پرسپولیس مهره مار ندارد

به گزارش شهرآرانیوز، این روز‌ها پرسپولیسی‌ها برای استخدام سرمربی خارجی به هر دری می‌زنند و هربار، به در بسته می‌خورند. درویش ادعا کرده با بزرگ‌ترین سرمربی‌های خارجی پای میز مذاکره نشسته است، اما توفیقی حاصل نشده و این مربیان ایران‌بیا نیستند. در این بین، هواداران هم پایشان را روی گلو باشگاه گذاشته‌اند که زودتر سرمربی خارجی مشخص شود.

اما چرا سرمربی‌های خارجی تمایلی به حضور در پرسپولیس نشان نمی‌دهند؟ حتماً و قطعاً اولین دلیل، مسائل مالی است. بسیاری از مربیان خارجی توقع قرارداد‌های مالی بالایی دارند، در حالی که باشگاه‌های ایرانی به دلیل محدودیت منابع مالی و بدهی‌های انباشته، ممکن است توان پرداخت دستمزد‌های بالا را نداشته باشند. مشکلات در انتقال و پرداخت ارز خارجی به مربیان، به‌ویژه باوجود تحریم‌های اقتصادی، می‌تواند یکی از موانع اصلی باشد. این نکته‌ای است که خیلی از مربیان تراز اول را در آمدن به پرسپولیس مردد می‌کند.

از سوی دیگر، پرسپولیس یکی از پرطرفدارترین تیم‌های ایران است و این موضوع باعث می‌شود که مربیان با فشار‌های زیادی از سوی هواداران و رسانه‌ها رو‌به‌رو شوند. بسیاری از مربیان خارجی ممکن است این نوع فشار‌های شدید را درک نکنند یا ترجیح دهند از آن‌ها دوری کنند؛ آن‌هم در حالی که کیفیت پایین زیرساخت‌های ورزشی، شرایط نامطلوب امکانات تمرینی و محدودیت در تجهیزات پیشرفته، مربیان حرفه‌ای را به سمت لیگ‌های با امکانات بهتر سوق می‌دهد.

در ادامه حتما بخوانید علی قلی‌زاده در لهستان ماندنی شد

این در حالی است که تحریم‌های اقتصادی و محدودیت‌های دیپلماتیک باعث شده است تا بسیاری از مربیان خارجی احساس کنند که حضور در پرسپولیس ممکن است به اعتبار حرفه‌ای یا امنیت مالی آن‌ها لطمه وارد کند؛ به‌خصوص زمانی که در لیگ نخبگان مشاهده می‌کنند لیگ‌های کشور‌های حاشیه خلیج فارس و برخی لیگ‌های آسیایی، با پرداخت‌های کلان و شرایط بهتر، می‌توانند مقصد جذاب‌تری برای آن‌ها باشند.

در پرسپولیس البته که شرایط جذب مهره‌های کارآمد خارجی یکی از چالش‌های بزرگ سرمربیان است. در واقع اگر باشگاهی نتواند بازیکنان خارجی سطح بالا را جذب کند، برای مربیان خارجی نیز جذابیت کمتری خواهد داشت؛ زیرا آن‌ها به بازیکنان سطح بالا برای اجرای فلسفه فوتبالی خود نیاز دارند.

در چنین شرایطی، آیا نباید به سرمربیان ممتاز خارجی حق داد که به پرسپولیس نیایند؟ همین گاریدو که با هزار بدبختی آمد، آرزو به دلش ماند که یک بازی در خانه (آزادی) میزبان باشد.