اسرار فضایل بی‌مثال زیارت امام رضا (ع)
هجرت حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) به ایران، هم به تشیع مرکزیت داد و هم به شیعه، تقویت و تشکل بخشید؛ اگرچه ولایتعهدی به اجبار رخ داد و حضرت ناچار از مدینه راهی مرو شدند.
هجرت حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) به ایران، هم به تشیع مرکزیت داد و هم به شیعه، تقویت و تشکل بخشید؛ اگرچه ولایتعهدی به اجبار رخ داد و حضرت ناچار از مدینه راهی مرو شدند، تدبیر عالم آل‌رسول (ع) آن دشمنی و توطئه را تبدیل به فرصت نشر علوم اهل‌بیت (ع) کرد؛ چه در طول مسیر و چه هنگام حضور در مرو و در جلسات مناظره‌ای که مأمون تدارک می‌دید، حضرت رضا (ع) چنان همه را مقهور می‌کردند که سران مکاتب و مذاهب، همه به عظمت مقام علمی ایشان معترف می‌شدند.
امام‌رضا (ع) القاب متعددی دارند. یکی از آنها «ثامن‌الحجج» است، درحالی‌که به پدر ایشان سابع‌الحجج و به فرزندشان تاسع‌الحجج نمی‌گویند. علت شهرت امام‌رضا (ع) به این وصف، آن است که طرح مسئله امامت و امام که از زمان بنی‌امیه تا زمان مأمون عباسی ممنوع بود، در زمان امام‌رضا (ع) به‌گونه‌ای رایج شد که آن حضرت در کاخ خلیفه و روی فرش منزل او می‌نشستند و مسئله امام و امامت و ولایت را در مجلس مناظرات، علنا و در حضور خلیفه مطرح می‌کردند و به این دلیل بعد از امام‌رضا (ع) در شیعه، شعبه‌ای پدید نیامد.
باب فرقه‌سازی‌ها را بستند
حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) مسئله امامت و ولایت را حل و آن را در بین شیعیان تثبیت کردند. ما قبل از امام‌رضا (ع) شیعه علوی داریم که هم‌اکنون نیز در سوریه و فلسطین تعدادشان زیاد است. آنها امیرالمؤمنین (ع) را جانشین پیغمبر (ص) می‌دادند و امام‌حسن (ع) و امام‌حسین (ع) را محترم می‌شمارند.
گروهی دیگر از شیعیان به نام زیدیه هستند که تا امام زین‌العابدین (ع) را قبول دارند و بعد از ایشان، زیدبن‌علی‌بن‌الحسین (ع) را امام می‌دانند. گروه دیگری از شیعیان به نام اسماعیلیه تا امام‌صادق (ع) را قبول دارند و بعد از ایشان فرزندشان، اسماعیل‌بن‌جعفر (ع) را که قبل از حضرت از دنیا رفته است (!)، امام می‌دانند و منتظر ظهور او هستند.
گروه زیدیه بیشتر در یمن حضور دارند؛ البته تعدادی از آنها در عربستان سعودی به‌سر می‌برند. آنها برای خود صاحب کتاب و تشکیلات هستند. بعد از زیدیه، گروه شیعه دیگری به نام واقفیه بودند که البته این گروه تقریبا منقرض شده‌اند. آنها تا موسی‌بن‌جعفر (ع) را قبول دارند و امام‌رضا (ع) را قبول ندارند.
چرایی فضلیت زیارت امام‌رضا (ع) بر کربلای معلی
امام‌رضا (ع) مسئله تشتت و پراکندگی در میان شیعه را حل کردند، لذا اگر کسی به امام‌رضا (ع) به‌عنوان امام هشتم باور داشته باشد، شیعه اثنی‌عشری است؛ چون بعد از حضرت ثامن‌الحجج (ع) هیچ شک و شبهه‌ای در موضوع امامت به وجود نیامد و گروهی پیدا نشد که امامتِ امامی را منکر شود و حضرت این موضوع را به‌وضوح و روشنی بیان کردند و باب فرقه‌سازی در تشیع پس از ایشان بسته شد و دیگر با پدیده‌ای به نام شیعه هشت‌امامی یا نُه‌امامی مواجه نیستیم.
امروز در آستان قدس رضوی، خادمان و کفشداران حرم مطهر می‌دانند که کفش هرکسی را که می‌گیرند و به هر که خدمت می‌کنند، او شیعه اثنی‌عشری است، درحالی‌که در دیگر اماکن مقدسه و عتبات این‌طور نیست؛ چون شیعه علوی، شیعه زیدیه و شیعه اسماعیلیه هم به نجف و کربلا می‌روند ولی هرکه به زیارت امام‌رضا (ع) می‌رود، شیعه اثنی‌عشری است و از اسرار فضایل بی‌مثال زیارت حضرت هم همین است، لذا حضرت امام‌رضا (ع) به ثامن‌الحجج مشهور شدند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
