به گزارش شهرآرانیوز، براساس آمارهای رسمی حدود ۴ درصد یعنی تقریبا ۳ میلیون نفر از افراد جامعه را معلولان تشکیل میدهند. استخدام و اشتغال زایی برای معلولان از مسئولیتهای مهم دولت است که با همکاری سازمانهای دولتی و خصوصی امکان پذیر است. طبق ماده ۱۵ قانون حمایت از معلولان، مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۶ قانونی را تصویب کرد که براساس آن تمام سازمانها موظف به جذب ۳ درصدی معلولان هستند.
خرداد ماه امسال بود که مسعود فیروزی، مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی از رقابت یکهزار فرد دارای معلولیت در اولین آزمون استخدامی ویژه معلولان در استان خبر داد که سهم جذب و به کارگیری آنان در استان را ۳۱۳ نفر برشمرد.
وی عنوان کرده بود این آزمون که پیش از این در کشور و استان برگزار نشده، با هدف جبران عدم اجرای سهم سه درصد استخدام ویژه معلولان در ۱۰ آزمون استخدامی سالهای گذشته، برنامهریزی شده است.
اما با اعلام نتایج این آزمون، به گفته حمیدرضا علیزاده، معاون توانبخشی ادارهکل بهزیستی خراسانرضوی از سهمیه جذب معلولان در استان تنها ۱۶۴ نفر توانستند به مراکز و ادارات دولتی راه یابند.
معاون توانبخشی ادارهکل بهزیستی خراسانرضوی در گفتگوی تلفنی با شهرآرانیوز اظهار کرد: ۲۸۹ نفر در آزمون استخدامی معلولان کشور در استان ما نمره قبولی را کسب کردند، اما اغلب آنها در جلسه کمیسیون پزشکی رد شدند و تنها ۱۶۴ نفر پذیرفته نهایی به مرحله بعد یعنی مصاحبه راه یافتند.
وی علت رد شدن معلولان در جلسه کمیسیون پزشکی را، معلولیت آنان دانست و افزود: هدف از برگزاری این آزمون، عمل به قانون جذب ۳ درصد معلولان بود. در واقع آزمون برای استخدام معلولان بود در حالی که به خاطر داشتن شرایط معلولیت رد شدند!
علیزاده با اشاره به حضور نماینده بهزیستی در جلسات کمیسیون پزشکی استخدامی دولت، گفت: برای مثال سوالاتی که برای افراد نابینا مطرح شده متناسب با شرایط این دسته از معلولان نبوده است. به این معنا که سوالات و دستورالعملها براساس افراد سالم طرح شده است.
وی با اشاره به اینکه تشخصیص توانایی انجام کار افراد معلول در کمیسیونهای پزشکی بر عهده بهزیستی ست، اما افرادی غیر از بهزیستی در رد یا قبولی معلولان در این کمیسیونها دخالت میکنند، افزود: در حال حاضر پیگیریهایی از طریق سازمان برنامه و بودجه در عدم رعایت قانون جذب ۳ درصدی معلولان و تضییع حقوق معلولان استان داشتهایم.
معاون توانبخشی ادارهکل بهزیستی خراسانرضوی با بیان اینکه بیشترین چالش ما اکنون با آموزش و پرورش استان است، گفت: درصد کمی از مدارس استان مناسبسازی شدهاند که فکر نمیکنم این میزان به ۱۰درصد برسد. حتی باوجود جلسات متعددی که دراینخصوص برگزار کردهایم، هنوز هم مدارسی ساخته میشوند که متأسفانه مناسبسازی نشدهاند؛ بنابراین نیاز است که خیران برای پرداخت هزینههای مناسبسازی ورود پیدا کنند؛ ضمن اینکه جدا از مشکلی که نبود مناسبسازی مدارس برای دانشآموزان به وجود میآورد، مواردی داشتهایم که معلول در آزمون استخدامی آموزشوپرورش قبول شده، اما بهدلیل مناسبسازی نشدن مدارس رد شده است.
در این رابطه میزگردی به همت شهرآرانیوز با حضور تعدادی از داوطلبان آزمون استخدامی اختصاصی معلولان برگزار شد. هر چند از مسئولان بهزیستی نیز برای شرکت در این جلسه دعوت به عمل آمد، اما از حضور امتناع کرده و تنها به مصاحبه تلفنی بسنده کردند. متاسفانه مسئولان آموزش و پرورش استان نیز پاسخگوی خبرنگار ما نبودند.
دانیال اسماعیل پور، فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته زبان ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد، دارای معلولیت بینایی مطلق و کم شنوایی و یکی از داوطلبان آزمون اختصاصی معلولان استخدامی وزارت آموزش و پرورش در مشهد، در رابطه با این موضوع گفت: این آزمون ویژه معلولان و برای جذب در اکثر دستگاههای اجرایی بود که خوشبختانه دوستان ما برای جذب در دستگاههای اجرایی مانند سازمان امور مالیاتی، پزشکی قانونی، دانشگاه فرهنگیان و ... با مشکلی مواجه نشدند. تنها در وزارت آموزش و پرورش که بیشترین جذب نیرو را داشت، بیشتر شرکت کنندگان معلول، چه جسمی و حرکتی، چه بینایی و شنوایی از مرحله کمیسیون پزشکی رد شدند.
