صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۳ همراه با فیلم‌های آخر هفته تلویزیون (۲۷ و ۲۸ دی ماه ۱۴۰۳) + زمان پخش و خلاصه داستان مروری بر شخصیت‌های ماندگار فیلم فجر برگزاری محفل شعر و ادب تاجیکستان و ایران خبرهایی از دو فیلم جدید ریدلی اسکات اعتراض مدیرعامل شرکت ملی پست ایران به فرهنگستان زبان و ادب فارسی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: اقدامات شهرآرا برای ایجاد حافظه تاریخی مشهد، ستودنی است ویدئو| بازدید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از موسسه فرهنگی شهرآرا فرزاد حسنی به جمع دوبلورهای سریال «فرامانروا ته جویونگ» پیوست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: کتاب، پیشران توسعه اجتماعی است| حمایت از کسب‌وکار‌های فرهنگی در روستاها، هدف راهبردی دولت چهاردهم واکنش روابط عمومی «جعبه سیاه» به حواشی بازپخش برنامه هادی عامل عنصر غمگین ماه؛ روایتی از لطافت و عمق شهره شجیعی نامزدهای جوایز بفتا اعلام شد کتاب عکاسان ارض اقدس منتشر شد استاندار خراسان رضوی: افتتاحیه جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در خراسان رضوی برگزار می‌شود + فیلم مردم دوباره به داوری جشنواره فیلم فجر بازگشتند نگاهی به سابقه اعضای هیئت علمی نوزدهمین دوره جشنواره بین المللی شعر فجر | سِفر داوران وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: گذرهای فرهنگ و هنر، فرصتی برای هویت‌سازی شهری نیشابور است
سرخط خبرها

کپی بی‌کیفیت | نگاهی به سریال سوجان که این شب‌ها از تلویزیون پخش می‌شود

  • کد خبر: ۳۰۹۶۴۶
  • ۱۹ دی ۱۴۰۳ - ۱۲:۲۳
  • ۱۹
کپی بی‌کیفیت | نگاهی به سریال سوجان که این شب‌ها از تلویزیون پخش می‌شود
این مجموعه را می‌توانیم در ادامه کلیشه‌های قهرمان زنانه‌ای که تلویزیون ایران بیش از حد به آن‌ها بها می‌دهد، یعنی آثاری از جنس «طوبی» و «ستایش» در نظر بگیریم.

به گزارش شهرآرانیوز؛ «سوجان»، سریال جدید رسانه ملی است که با وعده‌های بزرگ وارد میدان شده و محصول مشترک سیمای ملی و سیمای مرکز گیلان محسوب می‌شود. این اثر اما، حتی از استاندارد تلویزیون در سال‌های گذشته هم پایین‌تر است و در میان کش وقوس‌های روایت کُند و کلیشه‌های تکراری، برای اثبات جایگاه خود تقلا می‌کند.

قصه طولانی دختر قوی

سریال «سوجان» به نویسندگی فریدون حسن پور و کارگردانی حسین تبریزی تولید شده است. این مجموعه را می‌توانیم در ادامه کلیشه‌های قهرمان زنانه‌ای که تلویزیون ایران بیش از حد به آن‌ها بها می‌دهد، یعنی آثاری از جنس «طوبی» و «ستایش» در نظر بگیریم.

«سوجان» که با بازی هنرپیشه‌هایی همچون سیما تیرانداز، بهنام تشکر، بهزاد فراهانی، ثریا قاسمی، مهرداد ضیایی و جمعی از بازیگران جوان و کمتر شناخته شده جلوی دوربین رفته است، تلاش می‌کند اثری شلوغ و چندلایه لقب گیرد. داستان «سوجان» حول محور زندگی دختری به همین نام می‌چرخد که در شمال کشور زندگی می‌کند. او در بازه‌ای از سال‌های ۱۳۱۰ تا ۱۳۵۷، با فراز و نشیب‌های مختلفی روبه رو می‌شود؛ از مشکلات خانوادگی گرفته تا تقابل با شرایط اجتماعی و سیاسی دوره خود.

از جاه طلبی تا زیاده روی

«سوجان» قرار است در شش فصل و سیصد قسمت تولید شود؛ رقمی که در نگاه اول مقایسه‌های جالبی را به ذهن متبادر می‌کند. این تعداد فصول بیشتر از سریال محبوب «بریکینگ بد» و این تعداد قسمت‌ها بیش از دو برابر مجموعه «گمشدگان» و حدود یک و نیم برابر تعداد قسمت‌های سریال «۲۴» است.

