به گزارش شهرآرانیوز، پایانهها به صحنه نمایش میمانند، بازیگرانش مسافران چمدان و کولهبهدستی هستند که از این سو به آن سو میروند. پایانههای مسافربری ویترین شهر برای مسافران نیز هست. آنجا که اولین نگاهها به محض ورود به شهری با نگاه به پایانه و کموکیف آن شکل میگیرد. همه خوب و بد یک شهر را مسافران به پای ظاهر خوب و مرتب یا بدسلیقه یک پایانه گره میزنند.
قصه سرگردانی مسافران و دشواریهای پیش رویشان یکی از همین رخدادهاست. سرگردانی که به گفته مسافران و رهگذران، با پروژه ناتمام مقابل پایانه دوچندان میشود. پروژهای که به اذعان ساکنان محدوده پایانه مسافربری امام رضا (ع) سه سال است همانند شبح سرگردان در آمدوشد است.
همین کلافگی زائران و مجاوران از معضلاتی که پایانه مسافربری با آن دست به گریبان است، موضوعی است که ما را به این قسمت شلوغ شهر روانه میکند تا شنوای صدای مردم باشیم.
تعدادی از جارزنها جلوتر از پایانه و در گوشهای از خیابان امام رضا (ع) در کمین مسافر هستند. برخی هم مشغول گپوگفت با مسافران.
چندین متر جلوتر از در ورودی پایانه تاکسیهای برونشهری به ردیف پارک شدهاند و در شبیخون گرمای تابستانی به تعبیر خودشان مگس میپرانند.
از پروژه معطلمانده پایانه دلخور و شاکی هستند. پروژهای که به گفته یکی از رانندههای مویسپید کرده سه سال دربهدرشان کرده است. میگوید: آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است؟
در این هوای گرم، دریغ از یک سایبان برای خودمان، چه برسد به ماشینهایمان. مجبوریم به سایهای پناه ببریم و این ارابههای آهنی را زیر تیغ آفتاب رها کنیم.
یکی دیگر از آنها میگوید: چند سال پیش از اجرای پروژه مقابل پایانه، برای خودمان ارج و قرب داشتیم، خوابگاه و استراحتگاه ویژه رانندهها، نمازخانه، مکانی برای مسافر و دیگر امکانات. حالا مسافر به محض اینکه سوار این ماشین داغ میشود اصلا رغبتی به سوارشدن ندارد. بدتر اینکه باید ساعتها در گرما بنشیند تا مسافر دیگری از راه برسد.
راننده دیگر از تبعیض بین تاکسیهای بینالملل و برونشهری میگوید: خودتان بروید از نزدیک بخش تاکسیهای بینالملل را که کمتر از دویستمتر با قسمت تاکسیهای برونشهری فاصله دارد ببینید، تفاوت از زمین تا آسمان است. برای آنها جایگاهی عالی و خنک درنظر گرفتهاند و این وضعیت ماست که از حداقلها محرومیم.
مسافران چمدانبهدست سوی دیگر و مهم معضلات پایانه است. بیشترشان سرگرداناند. به هر طرف میروند به امید یافتن در ورودی پایانه. حدود دو ساعتی که آنجا هستیم بیش از بیستنفر آدرس ورودی پایانه را از خبرنگار و عکاس روزنامه میپرسند و با حالت تردید و چمدانکشان به مسیر خود ادامه میدهند تا مقصد خود را پیدا کنند.
یکی از همین مسافرها، ساکن شهرستان یزد است. سلطانی میگوید: برای مشهد شهر به این بزرگی صورت خوشی ندارد که پایانه مسافربریاش، چهار تا بنر و تابلو راهنما نداشته باشد.
محمدپور، مسافر سبزواری نیز با دلخوری میگوید: من آمد وشدم به مشهد، زیاد است و بیشتر هم از این پایانه است. چند سال است که مقابل پایانه را بستهاند و معلوم نیست چه طرحی میخواهد پیاده کنند. حرف دلش این است: مشهد شهر زیارتی مهمی است و اگر چنین پروژهای آن هم در پایانه مسافربری بخواهد انجام شود که زائر زیادی از آن به شهر مشهد وارد یا از آن خارج شوند، باید سریعتر جمعوجور شود نه آنکه سالها معطل و متوقف بماند.
