به گزارش شهرآرانیوز، گزارش فصلی مرکز آمار ایران نشان میدهد در فصل بهار سال ۱۴۰۳ شمار شاغلان در ایران به بالاترین رقم در طول تاریخ رسیده و نرخ فصلی بیکاری هم به پایینترین میزان در دست کم دو دهه اخیر کاهش پیدا کرده است. ولی این ارقام لزوماً نشاندهنده رونق بیسابقه بازار کار نیست.
آیت اسدی، عضو شورایعالی کار گفت: اداره کار آماری از اتباع به کار گرفته شده در واحدهای تولیدی ندارد و همین ضعف در آمار باعث شده تا کارفرمایان متخلف تمایل بیشتری به استخدام اتباع نشان دهند.
این عضو شورایعالی کار میگوید:در ۳۰ الی ۴۰ سال گذشته اتباع افغانستانی در ایران در مشاغل غیر رسمی و سخت شاغل بودند، اما امروز آنان را در مشاغل با وجهه اجتماعی بالا و خوب میبینیم و حتی در بخش آمار اشتغال کشور به حساب میآیند.
او ادامه داد: افغانستانیها به ایران برای کار کردن میآیند و بیشتر جویای کار هستند و درآمدشان را هم به کشورشان میفرستند. اکثر کارگران افغانستانی به صورت مجردی در یک خانه و یا اتاقی در کارگاه زندگی میکنند و هزینههای زندگیشان هم بسیار ناچیز است.
او درباره اینکه چرا اتباع برای کار به ایران میآیند با اشاره به قوانین دولت افغانستان در اشتغال گفت: دولت جدید افغانستان سخت گیریهای زیادی درباره اشتغال ایجاد کرده است و از همه مشاغل مالیات بالایی دریافت میکند. مشاغل غیر رسمی مانند دستفروشی و تکدی گری و ... را جمع آوری میکند و حتی برایش جرائم سنگین در نظر گرفته است. به طور مثال کودک کار در خیابانهای افغانستان دیده نمیشود و دستفروشان در هر جایی نمیتوانند بساط کنند و چهره شهر را دچار آشفتگی کنند.
آیت اسدی اظهار میکند: بر اساس بررسیهای صورت گرفته تمام دستفروشان گلو بندک و مترو از اتباع هستند و تماما کودکان کار در خیابانهای تهران از اتباع هستند و هیچ برخورد قانونی هم با آنها نمیشود.
او با اظهار نظر در رابطه لایحه بررسی ساماندهی اتباع گفت:این لایحه باید تمام جوانب را بررسی کند و مردم ایران را در اولویت تصمیمات قرار دهد. اشتغال جوانان ایرانی، اختصاص یارانهها و تامین هزینههای تحصیل و بهداشت شهروندان ایرانی باید در اولویت باشد.
او درباره اینکه کارگران ایرانی به دلیل حقوق پائین از کار خارج میشوند گفت:کارگر متخصص ایرانی به دلیل حقوق پائین از کار خارج میشود و به جایش کارگر افغانستانی بدون درخواست بیمه مشغول به کار میشود.
منبع: رکنا