بدیهی است که در این قالب، ساختار کش دار و ریتم کند «سوجان» یکی از چالش‌های اساسی آن خواهد بود و همین طراحی کلی، کیفیت فنی و هنری اثر را هم کاملا بازنمایی می‌کند. تماشاگر به راحتی می‌تواند قسمت‌های این مجموعه را یکی در میان ببیند یا سریال را روی دور تند دنبال کند، بدون اینکه نکته‌ای اساسی را از دست بدهد و آب از آب تکان بخورد.

این ضعف در روایت باعث می‌شود بسیاری از مخاطبان احساس کنند سریال حسین تبریزی وقت ایشان را هدر می‌دهد. یک تدوینگر چیره دست با یک قیچی برنده، به سادگی می‌تواند سه چهارم از «سوجان» را بدون اینکه آب از آب تکان بخورد، حذف کند. عجیب اینکه «سوجان» با این همه فرصت و کندی، باز هم به خوبی از پس تبیین روابط انسانی برنمی آید و تا حدود قسمت پانزدهم نسبت خانوادگی افراد با یکدیگر گنگ است.

ضعف در شخصیت پردازی باعث شده است که حتی شخصیت اصلی سریال، «سوجان»، نیز برای مخاطب به اندازه کافی جذاب و سمپاتیک نباشد. در واقع، سریال در ارائه پیوند‌های انسانی قوی، چیزی که ملودرام‌های موفق بر آن تکیه می‌کنند، ناکام مانده است.

تکرار کلیشه‌ها به جای خلاقیت

داستان سریال تلاش دارد با تکیه بر کلیشه‌های آشنا، توجه مخاطب را جلب کند. از ازدواج اجباری تحت ظلم و عشق یک طرفه گرفته تا مثلث عشقی و ماجرای سرباز روستایی و دختر شهری از خانواده‌ای متمول، همگی در این سریال حضور دارند. اما نکته اینجاست که این عناصر بدون کمترین خلاقیتی به داستان افزوده شده‌اند و همین امر باعث شده است که مخاطب امروزی که به دنبال محتوای نوآورانه است، نتواند با «سوجان» ارتباط برقرار کند.

«سوجان» به وضوح تلاش می‌کند تا جا پای سریال موفق «پس از باران» بگذارد. از موسیقی و طراحی لباس گرفته تا کلیشه‌هایی مثل زورگویی خانی که پسردار نمی‌شود، همگی نشان می‌دهند که «سوجان» نه تنها از سریال موفق سعید سلطانی الگو گرفته، بلکه حتی تعمدا به دنبال آن است که تکرار آن اثر پرمخاطب باشد. با این همه، «سوجان» حتی به گرد پای «پس از باران» هم نمی‌رسد؛ زیرا اگرچه اسم شخصیت شرور هر دو مجموعه فرخ است، اما نه این فرخ به اندازه فرخ گلابدره‌ای مهیب و ترسناک است، نه سوجان به اندازه خانوم کوچیک سمپات ظاهر می‌شود و نه حتی قصه سریال می‌تواند انسجامش را حفظ کند و مخاطب را به دنبال خود بکشد.

علاوه بر این، یکی دیگر از بزرگ‌ترین چالش‌های «سوجان» این است که مخاطب امروز با مخاطب بیست سال پیش کاملا متفاوت است. در حالی که سریال‌های قدیمی‌تر توانستند با روایت‌های طولانی و پرجزئیات مخاطبان را پای تلویزیون نگه دارند، امروز مردم به محتوای فشرده و سریع عادت کرده‌اند. در نتیجه، کندی روایت و تکیه بر کلیشه‌های تکراری نمی‌تواند انتظار‌های مخاطب را برآورده کند.

ضعف بازیگری در جعبه جادویی

این سریال ده‌ها بازیگر حرفه‌ای دارد، اما از این جمع، حتی به تعداد انگشتان یک دست هم بازی استاندارد و آبرومند در آن به چشم نمی‌خورد. بیشتر اجرا‌های این اثر اغراق شده و بیرون زده هستند و تنها بازی‌های تمیز و قابل قبول آن متعلق به سیما تیرانداز و مهرداد ضیایی است. واقعیت این است که تلویزیون ایران در سال‌های اخیر از بازیگران باکیفیت خالی شده و تولید این اثر پرپرسوناژ با انبوهی از بازیگران متوسط و ضعیف از ابتدا سنگ بزرگی بوده به علامت نزدن.

