به گزارش شهرآرانیوز، امروز، بیستوپنجم آبان ۱۴۰۳، نشست ادبی با حضور رضا امیرخانی و جمعی از شاعران و علاقهمندان به ادبیات در کافهکتاب آفتاب برگزار شد.
در این محفل، فضایی پر از انرژی و تبادل فکر حاکم بود. حضور رضا امیرخانی، نویسنده برجسته و چهره شناختهشده در عرصه ادبیات، به جلسه نوعی وزن و اعتبار خاص بخشیده بود. از سوی دیگر، حضور چند شاعر با سبکها و دیدگاههای مختلف، باعث شده بود که هر لحظه این نشست تبدیل به مکانی برای تفکر عمیق و گفتگوهای سازنده شود.
فضای جلسه به طور کلی دلنشین و صمیمی بود؛ مخاطبان با اشتیاق به سخنان میهمانان گوش میدادند و در هر بخش از صحبتها، شنوندگان از کلمات و مفاهیم تازه بهره میبردند. بعضی از شاعران از جمله محمدکاظم کاظمی اشعار بیدل را با لحن خاصی خواند که بهشدت تحت تأثیر عواطف و احساساتش بود و این خوانشها بهنوعی حالوهوایی معنوی به جلسه میبخشید.
رضا امیرخانی با صحبتهای خود، دیدگاههای نو و تحلیلی درباره ادبیات و وضعیت فرهنگی جامعه بیان میکرد. نظرات و تحلیلهای او باعث میشد که حضار بیشتر در جریان تحولات فرهنگی و ادبیات معاصر قرار گیرند و سؤالات و بحثهای جالبی در میان مخاطبان ایجاد شود. این نشست بهنوعی فضایی بود که در آن افکار مختلف به هم برخورد میکردند و دیدگاههای جدید در مواجهه با یکدیگر شکل میگرفت.
بهطور کلی، این نوع جلسات نهتنها محلی برای معرفی آثار و دیدگاههای ادبی است، بلکه فرصتی است برای همنشینی و گفتگو در فضایی که فرهنگ و هنر در آن جریان دارد. این نشست، بهویژه با حضور شخصیتهای مطرحی چون رضا امیرخانی، بهیادماندنی و الهامبخش بود.
در ادامه رضا امیرخانی، با اشاره به دغدغههای فرهنگی و اجتماعی خود درباره «راز» و «مسئله»، نکات مهمی را مطرح کرد. او در این نشست به بحث «تبدیل راز به مسئله» پرداخت و آن را یکی از مسائل اساسی در مسیر تحولات فرهنگی و دینی جامعه دانست.
امیرخانی با بیان اینکه «تبدیل راز به مسئله» همواره یکی از دغدغههای او بوده است، توضیح داد: همیشه ایام فاطمیه و رازآموزی موضوع دغدغهام بوده است و اکنون این راز را به مسئله تبدیل کردهایم.
وی افزود: در مجلس حضرت زهرا (س) که دعوتی برای ورود به فضایی رازآمیز بود، تلاش شده تا این فضا به مسئله تبدیل شود و اکنون در مراسمهای این حضرت عَلم و دسته دیده میشود که از طریق آن، «راز» تبدیل به یک «مسئله» شده است.
این نویسنده در ادامه گفت: «مناسک وقتی عمومی میشود، خطرناک است. قسمت رازآمیز دین باید حفظ شود. به یک معنا، دارید به قسمت تاریخی دین ورود پیدا میکنید.»
در نهایت، امیرخانی با اشاره به نحوه کار در داستاننویسی بیان کرد: «در داستان باید در بعضی جاها رئال کار شود و در بعضی جاها باید در هالهای از ابهام باشد. این همان رازآمیزی است که باید حفظ شود.»
این نشست، فرصتی بود تا مخاطبان بیشتر با نگرشهای عمیق و فلسفی رضا امیرخانی در مورد دین، فرهنگ و ادبیات آشنا شوند و از زاویه دید او به مسائل مهم اجتماعی و فرهنگی نگاه کنند.