وی بیان کرد: در حال حاضر مدارس نابینایان، ناشنوایان و مدارس ویژه معلولان جسمی حرکتی در مشهد وجود دارد. همچنین مدارس استثنایی داریم که معلمان نابینا یا کم بینا با افراد دارای بینایی، به صورت دو نفره کلاس را اداره میکنند و هیچ مشکلی نیز به وجود نمیآید.
اسماعیل پور گفت: در حال حاضر دانش آموزان نابینا و کم بینای بسیاری حتی در مقاطع بالا در مدارس تحصیل میکنند که در زمان امتحانات درخواست منشی میکنند. این بدان معناست که در دوران دبستان یا پیش دبستانی معلم استثنایی و نابینا کنار آنها نبوده و خط بریل را نیاموخته اند. این افراد اگر اکنون کم بینا باشند و پس از گذشت چند سال به بینایی مطلق برسند، چگونه میخواهند بنویسند یا کتاب مطالعه کنند؟
وی ادامه داد: معلم نابینا و کم بینایی که با خط بریل آشناست و سالها با آن کار کرده میتواند به دانش آموز نابینا و کم بینا آموزش دهد یا معلم بینایی که هیچ گونه آشنایی با خط بریل ندارد؟
راضیه قاسمی، دارای دو مدرک کارشناسی ارشد و دیگر داوطلب شرکت در آزمون استخدامی ویژه معلولان هم در این میزگرد گفت: در روز کمیسیون پزشکی آزمون استخدامی معلولان مراجعه کردیم که گفتند دکتر حضور ندارد و مدارک و اطلاعات شما را به دکتر نشان خواهیم داد. بعد از یک هفته هم اعلام کردند که رد شده ام.
وی که دچار کم بینایی شدید شده است، افزود: در جلسه کمیسیون پزشکی برای نابینایان و کم بینایان یک نوشته مقابل آنها قرار میدهند که آن را بخوانند و اگر نتوانند آن را بخوانند رد میشوند. حرف ما این است که چرا مسئولان برگزاری این آزمون به تواناییهای ما توجهی ندارند و فقط مشکل جسمی ما را میبینند؟ افراد دارای معلولیت اگر از افراد سالم تواناییهای بیشتری نداشته باشند، تواناییهایشان قطعا کمتر نیست.
قاسمی ادامه داد: بجز هزینه ۳۷۰ هزار تومان ثبت نام شرکت در آزمون، بیش از ۳۰۰ هزار تومان بابت ویزیت دکتر در کمیسیون پزشکی از ما اخذ شد. علاوه بر آن بیش از یک میلیون تومان نیز در مرحله تحویل مدارک پرداخت کردیم. همچنین به دلیل برگزاری آزمون استان فقط در مشهد، معلولان حاضر در شهرستانهای استان باید به مشهد میآمدند و هزینه رفت و آمد را هم داشتند. اگر قرار است آزمونی بدون در نظر گرفتن تواناییهای داوطلبان معلول برگزار شود و بعد در کمیسیون پزشکی رد شوند، اصلا چرا باید آزمون برگزار شود و این همه هزینه کنیم؟
مهدی قندی، کارشناس علوم تربیتی و دیگر شرکت کننده در آزمون استخدامی ویژه معلولان و دارای معلولیت کم بینایی هم گفت: من حافظ کل قرآن هستم و مدرک آن را نیز دارم. مدارک مرتبط با تدریس را هم اخذ کردم. چطور فردی که توانایی دریافت این مدارک را داشته و توانسته در این کلاسها و دورهها شرکت کند، اما نمیتواند در مدارس به عنوان معلم تدریس کند و فقط محدودیت بینایی اش در نظر گرفته میشود؟
وی تصریح کرد: در دفترچه آزمون، برای شرایط شرکت کنندگان قید نشده بود که فقط معلولان خفیف پذیرفته نهایی میشوند و اعلام شده بود که تمامی معلولان امکان شرکت در این آزمون را دارند.
قندی با اشاره به اینکه بسیاری از ما پیش از این در آزمونهای استخدامی دیگر با افراد عادی رقابت میکردیم که به دلیل نداشتن بینایی در مدارس عادی پذیرفته نمیشدیم، بیان کرد: اما این آزمون که برای اولین بار ویژه معلولان برگزار شده و همه مسئولان برگزاری آزمون هم از معلولیت ما اطلاع کافی داشته اند، دیگر چه نیازی به برگزاری کمیسیون پزشکی بوده است؟ حالا که این کمیسیون تشکیل شده چرا دقیقا به خاطر معلولیتمان ما را رد کرده اند؟
زینب صفایی، دارای معلولیت نابینایی مطلق و دیگر معلول شرکت کننده در آزمون اختصاصی معلولان در این نشست، تاکید کرد: در دوران تحصیل چه مدرسه و چه در دانشگاه معلمان و اساتید نابینا و کم بینا داشتیم. اما الان در مدارس استثنایی، معلمان بدون معلولیت تدریس میکنند. مگر مدارس عادی مشکل کمبود معلم ندارند؟ چرا باید معلمان سالم در مدارس استثنایی حضور داشته باشند در حالی که ما با این همه توانایی امکان ورود به مدارس استثنایی را نداریم؟ در حالی که این ما هستیم که میتوانیم دانش آموزانی که معلولیتی مشابه خودمان دارند را درک کنیم و آموزشهای مناسب معلولیتشان به آنها ارائه کنیم.
