به گزارش شهرآرانیوز؛ نزدیک به دو دهه از عمر تلویزیونهای شهری و جانماییشان در کلانشهر مشهد میگذرد. تلویزیونهایی که بود و نبود آن با، اما و اگرهایی همراه بوده است و از گذشته تا به حال موافقان و مخالفانی داشته است. مخالفان این تلویزیونهای غولپیکر بر این نظرند که این جعبههای سیاه جادویی و تبلیغات رنگارنگشان، حواس رانندهها را پرت میکنند. خلاف این نظر، موافقان این فناوری، آن را جزو مظاهر شهری مدرن به حساب میآورند، اما آنچه در این گزارش مدنظر است، انتقادهای وارده به وجود این تلویزیونها و محتوای تبلیغ شده در آن است.
معصومه علیبیگی، یکی از مخالفان سرسخت این تلویزیونهاست. به صدای مردم میگوید: بستر فضای مجازی بسیار بهتر و مؤثرتر برای تبلیغ است. این تبلیغات محیطی آن هم در این حجم عریض و طویل جز حواسپرتی رانندهها، عایدی دیگری برای رانندهها ندارد.
او معتقد است، حتی رهگذران هم از مصائب پیامدهای این مانیتورهای بزرگ در امان نیستند و گاه دچار سردرگمی میشوند. او میگوید: به چشم خودم صحنهای را دیدم که دختر دوازدهسالهای خطر تصادف را به طرز معجزهآسایی از سر گذراند.
این شهروند در ادامه ماجرا را اینطور شرح میدهد: دختری کنار مادرش در میدان فلسطین در حرکت بود، ناگهان تصویر نقش بسته در تلویزیون که اتفاقا خوش آبورنگ بود حواسش را پرت کرد. دختر که عرض خیابان را طی میکرد از مادرش، عقب افتاد و ناگهان در چشم برهمزدنی سروکله خودرویی پیدا شد که با سرعت به سمت او میآمد. اگر راننده بموقع ترمز نمیزد، به طور حتم اتفاق بدی برای او افتاده بود.
مهدی معینی هم راننده جوانی است که به قول خودش، دستفرمانش عالی است، اما دل پری از تلویزیون شهری سهراه خیام دارد. میگوید: از هر طرف در این چهارراه خودرو تردد دارد. درست در برابر این همه ترافیک و تجمع خودروها محال است حواس رانندهها پرت نشود. اصلا آمار تصادفات راهنماییورانندگی در معابری که این تلویزیونها نصب است، گویای وضع موجود است. تصادف در چهارراه آزادشهر نیز دختر جوان را حسابی کلافه کرده است. مهناز حسامزاده میگوید: چند شب پیش، موقع تاریکی هوا، تبلیغات پیدرپی تلویزیون شهری این محدوده، اعصابم را بههم ریخت. طوری که پشت چراغ قرمز به ماشین جلویی کوبیدم.
تجزیه و تحلیل ماجرا هم بخش دیگر حرفهای این بانوست: منصفانه نیست که بگویم صددرصد و صرفا این تلویزیونهای شهری عاملی برای تصادفم بوده، اما قطعا یکی از علتهای اصلی این سانحه است. چون همانطور که گفتم تصاویر تبلیغاتی چشمم را اذیت کرد و آنچه نباید اتفاق میافتاد، شد.
محسن ملاقلیزاده، هم دیگر شهروند ساکن خیابان جانباز به نحوه تبلیغات شهری حسابی گلایه دارد. حرفهایش را با چند پرسش با شهرآرا در میان میگذارد: تبلیغات به چه بهایی؟ به قیمت به خطر افتادن جان و مال دیگران؟ آن هم در مسیرهای پرتردد که خودروها از چند جهت در حرکتاند؟ به نظر شما مکانیابی مناسب این نوع تبلیغات کارشناسی و حقوق شهروندان رعایت شده است؟ چرا سازمانهای ذیربط مسئول در برابر این مزاحمتهای بصری حادثهساز سکوت کردهاند و این موضوع برایشان عادی شده است؟
او که تجربه کار تبلیغاتی را نیز دارد و سالها پیش مدیر بازرگانی شرکت تبلیغاتی نیز بوده است، میگوید: جانمایی اینها دقیقا براساس ترافیک سنگین خودرو و تردد زیاد عابر پیاده است. میتوانید به سایت شرکتهایی که این تلویزیونهای شهری را در اختیار گرفتهاند، سر بزنید و ببینید که یکی از ملاکهای جانمایی این است که چشمهای بیشماری این تبلیغات را ببینند، اما در این میان حق شهروند نباید از بین برود.
