به گزارش شهرآرانیوز، سال جدید میلادی از راه رسیده است، اما ایلان ماسک همچنان از ترفندهای قدیمی خود استفاده میکند، و جنجالهای سیاسی به راه میاندازد. او یک بار دیگر، نگاه خود را به انگلستان معطوف کرده و کییر استارمر نخست وزیر بریتانیا را هدف گرفته است.
ماسک، ثروتمندترین مرد جهان و مالک X، رگباری از حملات را به راه انداخته و استارمر را متهم کرده است که در دورانی که دادستان ارشد بریتانیا بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ بود، به اندازه کافی سختگیرانه با باندهای آزارگر جنسی کودکان برخورد نکرده است، دورهای که رسواییهای متعددی از این دست در سراسر انگلیس در حال وقوع بود. البته استارمر از عملکرد خود دفاع کرده است.
اشتهای ماسک برای بحث و جدل چیز جدیدی نیست. با این حال، آنچه شگفتانگیز به نظر میرسد، سطح مداخله کسی است که در شرف پیوستن به دولت ترامپ قرار دارد. این اتفاقی عجیبی است که ببینیم یک مقام بلندپایه دولت ایالات متحده خود را وارد مجادله سیاست با یکی از متحدان اصلی این کشور کرده است.
برای استارمر، این اتفاق یک کابوس بوده است. در ابتدا، او روش اولاف شولز، صدراعظم آلمان را در پیش گرفت و به رسانهها گفت که نباید به حرفهای ماسک واکنش نشان داد. شولز سهم خود را از خشم ماسک در رسانههای اجتماعی تجربه کرده است و اخیراً گفته است که بهترین رویکرد صرفاً نادیده گرفتن او است. اما ماسک بی امان حمله میکند. با بیش از ۲۰۰ میلیون دنبال کننده و کنترل یکی از بزرگترین پلتفرمهای اجتماعی جهان، او میتواند بر اصل روایت و بر طبق آن بر افراد تسلط داشته باشد.
با این حال قدرت نفوذ ماسک، استارمر را وادار به پاسخگویی کرده است. استارمر بدون نام بردن از او، کسانی را که "دروغ و اطلاعات نادرست" منتشر میکنند را محکوم و آنها را متهم کرد که بیشتر به تبلیغ خود تا حمایت از قربانیان علاقهمند هستند. در همین حال، شیطنتهای ماسک ممکن است تأثیر خود را گذاشته باشد، چون دولت بریتانیا قول داده است در مورد یک سری از خواستههای کلیدی گزارش سوءاستفاده جنسی از کودکان در سال ۲۰۲۲ تحقیقات بیشتری به عمل آورد. جس فیلیپس، وزیر حفاظت از زنان و دختران، تاکید کرده که این تغییرات به دلیل مداخله ماسک رخ نداده است، اما نادیده گرفتن آن هم سخت است.
اما چرا ماسک چنین درگیری را با استارمر به راه انداخته است؟ به نظر میرسد این قضیه به شورشهای تابستان گذشته در بریتانیا برمی گردد. پس از اینکه درگیریهای راست افراطی با انتشار اطلاعات نادرست در X افزایش یافت، دولت استارمر خواستار پیگرد سریع برای کسانی شد که شعلههای آتش را به صورت آنلاین شعلهور میکنند. ماسک که خود را نماد آزادی بیان میداند، بریتانیا را متهم کرد که «عملکرد پلیسی دوگانه» را انجام میدهد، یک نظریه توطئه که مدعی جانبداری علیه تظاهرکنندگان سفیدپوست و برخورد ملایمتر با معترضان چپگرا و اقلیتهای قومی در انگلیس میشود. وقتی ماسک در ایکس این پست را فرستاد که "جنگ داخلی در بریتانیا اجتناب ناپذیر است"، اوضاع بغرنجتر شد.
