سالانه ۱۰ میلیارد مترمکعب آب از دسترس خارج می‌شود که این میزان، فقط بخشی از هدررفت در کشور است.
به گزارش شهرآرانیوز، جهانگیر پرهمت، مشاور وزیر و عضو پژوهشگاه خاک و آبخیزداری، با اشاره به این موضوع که سالانه ۱۰ میلیارد مترمکعب آب از دسترس خارج می‌شود که این میزان، فقط بخشی از هدررفت در کشور است، افزود: بخش قابل‌توجهی از رطوبت بارندگی که در سال گذشته و سال جاری داشته‌ایم، تبخیر شد؛ بنابراین اگر ۴۲ میلی‌متر بارندگی ما نسبت‌به سال گذشته بیشتر شده، این بدین معنی نیست که این میزان بارندگی قابل‌دسترس است.
پرهمت تصریح کرد: با توجه به بارندگی‌های سیل‌آسای سال گذشته، مقداری از این بارندگی‌ها به صورت رواناب از دسترس خارج شد؛ برای مثال فقط در اسفند سال گذشته، در سیلاب بلوچستان جنوبی، حدود ۷ میلیارد مترمکعب آب از سرزمین ما خارج و وارد خلیج‌فارس شد.
این عضو پژوهشگاه خاک و آبخیزداری در پاسخ به سؤالی مبنی بر راهکار‌های عملی برای جلوگیری از هدررفت آب، گفت: با مدیریت صحیح آبخیزداری، می‌توان این مقدار آب را به‌عنوان منابع آب قابل‌دسترس ذخیره و در بالادست استفاده کرد یا به آب سبز یا به جریان‌های زیرسطحی تبدیل کرد.
پرهمت در ادامه، تصریح کرد: به طور متوسط، با دور برگشت پنج‌ساله، سالانه ۱۰ میلیارد مترمکعب آب از دسترس خارج می‌شود که این میزان، فقط بخشی از هدررفت آب در کشور است.
وی اظهار داشت: بخش عمده هدررفت آب به صورت تبخیر است و تقریباً ۷۵ درصد بارش ما تبخیر می‌شود که برای مثال اگر تقریباً سالانه حدود ۴۰۰ میلیارد مترمکعب به طور متوسط بارندگی داشته باشیم، حدود ۲۷۰ میلیارد مترمکعب از آن تبخیر می‌شود و بقیه در زمین نفوذ می‌کند یا رواناب است.
پرهمت گفت: تحقیقات نشان می‌دهد در مناطقی که پوشش گیاهی وجود دارد، نسبت به مناطقی که پوشش گیاهی فقیری دارد، می‌توان تا ۲۵ درصد از هدررفت آب جلوگیری کرد و این درحالی است که پهنه وسیعی از کشور ما پوشش گیاهی ندارد.
عضو پژوهشگاه خاک و آبخیزداری درباره روش‌های ذخیره آب در بالادست گفت: بخشی از بارش‌ها را می‌توان تبدیل به آب سبز کرد؛ یعنی آبی که جذب خاک می‌شود و پوشش گیاهی را تقویت می‌کند. بخشی را می‌توان تبدیل به جریان‌های زیرسطحی کرد. بخشی را با اجرای عملیات آبخوان‌داری، برای تبدیل به جریان‌های زیرقشری استفاده کرد و بخشی از بارش‌ها را نیز در بند‌های آبخیزداری می‌توان ذخیره کرد.
این پژوهشگر حفاظت خاک و آبخیزداری می‌گوید: با روش‌های بیولوژیک، مکانیکی و بیومکانیک، می‌توان سیل و خسارت ناشی از آن را کنترل کرد.
کارشناسان معتقدند که هزینه اجرای طرح‌های آبخیزداری، نسبت‌به هزینه خسارات تحمیل‌شده پس از سیل، بسیار اندک بوده و این هزینه‌ها نوعی سرمایه‌گذاری است. براساس اعلام سازمان منابع طبیعی، اقدامات آبخیزداری، خسارت‌های سیلاب را بیش از ۷۰ درصد کاهش می‌دهد.
بررسی کارشناسان نیز نشان می‌دهد که در مناطقی که طرح‌های آبخیزداری اجرا شده، علاوه بر تأمین سفره‌های زیرزمینی، خسارت ناشی از سیلاب به صورت چشمگیری کاهش یافته است.
منبع: باشگاه خبرنگاران
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
