به گزارش شهرآرانیوز، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد افزود: حکایتی که اخیرا این مداح بیان کرد آنقدر بیاعتبار است که انسان شرم میکند درباره آن سخنی بگوید؛ این سبک قصهها نهتنها به معرفی فرهنگ معارف شیعه و اهل بیت(ع) کمکی نخواهد کرد، بلکه خرافهسازی را رواج میدهد.
وی درباره حکایتی که اخیرا یکی از مداحان در صداوسیما بیان کرد و مورد انتقادات بسیاری قرار گرفت، اظهار کرد: این حکایت هیچ سندیتی ندارد و آنقدر بیاعتبار است که انسان شرم میکند درباره آن سخنی بگوید؛ در وهله اول باید مسئولان صداوسیما پاسخگو باشند که چرا اجازه دادند چنین مطلبی از رسانه ملی پخش شود.
وی ادامه داد: شاید این مداح بعدها ادعا کند که فلان شخصی این حکایت را برایش نقل کرده است، به فرض که اینطور هم باشد، این نوع مطالب و حکایتها با مبانی دین، مبانی کلامی و امامشناسی و فقه سازگار نیست.
وی در پاسخ به اینکه نقل این نوع موارد کمکی به فرهنگ معارف شیعه و اهل بیت(ع) خواهد کرد؟ گفت: اینگونه از حکایتها که این مداح بیان کرده که «هیچ» و درباره آن اصلا سخنی نمیگویم. اما فرض کنیم حکایت و داستانی با چارچوب و نقلکنندهای مشخص باشد، این سبک قصهها و حکایات نوعی خرافهسازی را رواج میدهد.
مهدوی راد به چهار نکته در باب اینکه خداوند با بنده خود چگونه رفتار میکند، اشاره و تصریح کرد: در نظام فکری و دینی که قرآن و احادیث صحیفه ضمیمه آن است، اصل مهم در ابتدا «عمل» است؛ قرآن میفرماید: «لَیسَ للانسانِ الّا ماسَعی» این اصل در آیات قرآن و روایات بارها و بارها بیان شده است حتی شخصی از امام صادق(ع) سؤال کرد، ایمان عمل است یا قول و عمل؟ امام فرمودند: ایمان هم قول و هم عمل است. مرحله بعدی «تفضل» است، خداوند سبحان بر کسانی تفضل میکند و معلوم است که اگر تفضل خدا نباشد اعمال ما در مقابل آنچه خداوند به ما خواهد داد، چیزی نیست.
این محقق و پژوهشگر دین ادامه داد: مرحله سوم اینکه تفضل خدا بوتهای نیست به عبارت دیگر اینگونه نمیباشد که خداوند به هر کسی که چهار دقیقه گریه و شیون کند، تفضل داشته باشد. «وَالَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا؛ دست آنان که حرکت کردند و در مسیر قرار گرفتند را می گیرم.» این نکته به لحاظ مبانی هم صحیح است که خداوند فرمودند: اگر بنده من یک قدم به جلو آید، چندین قدم به سوی او میروم. به تعبیر دیگر تفضل خداوند بر یک قالب شکل میگیرد. خدا رحمت کند مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی را که در کتاب بسیار مهم و سوزاننده «المراقبات» فرمودند: «آن کسی که با آرزوهای دور و دراز و بدون عمل خود را سرگرم می کند مثل کسی است که بذر را بر شورهزار میپاشد.» بنابراین باید عمل کنیم و در بستر عمل از خداوند بخواهیم بر ما تفضل کند چرا که اگر تفضل خداوند نباشد، روزگار ما سیاه است. نکته بعدی اینکه ما نباید تفضل خدا را با تفضلهای خود مقایسه کنیم؛ آنچه خدا میدهد بدون بستر، زمینه و موقعیتی که خود بنده ایجاد کرده، نیست.
مهدوی راد گفت: در کتاب تُحَفُ العُقول روایتی است که به مضمون آن اشاره میکنم، امام باقر(ع) خطاب به جابر فرمودند: «لاتَکُونُ لَنا وَلیّا؛ تو ولی ما نخواهی بود، مگر اینکه تمام اهل شهرت جمع شوند و بگویند تو مرد بدی هستی ناراحتت نکند و اگر بگویند: تو مرد درستکاری هستی خوشحالت نکند. اِعْرضْ نفسک علی کتاب الله؛ خودت، رفتار و زندگی و گفتارت را به قرآن عرضه کن، اگر آنطور که قرآن می گوید عمل و رفتار میکنی أبْشِر و فأثبتُ بر تو بشارت و گامهایت استوار باد، اما اگر اینطور نباشد فَمَا یَغُرُّکَ مِنْ نَفْسِکَ چه چیزی تو را فریب میدهد؟!»
این محقق و پژوهشگر دین افزود: امام صادق(ع) فرمودند: «اگر یکی از شما آنچنان که من میگویم، عمل کنید وقتی وارد شهری میشوید از رفتارتان باید معلوم شود که شما شیعه جعفربنمحمد هستید.»
وی در پاسخ به اینکه اهل منبر و مداحان باید در بیان تاریخ و روایات چه دقتهایی داشته باشند؟ گفت: مداحان در اولویت اول باید مطالعه کنند که متأسفانه برخی از آنان مطالعه نمیکنند. اولویت دوم اینکه براساس این مطالعه، کلیت دین را بفهمند. قطعا از یک مداح توقع نداریم که اسلامشناس باشد که البته اگر اسلامشناس هم باشد بسیار ارزشمند است. حال که برخی از مداحان اسلامشناس نیستند به کسانی که فاضل هستند، مراجعه کنند و منابع معتبر را بسیار بخوانند؛ بدانند که در دین ما اینگونه نیست که کسی «های» بگوید و «هوی» دیگران بلند نشود.
مهدوی راد در پایان بیان کرد: حضرت عبدالعظیم حسنی یک مفسر، محدث و متکلم است، ایشان خدمت امام معصوم رفتند و عقایدشان را عرضه کردند و به امام معصوم بیان داشتند که اگر این عقاید و بیانات را میپذیرید، برای سایران بگویم. با وجود چنین نمونهها و توصیههایی، چطور یک مداح میتوان حکایتی را بیان کند که با هیچ مبانی سازگار نیست و از ریشه و پایه بیاساس است.
منبع: شفقنا