کاهش ۵۳ کانونی زندگی موش‌ها در مشهد

به گزارش شهرآرانیوز، مهدی یعقوبی اظهار داشت: وجود جانواران موذی مانند موش‌ها در سطح شهر، موجب آلودگی محیط زیست می‌شود و خطراتی را برای جان انسان‌ها در شهر‌های بزرگ به همراه دارد.

وی افزود: جوندگان در فصل گرما فعالیت بیشتری دارند، اما در سایر فصول سال نیز در مکان‌هایی که غذا و پناهگاه فراهم باشد، از جمله محیط‌های فاضلاب و کانال‌های آب حضور دارند که به منظور جلوگیری از تکثیر این جانوران در محیط‌های شهری، اقدامات ویژه‌ای توسط شهرداری مشهد صورت گرفته است. 

معاون محیط زیست و خدمات شهری شهرداری مشهد خاطرنشان کرد: با هدف پیشگیری از تکثیر موش‌ها اقداماتی از جمله شناسایی سم‌های مرغوب و بی ضرر برای انسان و محیط زیست، برگزاری دوره‌های آموزشی برای پاکبان مناطق و آموزش نحوه طعمه‌گذاری، تهیه و تدوین دستورالعمل اجرایی کنترل جوندگان، انجام شده است. 

یعقوبی ادامه داد: به منظور کنترل و پیشگیری جانواران موذی کارگروه‌های تخصصی با اساتید گروه زیست‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه علوم پزشکی در راستای پیاده سازی کنترل جوندگان برگزار شده، همچنین شناسایی کانون‌ها، نقطه‌گذاری و بازدید در سطح شهر و ثبت موقعیت مکانی این جانوران به منظور شناسایی نقاط فعال و روند گسترش موش‌ها در معابر شهری جزو اقدامات شهرداری در راستای پیشگیری از تکثیر این جانوران بوده است. 

او گفت: جمع آوری اطلاعات طعمه گذاری از مناطق به صورت ماهیانه از طریق سامانه، طراحی و نصب بنر در مناطق جهت رعایت نظافت توسط شهروندان و اعلام طعمه گذاری به منظور آگاهی عمومی، استفاده از چراغ قوه به منظور ردیابی جوندگان از طریق فضولات آنها از دیگر اقدامات است. 

معاون محیط زیست و خدمات شهری شهرداری مشهد در ادامه اظهار داشت: انبار‌های متروکه در سطح شهر، انبار‌های ضایعات و نان خشک در مناطق، کانال‌های روباز بهسازی نشده، کانال‌های سرپوشیده فاضلاب رها شده و متروکه و انبار‌های مواد غذایی در سطح عمده فروشی از جمله مکان‌های زندگی و تکثیر این جوندگان هستند. 

در ادامه حتما بخوانید منع اجتماعی، تنها راه حذف پدیده شوم «زباله‌گردی» است

وی افزود: تمامی عملیات مربوط به طعمه گذاری و نظارت بر این عملیات، با استفاده از ظرفیت موجود نیرو‌های پاکبان و فضای سبز مناطق بدون هزینه مازاد صورت گرفته است.

یعقوبی در پایان خاطرنشان کرد: با اقدامات انجام شده توسط شهرداری مشهد از سال ۹۶ تاکنون، کانون‌های زندگی این جانوران از ۶۰ کانون به ۷ کانون رسیده و مناطق ثامن، ۲، ۳، ۷ و هشت بیشترین میزان کانون زندگی این جانوران هستند.