در کنار نامعلوم بودن ورودی پایانه، بلوکههای بتنی و نیوجرسی هم آفت دیگری است که گریبان مسافر را گرفته است. با این نیوجرسیها مسیر تردد را محصور کردهاند تا به اصطلاح موتورسوارها و خودروها به محوطه پارکینگ وارد نشوند غافل از اینکه این حائلها به معنای سد کردن راه مردم است.
توضیح بیشترش را علیآبادی، مسافر اهل شهرستان طبس میدهد: من با اتوبوسهای بیآرتی خودم را به این پایانه رساندهام. اصلا شما بگویید از این فاصله کم دووجبی بین نیوجرسیها یک بچه کمجثه میتواند عبور کند؟ باید حسابی خودمان را پیچوتاب بدهیم تا بهسختی از آن بگذریم و چمدانهای سنگین را از روی این بلوکههای بتنی بلند کنیم.
او ادامه میدهد: همه خانمها یا افراد کم سنوسال که توان بلندکردن چمدانهای سنگین را از روی این بلوکهها ندارند.
پیشنهادش این است که یا بلوکهها را بردارند یا فاصله منطقی بین بلوکهها ایجاد شود که تردد مسافران پیاده و بارشان، آسان باشد.
محبوبه همتی، از ساکنان شهر بابلسر است. عرق از سرورویش میریزد. با عصبانیت میپرسد راه ورودی کجاست؟
راهنماییاش میکنیم. وقتی به بلوکههای بتنی میرسد، به عکاس روزنامه اشاره میکند و از او میخواهد در بلند کردن چمدان کمکش کند. سپس میگوید: این چه شهری است که شما دارید؟ چرا پایانهاش این طوری است؟ باید من مسافر این قدر حیران و سرگردان باشم؟ باید برای جابهجایی بار و وسیلههایم از این و آن خواهش کنم. در شأن شهر امام رضا (ع) نیست که زائرانش در پایانه، بلاتکلیف باشند.
«پایانه مسافربری امام رضا (ع)، با وسعت ۴۳هکتار، مجهز به کلانتری، آتشنشانی و مجتمع خدماتی رانندگان، باسواش، جایگاه سوخت، شهر بازی و زائرسرای ارزانقیمت و دیگر موارد است.»
سیدمهدی امامی میبدی، مدیرعامل سازمان پایانههای مسافربری شهرداری مشهد با این توضیح، آماری از ورود و خروج زائران به بزرگترین و هوشمندترین پایانه برونشهری کشور به شهرآرا ارائه میدهد: در سال ۲۱میلیون نفر از این پایانه استفاده میکنند که روزانه بین ۵۰ تا ۸۰هزار نفر و روزهای اوج حضور مسافر بهویژه دهه پایانی صفر تا ۲۵۰هزار نفر افزایش پیدا میکنند.
امامی میبدی در مورد دسترسی سخت برخی مسافران به ورودی پایانه میگوید: پروژه جلوخان که به پایان برسد، ما با پایانهای بسیار مجهز روبهرو خواهیم بود، در حال حاضر نیز راه دسترسی برای تردد زائران، سخت نیست و مراجعهکنندهها از قسمت پارکینگ و ایستگاه پایانی بیآرتی به سهولت به پایانه دسترسی دارند.
مدیرعامل سازمان پایانههای مسافربری شهرداری مشهد درمورد تردد سخت برخی شهروندان از این پایانه و نبود هیچگونه تابلو راهنما میگوید: تابلوهای راهنما در تعطیلات نوروزی امسال وجود داشته است، مهمتر آنکه در همین ایام موردنظر، مسیر مستقیم خیابان امام رضا (ع) به پایانه نیز که دورتادور آن کارگاه اجرای پروژه جلوخان است، بازگشایی شد و با گلکاری و نورآرایی ویژه مسیر جالب و کوتاهی در فاز یک پروژه پیشخوان به صورت موقت باز شد، اما در ادامه کار ناگزیر شدیم مسیر را به حالت قبلی برگردانیم.
او با اشاره به اینکه این پروژه، دلیلی برای تردد سخت زائر نباید باشد اینطور قول میدهد: در کمتر از چند ساعت بنرهای اطلاعرسانی نحوه تردد زائر دوباره طراحی و بلافاصله جانمایی میشود تا سرگردانی احتمالی زائر اتفاق نیفتد.