در مجموع، «سوجان» با تمام ادعاهایش نتوانسته انتظارات را برآورده کند. اگرچه این اثر تلاش دارد با بهره گیری از عناصر آشنا و کلیشه‌ای، جایگاه خود را به عنوان یک سریال پرمخاطب تثبیت کند، اما ضعف‌های ساختاری، روایت کش دار و شخصیت پردازی ضعیف باعث شده است که از هدف خود فاصله بگیرد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱۹
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۳۶
سامان
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۴۹ - ۱۴۰۳/۱۰/۱۹
0
2
داداش درست میگی اما از نظر بازیگری سریال مشکلی نداره فیلمنامه داستان و کارگردانی تا حدودی ضعیف هست اما بازی بازیگران هرگز مصنوعی و اغراق شده نبود برعکس سریال ضعیف طوبی
رضا
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۰۳ - ۱۴۰۳/۱۰/۱۹
1
5
خدایی دیگه به جایی رسیده کار که منکر پربیننده بودن سوجان میشید؟! چطور میشه؟! کجا رو دیدی عمو جان ؟! اگر صرفا جغرافیا و یک سری المان مشترک یعنی کپی پس شما هم با این متن بی سر و ته کپی دست چندم از فراستی هستی
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۱۵ - ۱۴۰۳/۱۰/۱۹
1
5
وقتی زورت گرفته یک سریال بی ادعا پربیننده شده..
باشه فقط اون مکش مرگ ماهایی که هوای شماها رو دارند خوبن و بس
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۵۶ - ۱۴۰۳/۱۰/۱۹
0
6
این سریال بدجوری گرفته و مخاطب زیادی داره و دقیقا همین باعث سوزش شما و بعضی ها شده.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۰:۴۶ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۰
0
2
یه دکتر خودت رو نشون بده این حد از سوزش غیر طبیعی ، سریال سوجان بدجوری پربیننده شده.
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۰۲ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۰
5
2
سریالِ "سوجان" خیلی بابِ سلیقه‌ی من نیست؛ اما از سریال‌هایِ نمایشِ خانگی بسیار بهتر است.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۱۰ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۱
0
6
کدوم قسمت سریال سوجان، قربان پلید خیانتکار خبرش میاد؟
کرمانی
Iran (Islamic Republic of)
۰۳:۰۲ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۲
0
1
مشکل اساسی که کسی به اون اشاره نمیکنه اینه که با تماشای سریال واقعا متوجه زمان نمیشی بطور خلاصه شما سال ۱۳۲۰ وتا سال ۵۷ که بستر وقایع هست حس نمیشه جز اینکه با نشان دادن اسب و... یا نیروی شهربانی ولباس ها سعی شده فضا به خوردمون داده بشه در حالی که از نظر زندگی وفرهنگ روز مره بشدت جامعه تغییر کرده
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۲۲ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۲
0
4
انصافا سریال پر بیننده ای، بعد از سالها اولین سریالی است که در جمع های فامیلی و دوستانه از آن صحبت می شود.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۲۶ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۲
0
1
بازی ها خیلی خوب است.
اتفاقا برخلاف پس از باران؛ کارکتر ها یا سفید کامل و یا سیاه کامل نیستند
در پس از باران فرخ گلابدره ای دیو بود و خانم کوچیک فرشته، اما اینجا قربان در شرایطی قرار گرفت که خیلی از افراد هم کار مشابه آن را می کردند.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۱۹ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۴
اون خیلی از افرادی که رفتارشون شبیه قربان هس، ای شاالله خبر مرگشون بیاد
سعیدی
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۲۸ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۲
0
2
همین الان یک نظرسنجی تلفنی بگذار، بیش از 40 درصد مردم پای ثابت این سریال هستند.
این سریال باعث آشتی خیلی از هنرمندان مثل بهزاد فراهانی با صداوسیما شده که نفع این آشتی ها را مردم می بینند
امیدوارم این روند ادامه دار باشد
علی سعادتمندگلزار
Iran (Islamic Republic of)
۰۷:۲۲ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۳
1
0
سلام به نظرم وقتی نویسنده اطلاعاتی دربازه زمانی ازساختاراجتماعی منتطقه ومیزان فرهنگی وتوان طبقات اجتماعی ندارد چرابایدبه آن بپردازدمثلا کدام رعیت زاده توان درس خواندن انهم درمدارس شهرستان داشت درسته که ارباب رعیتی برچیده شده بود ولی درروستاها هنوزغالبا به همان سبک رفتارمی شدمعلمانی که به روستاهافرستاده می شداغلب ششم ابتدائی راهم کمترکسی داشت صتح سواداستخدامی خواندنوشتن بود رعیتی نبودکه توان سیرکردن خانواده راداشته باشدخداخدامی کردندکه بچه شون زودهفت هشت ساله بشه تاکمک حال پدربشه که فقط با نان خالی شکم سیرکنند مرغ داشتندولی تخم مرغ نمی توانستندبخورندچون برای خریددیگرمایحتاج بایدانرا به مغازه می بردندتاکبریتی یا یه بطری نفتی چیزی بخرندبااین وضع دیپلم گرفتن بهترتوذهن مخاطب تداعی میشه آنهم از نوع شروط ازدواجیش اگراحیاناتوی روستا سوادداری پیدا می شدیااز ارباب زاده وکدخدازاده می بودرعیت زاده اگرهمان سوادمکتب خانه می داشتندمیرزا فلانی وملا فلانی خوانده می شدنددیگه بیشترازان هم توانش را نداشتند
بیننده فیلم
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۰۳ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۳
1
1
هر هنری نقاط مثبت و منفی خودش رو داره و سریال سوجان هم از این قاعده مستثنا نیست. نکته‌ای که توی فیلمنامه توی ذوق می‌زنه، شخصیت‌های اضافه‌ای هستن که خودِ کارگردان هم فهمیده بود به دردی نمی‌خورن و مجبور به حذفشون شد. توی داستان و فیلم هر شخصیتی که میاد باید توی روند اتفاقات تاثیر بذاره و مرگشون هم بی‌دلیل نباشه. شخصیت زورگوی ارباب آبادی کلیشه‌ایه! خیلی از ارباب‌های اون زمان خوب بودن و مردم ازشون راضی بودن. بیننده دنبال دیدن ایده‌های نوئه.
نقطه مثبتش شخصیت سوجانه که به مرور داره تکامل پیدا می‌کنه و رفتارها و واکنش مابقی کاراکترها طبیعیه. سریال تعلیق و کشمکش‌های خوبی داره و بیننده رو به ادامه‌ی دیدن ترغیب می‌کنه. فقط امیدوارم داستان به سمتی نره که سهراب و سوجان دلداده هم بشن. این اتفاق دیگه قدیمی و تکراریه که شخصیت اصلی داستان هزار جور بلا سرش میاد و بعد یه مرد بیاد و پشتش باشه! البته باید ببینیم چی میشه. طراحی لباس و صحنه هم خیلی قشنگ بودن، فقط کاش توی عروسی‌ها موسیقی زنده پخش میشد، صداگذاری آهنگ روی فیلم فقط صحنه رو مصنوعی جلوه میده. حرف‌ها زیاده، رفتار شخصیت‌ها جوریه که انگار توی دهه شصت و یا هفتادن
لباس‌ها برای دوران دهه پنجاهه! کارگردان به سادگی از صحنه‌های اوج رد میشه مثل: (مرگ شهین که میشد قبلش خسرو و شهین مکالمه‌ای با هم داشته باشن. مرگ ستاره که حس رعب و وحشت رو به بیننده منتقل نکرد و با صحنه‌ی آهسته و صداگذاری سکانس رو نشون دادن و غیره.)

