نبرد یک «سیاه‌ماهی» در دل میراثی کهن | درباره فیلم کوتاه مشهدی که به سومین جشنواره میراث فرهنگی شیراز راه یافته است تولد صدسالگی «راج کاپور» در جشنواره هند آغاز بلیت‌فروشی اجرا‌های سی‌وچهارمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی (رضوان) + جدول زمان‌بندی استقبال منتقدان از «هیأت منصفه شماره ۲» کلینت ایستوود بازیگران به یاد زنده‌یاد پرویز پورحسینی | وقتی رفقا هنوز با شماره استاد فقید تماس می‌گیرند! + ویدئو صفحه نخست روزنامه‌های کشور - سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی: تقویت فرهنگ عمومی راهی برای افزایش هم‌بستگی اجتماعی است فرهنگ عمومی، زیربنای سلامت جامعه است درگذشت «کوئینسی جونز» تهیه‌کننده آثار مایکل جکسون در ۹۱ سالگی تسهیلات تبصره ۱۸ وزارت فرهنگ به چه کسانی تعلق می‌گیرد؟ اکران سیار «آسمان غرب» میلیاردی شد «سعیداسلام‌زاده» مدیر روابط عمومی معاونت هنری شد دلیل تعطیلی برنامه «شیوه» شبکه چهار چه بود؟
سرخط خبرها
پیام دکتر میرجلال کزازی در برنامه مجازی بنیاد فردوسی به مناسبت بزرگداشت فردوسی

درود بر خاکی که طوطیای چشم هر ایرانی است

  • کد خبر: ۲۶۸۶۸
  • ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۱:۵۵
درود بر خاکی که طوطیای چشم هر ایرانی است
درود بر شما که هم‌اکنون از این بخت بهین بلند برخوردارید که بر آن خاک پای نهاده‌اید یا ایستاده‌اید

امیری/شهرآرانیوز-آرامگاه فردوسی در روز بزرگداشت بزرگ‌مرد پارسی‌زبان، به طرز غمگینانه‌ای خلوت است. جز یکی، دو نفر که برای تهیه برنامه‌های زنده مجازی در این مکان حضور دارند، بازدیدکننده‌ای به چشم نمی‌خورد. راهروهای باغ آرامگاه خالی از حضور دوستداران است، دوستدارانی که از روزهای گذشته مطلع شده‌اند امسال به دلیل وجود ویروس کرونا، هیچ برنامه رسمی در این مکان برگزار نمی‌شود و این برنامه‌ها را به صورت مجازی مشاهده می‌کنند.

دکتر میرجلال‌الدین کزازی، پژوهشگر، فردوسی‌شناس و چهره ماندگار ادب و فرهنگ،  به همین مناسبت در برنامه‌ زنده بنیاد فردوسی، شاخه توس پیامی به دوستداران فردوسی داده که به شرح زیر است:

 درود بر شما که هم‌اکنون از این بخت بهین بلند برخوردارید که بر آن خاک پای نهاده‌اید یا ایستاده‌اید؛

بر آن خاک پاک تابناک، بر آن خاک ارجمند سپند که فردوسی فرمند در آن آرمیده است. آن گوهره و افشره ایران، آن ایرانی‌ترین ایرانی، در آن خاک، خاکی که بی‌همانند است. خاکی که کان و کانون همایون و مایه و فراپایه فرهنگ گران‌سنگ درازآهنگ ایرانی و سخن شیوای پارسی است. آن خاک که بستانی است دل‌ستان، گلزاری است برخوردار از بهاری شکوفه بار که با پژمردگی‌های پاییز بیگانه است و از آن‌ها برکنار.  بر آن خاک که با هزاران کاخ زرنگار سنجیدنی نیست و به همه آن‌ها می‌ارزد. با آن خاک که بیش از هر ایوان زرنگار است. آن بوستان، آن گلزار که باد نوشین ایران‌زمین از آن برمی‌آید و برمی‌وزد و به سراسر ایران و حتی جهان راه می‌برد و درمی‌گسترد. بادی که شکوفاننده است، جان‌افزای است و مشک ریز. دل‌آرای است و دل آویز. بادی که همواره وزان باد، همواره ایران را زنده بدارد، زیرا دم و بازدم ایران در گرو این باد نوشین است. خاکی که طوطیای چشم هر ایرانی است. هماره چشممان بدین خاک، خاک پاک روشن باد جانمان از آن گلزار گلشن ایدون باد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->