پاسخ دولت بریتانیا به ماسک این بود که او را به اجلاس سران سرمایه گذاری برجسته بریتانیا که شامل مدیران اجرایی گوگل، گلدمن ساکس و شرکت داروسازی GSK بود، دعوت نکرد. ماسک هم پاسخ داد که "هیچ کس نباید به بریتانیا برود، چون آنها پدوفیلهای محکوم را آزاد میکنند تا افراد را به خاطر پستهای رسانههای اجتماعی زندانی کنند".
اما استارمر تنها هدف سیاسی ماسک در بریتانیا نیست. نایجل فاراژ که اخیراً یکی از متحدان ماسک در نظر گرفته میشود، به دلیل دیدگاههای متفاوت آنها درباره تامی رابینسون، فعال راست افراطی، با نام واقعی استفان یاکسلی-لنون، با خشم او مواجه شده است. اد دیوی، رهبر لیبرال دموکراتها نیز از خشم ماسک در امان نمانده است. به نظر میرسد تنها استثنای ماسک، کیمی بادنوچ است که تاکنون از انتقاد از او اجتناب کرده است.
اما ماسک قرار است از این رویکرد به کجا برسد؟ هیچکس در دولت بریتانیا برای این سوال پاسخ روشنی ندارد. اگر او واقعاً نگران عدالت برای قربانیان است، ادعاهای وحشیانه درباره «نیاز به آزاد کردن بریتانیا» یا زندانی کردن استارمر راهی برای دستیابی به آن نیست. ماسک آنقدر باهوش است که این را بداند. یکی از وزیران دولت سابق متقاعد شده است که این موضوع در مورد تأثیرگذاری ماسک بر سیاست در هر کجا که بتواند و نه فقط در بریتانیا مربوط میشود. مداخله بین المللی ماسک در جاهای دیگر نیز باعث تعجب بسیاری شده است. در آلمان، او خواستار استعفای شولز شده، سیاستهای اقتصادی دولت این کشور را به شدت مورد انتقاد قرار داده و از حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان (AfD) حمایت کرده است. روز پنجشنبه، او میزبان یک گفتگوی زنده با آلیس وایدل، رهبر این حزب خواهد بود، اقدامی که در آستانه انتخابات آلمان موجی از شوک را به سیاست آلمان وارد کرده است. او همچنین مداخلاتی در مورد سیاست در فرانسه، ایتالیا و برزیل انجام داده است. دیری نمیگذرد که کشورهای دیگر نیز به این فهرست اضافه میشوند.
مدافعان ماسک استدلال میکنند که او به سادگی از حق خود برای آزادی بیان استفاده میکند. اما منتقدان نگرانند که پلتفرم عظیم او و توانایی او در تقویت روایتهای قطبی، خطری واقعی برای ثبات سیاسی ایجاد کند. چه اتفاقی میافتد وقتی کسی با این نفوذ زیاد تصمیم میگیرد به دلایلی که خودش میخواهد همه چیز را به هم بریزد؟ و اکنون، با توجه به اینکه ماسک آماده پیوستن به دولت ترامپ است، تحریکات او فقط یک نمایش فرعی نیست بلکه از روشهای او میتوان به عنوان یک نفوذ دیپلماتیک نام برد.
برخی عقیده دارند که توییتهای ماسک منعکس کننده موضع دولت ترامپ در نظر گرفته نمیشود و به روابط ایالات متحده و بریتانیا آسیبی نمیرساند. با این حال، نادیده گرفتن این موضوع که یکی از اعضایی که به زودی در دولت ایالات متحده قرار میگیرد چقدر با رهبران بریتانیا دست به گریبان شده، دشوار است.
نادیده گرفتن کامل ماسک ممکن است یک گزینه نباشد، اما تعامل با او ممکن است فقط هیزمی برای این آتش باشد. با آغاز سال ۲۰۲۵، یک چیز واضح است و آن هم این است که رهبران جهان از لندن تا برلین با یک معضل منحصربهفرد دست و پنجه نرم میکنند و باید به این سوال پاسخ دهند که چگونه با یک غول در رسانههای اجتماعی که اتفاقاً ثروتمندترین مرد روی زمین هم، برخورد خواهند کرد؟