یک نگاه تا پشت بام همسایه

از تبار علویان بود . اهل قلم نبود اما تا بخواهی اهل دل و با معرفت ، سید سالهاست درکارگاه کوچک فرش همسایه دیوار به دیوار امام رضاست . کارگاهی که درکوچه پس کوچه های قدیمی بازار فرش فروشان است. جای دنج و آرامی است ، هنگام عصر درمیان صدای چکش‌هایی که به تار و پود قالی میزنند در دل هم نوا می شوند با صدای نقار خانه . به حرکات سریع دستهایشان که نگاه میکنم زبری فرش های دست باف دست هایشان را چون فولادی ساخته است، شاکر از رزق و روزی حلال درگاه حق ، اما دلگیر از عدم حمایت شغلی آنها . ماحصل زندگی او هشت فرزند است که با شوقی تمام از فرستادن شش تا از دخترهایش به خانه بخت برایم می گوید و اشاره به پسرش که دوشادوش پدر از مکتب هنرش برای او درس پس می دهد . خستگی کارش را با ریختن لیوانی چای و به اندازه باز کردن پنجره و دیدن گلدسته طلا به دوش می کشد. همین برایشان کافی است و تجدید قوایی برای ادامه کار . سید خدا قوت ...