شخصیت اصلی داستان بی‌نقصه که این اشتباه‌ست، اونا هم مثل مردم عادی خطا می‌کنن و نباید این‌قدر پاک و معصوم دیده بشن. البته این دیدگاه شخصی منه و به شخصه سریال رو خیلی دوست دارم ولی کاش یه ویرایش کلی روی اثر انجام می‌دادن، حیف بود.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۲۷ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۵
0
0
این تصور شماست که سریال از مس لز بازان کپی کرده اصلا ایم طور نیست وبعدم‌بسیار پرمحتوایی حالا این همه سریال قهرمانان مرد بوده وهست ایراد نداره ولی زنا باشند اشکال داره.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۲۷ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۵
0
0
این تصور شماست که سریال از مس لز بازان کپی کرده اصلا ایم طور نیست وبعدم‌بسیار پرمحتوایی حالا این همه سریال قهرمانان مرد بوده وهست ایراد نداره ولی زنا باشند اشکال داره.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۲۸ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۵
0
0
این تصور شماست که سریال از مس لز بازان کپی کرده اصلا ایم طور نیست وبعدم‌بسیار پرمحتوایی حالا این همه سریال قهرمانان مرد بوده وهست ایراد نداره ولی زنا باشند اشکال داره.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۲۹ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۵
0
1
اصلا هم بی کیفیت نیسن حداقل نسبت به استانی بودنش کیفیت نسبتا قابل قبولی دارد
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۳۳ - ۱۴۰۳/۱۰/۲۵
0
1
منم‌با نظر آقا رصا موافقم خیلی راحت پرمخاطب بودن سریال را انکار کردند همون طور که پ مخاطب بودن طوبی وخیلی از سریال های پرمخاطب این چند وقت صدا وسیمارا انکار گردند وخیلی تابلو از جشن حافظ حذفش کردند وخیلی تابلو هیچ جایزه ای آخر تو جشنواره نصیب سرزمین مادری نشد درصورتی که طوبی پرمخاطب ترین سریال امسال حتی بین خانگی ها بوده
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->