ملاقلیزاده ادامه میدهد: باید برای تبلیغات محیطی نظیر تلویزیون، چون جزوی از شهر هستند، تعریف و ضابطه و چارچوبی باشد و حداقل این زمینهها برای آموزش شهروندی باشد نه تبلیغاتی که جیب مسئولان شرکتها را بدون رعایت مسائل شهری و نکات ایمنی پر کند.
حسن کلیدری، مدیرعامل سازمان ساماندهی مشاغل شهری شهرداری مشهد، در پاسخ به اظهارات شهروندان درباره این تلویزیونها به شهرآرا میگوید: اولین تلویزیون شهری از سال۱۳۸۵ با هدف تبلیغات مدرن و درآمدزایی بر دیواره مجتمع تجاری پروما نصب شد. کلیدری درباره دیگر کارکردهای این تلویزیونها نیز توضیح میدهد: این تلویزیونها نهتنها برای تبلیغات، بلکه برای اطلاعرسانی درباره رویدادها و زیباسازی شهر نیز استفاده میشوند.
مدیرعامل سازمان ساماندهی مشاغل شهری شهرداری مشهد، تعداد تلویزیونهای فعال و روشن سطح شهر را دوازدهمورد برمیشمارد و میگوید: بزرگترین تلویزیون تعبیه شده در مجتمع تجاری پروما به وسعت ۲۱۰متر است. او در این زمینه میگوید: این دوازدهتلویزیون شهری در میدان فلسطین با ابعاد ۱۴۰متر، داخل باغ ملکآباد با وسعت ۱۲۰متر، سهراه خیام، چهارراه خیام سجاد با مساحتی حدود ۷۰متر مربع و چهارراه مقدم طبرسی مستقر شده است.
همچنین در معابر اصلی وکیلآباد، چهارراه مطهری، چهارراه آزادشهر، میدان تقیآباد، چهارراه مخابرات، مجتمع تجاری پروما و چهارراه دکترا نیز از این تلویزیونها هست که با انعقاد قرارداد و طبق ضوابط مشخص، شرکت طرف قرارداد از آن استفاده میکند.
کلیدری در مورد مخاطرات احتمالی این تلویزیونها میگوید: باتوجه به اهمیت این تلویزیونها در اطلاعرسانی و تبلیغات و لزوم بررسی مخاطرات تلویزیونهای شهری به طور متقابل، پژوهش در حوزه موردنظر در دست اقدام است. در ضمن همه این مکانها در کمیته مکانیابی مصوب شده و بیتردید کمیته مکانیابی چنین آسیبهایی را مدنظر داشته است.
مدیرعامل سازمان ساماندهی مشاغل شهری شهرداری مشهد، در پاسخ به این پرسش که آیا بر محتوای تبلیغات این تلویزیونها نظارتی هست؟، زیرا به اذعان مردم گاهی تصاویر پخش شده از این تلویزیونها به لحاظ استانداردهای بصری آسیبرسان است، میگوید: طرحها و تیزرها در ابتدا با مجوز اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی آماده اکران میشود و برای استانداردهای بصری، تلویزیون از لحاظ پیکسل نوری در حالت استاندارد تنظیم شده که به صورت خودکار در طول شبانهروز از لحاظ نوری از سوی دستگاه لوکسمتر اندازهگیری میشود. همچنین اجازه دسترسی به پیمانکاران مربوط برای افزایش و شتاب نور داده نشده است.
بخش دیگر اظهارات کلیدری تعرفه و هزینههای این تلویزیونهاست. او میگوید: باتوجه به هزینههای صرف شده برای تبلیغات محیطی، تعرفه و هزینه تلویزیونهای شهری مقرونبهصرفهتر نسبت به دیگر سازههای تبلیغاتی است.
مدیرعامل سازمان ساماندهی مشاغل شهری شهرداری مشهد با تأکید بر اینکه مشتریان این فناوری، صرفا بخشهای خصوصی نیستند، ادامه میدهد: علاوه بر آن مشتریان تلویزیونهای شهری و محتواهای پخش شده، تیزرهای فرهنگسازی سازمان فرهنگی، هشدارهای امنیتی شرکتهای آب، برق، گاز، شرکتهای تولیدکننده (مشاغل و صنوف مختلف) و مهدکودکها، مدارس، دانشگاهها و دیگر بخشهاست.
کلیدری ادامه میدهد: رویکرد مدیریت این تلویزیونها بهرهگیری از فناوریهای جدید است. یکی از این روشها تابلو دیجیتال است که به لحاظ سرعت عمل در نوع تبلیغات و کاهش خطرات زیستمحیطی از روشهای قدیم، مؤثرتر است.