وی با اشاره به اینکه در این آزمون متولی اصلی بهزیستی بوده و در بانک اطلاعات این سازمان، اطلاعات معلولیت تمامی معلولان ثبت است، در جلسه کمیسیون پزشکی که نماینده بهزیستی هم حضور داشته، چرا از سوی بهزیستی هم تایید نشده ایم؟ افزود: هم کمیسیون پزشکی که دانشگاه علوم پزشکی بوده، هم بهزیستی و هم آموزش و پرورش اطلاع داشته اند که قرار است اکثر شرکت کنندگان دارای معلولیت از این آزمون رد شوند، اما اکنون هر یک از این ارگانها، ارگان دیگر را مقصر میداند.
صفایی با بیان اینکه به نتیجه کمیسیون پزشکی اعتراض کردهایم و منتظر جواب اعترضمان هستیم تا در صورت پاسخ نگرفتن به دیوان عدالت اداری شکایت کنیم، گفت: طبق گفته مسئولان آموزش و پرورش استان، اگر دیوان رای مثبت داد در آزمون استخدامی بعدی، بدون شرکت در آزمون کتبی، به مراحل بعد یعنی کمیسیون پزشکی و مرحله مصاحبه خواهیم رسید.
فاطمه نائمی دیگر شرکت کننده در آزمون استخدامی ویژه معلولان هم در این میزگرد گفت: بیشتر افرادی که در کمیسیون پزشکی رد شدند مشکل بینایی داشتند، اما در بین این افراد، معلولان جسمی حرکتی نیز وجود دارد. من معلولیت جسمی حرکتی دارم، اما توانایی تدریس در کلاس درس را در خود میبینم که در این آزمون شرکت کردم.
وی ادامه داد: اگر در هر صورت طبق نتیجه کمیسیون پزشکی توانایی تدریس برای دانش آموزان مدارس استثنایی را ندارم، اما توانایی کار اداری را که دارم. چرا باید از استخدام و کار کردن در مراکز اداری یا حتی در بخشهای اداری مدارس محروم شویم؟ این ظلم بزرگی ست که در حق ما میشود.
زهرا آهنج، از معلولان جسمی حرکتی شرکت کننده در این آزمون، با اشاره به اینکه برای شرکت در رشته دبیری ادبیات فارسی نمره قبولی از آزمون استخدامی ویژه معلولان را کسب کردم، گفت: از سال ۸۳ تاکنون در مراکز توانبخشی در سبزوار مشغول فعالیت هستم. برای شرکت در این آزمون یک سال و هفت ماه اضافه سن مشمول من شد. اما در دفترچه آزمون قید شده بود که اگر شرکت کننده در موسسات دولتی یا شرکتهای تحت پوشش آنها مشغول به کار باشد و آن شرکت یا موسسه دولتی از اعتبارات دولتی استفاده کند و شخص به صورت تمام وقت در آن مشغول به فعالیت بوده باشد، شامل تخفیف سن خواهد شد و من تمامی این شرایط را دارم.
وی افزود: من نامه تاییدهای از طرف مدیر مرکزی که در آن مشغول به کار هستم، گرفتم و به اداره کل آموزش و پرورش استان مراجعه کردم. به من گفته شد باید بهزیستی استان این موضوع را تایید کند.
آهنج ادامه داد: نامه را به اداره کل بهزیستی استان بردم. ابتدا بهزیستی ادعا میکرد که این مرکز تحت پوشش بهزیستی نیست، اما به آنها گفتم چطور ممکن است مرکز تحت پوشش بهزیستی نباشد، در حالی که در تابلوی آن آرم و نشان بهزیستی وجود دارد. بعد از کلی معطلی و برخورد ناشایست با من، نامهای به من داده شد که در آن فقط نوشته شده بود «مرکز توانبخشی آفرینش زیر نظر بهزیستی است». اما هیچ اسمی نه از من آمده بود و نه از تمام وقت کار کردنم و نه از اینکه این مرکز از اعتبارات دولتی استفاده میکند. در واقع با این توضیحات این نامه از اعتبار ساقط است.
وی افزود: من هم این نامه را ضمیمه درخواستم کردم و به اداره آموزش و پرورش استان بردم و آموزش و پرورش هم برای نپذیرفتن من بهانههای جدیدی آورد.