برای تکمیل ظرفیت از کتابهای تکمیلی و مطالب متوسطه دوم که سمپادیها میخوانند پرسش در آزمون طرح شود تا به عدالت نزدیکتر باشد.
دانشآموزی هم دغدغهمندانه میخواهد با جزئیات حرفهایش را منعکس کنیم: چه کسی بود ببیند تمام دقایق و لحظههای سهسال تحصیلیمان از تک تک اوقات فراغتمان زدیم؟ چه کسی بود ببیند برای امتحانهای هر روزمان، گاهی روزی دو تا سه آزمون داشتیم، از اردو و زنگ تفریحمان گذشتیم. گاهی چند ماه برای ورزش و برنامههای متفرقه بیرون نرفتیم و هنگام دورهمیهای خانوادگی در اتاق مشغول درس خواندن بودیم. حال وسط این همه امتحان نهایی و پایش و مستمرهای روزانه باید برای ورودی نهم به دهم نیز بخوانیم.
حرفش را اینطور ادامه میدهد: آنهایی که پایه هشتم هستند بیش از یک سال فرصت دارند تا خودشان را آماده کنند، حال ما به جای اینکه با آرامش بنشینیم درسهای خودمان را بخوانیم باید ببینیم دیوان عدالت چگونه رأی صادر کرده است و چطور سازمان ملی استعدادهای درخشان آن را اجرا میکند؟
درخواستش این است: حتی آزمون تکمیل ظرفیت نهم به دهم سمپاد نیز باید لغو بشود، زیرا بچههای سمپاد سهسال راهنمایی، کلی دروس شیمی فیزیک و زیست و ریاضی تکمیلی و فارسی را با جزوات و کتابهای سنگین میگذرانند و با بار علمی بیشتری وارد دوره دوم متوسطه میشوند. در متوسطه دوم اگر بچههای عادی وارد شوند فشار روحی مضاعفی را تحمل میکنند و در نهایت کم میآورند.
دغدغه دیگر مادر دانشآموز سمپادی هم این است که تصمیمهای لحظهایی به دانشآموزان عادی و سمپادی آسیب جدی وارد میکند. او میگوید: باید در دفترچه ثبتنامی درج میشد که بناست بار دیگر در پایه نهم از بچهها آزمون بگیرند.
از طرفی این همه استرس وارد کردن به بچهها، خوب نیست. آنها سه سال دیگر دوباره باید استرس کنکور داشته باشند. نکته دیگر اینکه اگر دانشآموزی خاطر کمکاری از پس درسهای سخت این مدرسهها برنیاید خودبهخود با شرط معدل حذف میشود، بنابراین نیاز به امتحان مجدد نیست.
به گفته این مادر تستزنی ملاک سنجش علمی یک دانشآموز نیست. این دانشآموزان در این مدارس در کارهای پژوهشی، انواع کارسوقها و جشنوارهها شرکت میکنند. اینکه این بچهها وقتی را که برای این کارها میگذارند صرف تستزنی برای قبولی دوباره کنند یک جور ضربه به پیشرفت علمی کشور است.
حرفش را هم بیرودربایستی میگوید: اگر میخواهید آزمون دوباره بگذارید از ورودیهای جدید باشد و اگر از سمپادیهای فعلی آزمون بگیرید، واقعا ظلم است. کامل مشخص است که مافیایی در کار است و با این کار میخواهند نخبهکشی کنند و آنها را سمت آموزشگاهها و خرید مجموعههای درسی و کلاسهای خصوصی با قیمتهای گزاف آنچنانی سوق بدهند.
مادر یکی دیگر از این دانشآموزان که عضو هیئت علمی یکی از دانشگاههای معتبر کشور است، به شهرآرا میگوید: حق ندارید به اسم عدالت حق این همه بچه را پایمال کنید. این بچهها یک بار در آزمون شرکت کردهاند و بدون هیچ سهمیهای قبول شدهاند. تعداد خیلی کمی هم از دانشآموزان به علت مشکلات یا مریضی شرکت نکردهاند یا پذیرفته نشدهاند که برای آنها آزمون همان تکمیل ظرفیت کافی است.
درددل دیگر دانشآموز استعدادهای درخشان این است که اگر بعد پایان تحصیل جان سالم به در ببرند، شانس آوردهاند. میگوید: من یک کلاس دهمیام و دوره اول نیز سمپاد بودم. خودم همه سختیهایش را کشیدم. وقتی به بچههای سمپاد که از دوره اول آمدهاند، نگاه میکنم بعضیهایشان دچار بیماریهای روحی و جسمی شدهاند، یکی رودهاش به خاطر استرس مشکلدار شده، دیگری معدهاش به خاطر فشاری که بر او وارد شده زخم شده. یا دانشآموزی از شدت استرس اماس گرفته است. اصلا میدانید اماس چیست؟ آن هم برای یک بچه کلاس هشتمی و نهمی؟
خودم قبل از امتحان سه تا چهارتا قرص پرانول میخورم تا از شدت استرسم کاسته شود. به اندازه کافی برای پشتسر گذاشتن این درسها و پژوهشها اضطراب داریم، با برگزاری آزمون دوباره، دانش آموزان را از کار پژوهشی دور نکنید.