امامی میبدی در واکاوی این مشکل اینچنین ابراز میکند: برخی از زائران که با خطوط بیآرتی تردد میکنند به جای اینکه در ایستگاه پایانی که در خود پایانه مستقر است و فاصله حدود صدوهفتادمتری و مستقیم با ورودی پایانه دارد، پیاده شوند به اشتباه در ایستگاه ماقبل پایانه پیاده میشوند و مسافت طولانیتری را پشت سر میگذارند.
او از یادآوری این موضوع به سازمان اتوبوسرانی، میگوید: به طور حتم مسئله را با سازمان اتوبوسرانی در میان میگذاریم که طوری در این خطوط اطلاعرسانی کنند تا زائر در همان ایستگاه پایانی پیاده شود و برای یافتن ورودی پایانه دچار سردرگمی نشود.
بلوکههای بتنی بزرگ و نیوجرسیها و ردنشدن چمدانهای مسافران از میان آن، معضل دیگری بود که مدیرعامل پایانه بزرگ امام رضا (ع) درباره آن چنین توضیح میدهد: بعد بازدید میدانی، آن را رفع کردیم و با ایجاد فاصله منطقی بین نیوجرسیها با عبور و مرور آسان مسافران روبهرو خواهیم بود.
برای آنچه که راننده تاکسیهای برونشهری مطرح میکنند، امامی میبدی راهکار دارد. میگوید: اگر سایبان برای خودروها میخواهند یا فضایی برای استقرار کانکس مجهزی مانند بخش گشتهای بینالملل، این آمادگی وجود دارد که بعد درخواست آنها، این امکان را با هزینه خودشان، برایشان فراهم کنیم.
او تأکید میکند: این مشکلات گذری است و وقتی پروژه جلوخان، اجرا شود، زائر و مجاور طعم شیرین استفاده از پایانهای مدرن و مجهز را خواهد چشید.
مجتبی زمانیان، مدیرکل نظارت بر اجرای طرحهای عمرانی اداره کل نظارت بر اجرای طرحهای عمرانی شهرداری مشهد در مورد محاسن این پروژه میگوید: استفاده بهینه از طبقه زیرزمین، ایجاد فضای سبز و محوطه و افزایش سطح زیربنایی پایانه برای افزایش خدمات از فواید این پروژه است.
زمانیان در ادامه جزئیات بیشتری از این پروژه جلوخان ارائه میدهد: این پروژه در سه فاز اجرا میشود که فاز نخست در سال۱۴۰۱ افتتاح شد و شامل محوطه پارک و ساختمان توسعه و... است که مراحل نهایی خود را میگذراند.
فاز دوم نیز به ایستگاه قطارشهری و ایستگاه تاکسیهای بینالملل و برونشهری و ایستگاه اتوبوسهای درونشهری اختصاص دارد که طراحیهای آن انجام شده است.
او با بیان اینکه فاز دیگر آن برای پارکینگهای طبقاتی و دیگر امکانات درنظر گرفته شده است، در مورد هزینه تمام شده این پروژه ابراز میکند: پروژه جلوخان پایانه مسافربری مشهد در سه فاز و با هزینه تمام شده پروژه ۱۶۰میلیارد تومان برآورد شده است.
هنوز چند ساعتی از مصاحبه با شهروندان و بیان دغدغهها و درددلهایشان با صدای مردم نگذشته بود که ناگهان تصاویر ارسالی متفاوت به شهرآرا گویای آن بود که با پیگیری رسانه مردم مشهد، در اقدامی فوری وضعیت پایانه اصلاح شده است. ماجرا از این قرار است که سیدمهدی امامی میبدی، مدیرعامل سازمان پایانههای مسافربری شهرداری مشهد بلافاصله پس از آگاهی از دلخوری مسافران و سرگردانیهایشان برای یافتن مسیر درست، نقایص موجود را برطرف کرده است.
در همین راستا بنرهای بزرگ اطلاعرسانی و نشانههای مختلف با علامتهای آشکار از ابتدای پایانه تا ورودی اصلی جانمایی شد تا مسافران برای نحوه تردد سردرگم نباشند.
نیوجرسیهای بههم چسبیده معضل دیگری بود که مانع آمدوشد مسافران بود و مسئولان پایانه مسافربری، در کمترین زمان با ایجاد فاصله زیاد بین این بلوکههای بتنی، اسباب گذر راحت مسافر و چمدانهایش را فراهم کردند.