به گزارش شهرآرانیوز؛ «درخواست دارم صدای ما را به مسئولان مربوطه برسانید. مادر همسرم بیمار دیالیزی است و هر دو روز باید دیالیز شود. امروز صبح که به درمانگاه طبرسی شمالی ۱۷مراجعه کردیم، درست نیمساعت بعد از اینکه دستگاه دیالیز را برای پاک سازی خون بیمار متصل کردند (ساعت ۸:۳۰ صبح) برق قطع شد. منتظر ماندیم تا جریان برق دوباره وصل شود.
ساعت ۱۰ دوباره برق متصل شد. همین فرایند نبود برق و اتصال و قطع کردن دستگاه حدود دو ساعت از وقت بیمار را گرفت. بیماری که خودش به تنهایی برای هر بار دیالیز باید چهارساعت از کل یک روز را روی تخت بیمارستان و درمانگاه برای دیالیز باشد حالا باید دو ساعت دیگر هم به خاطر قطعی برق علاف شود. مسئولان فکر کنند.»
این طرح گلایه یکی از شهروندان در شبکه مجازی ارتباط ما با مخاطبان است. گفتههایی که با محور قطعی برق است. موضوعی که بارها در همین صفحه و از زوایای مختلف مشکلات شهروندی به آن پرداخته شد، اما این گلایه محتوایش با دیگر گلایههای روزهای بی برقی متفاوت است. قطعی برق این بار سلامت و روان تعدادی از بیماران با شرایط سخت را نشانه گرفته است.
بیمارانی که سالها رنج عفونتهای مکرر و سموم مختلف موجود در بدن حال و روزشان را مکدر کرده است. اکنون علاوه بر رنج داشتن بیماری کلیوی و نارسایی کلیه و درد دیالیز، اسیر بحران بی برقی نیز شدهاند و به دلیل قطعیهای مکرر و بدون برنامه جریان برق این روزها باید در صف انتظار دیالیز باقی بمانند.
آقای درخشانی شهروند مطرح کننده این گلایه است. همین پیام چند خطی، اما دردآور این شهروند، سبب میشود تا در گفت وگویی اختصاصی مشکل را جدیتر واکاوی کنیم. این شهروند در پاسخ به سؤال ما مبنی بر چرایی این موضوع و مشکلات بیماران دیالیزی برای بی برقی، میگوید: مادر همسرم سال هاست که دیالیز میشود. درمانگاه شبانه روزی طبرسی واقع در بولوار طبرسی شمالی یکی از درمانگاههای مجهزی است که بخش دیالیز دارد و تعداد زیادی از بیماران کلیوی را برای دیالیز پذیرش میکند.
کادر پرستاری و حمایتی این درمانگاه عالی است، اما این روزها همه بیماران دیالیزی این درمانگاه اسیر بی برقی شدهاند. او ادامه میدهد: برای بیماران به منظور انجام دیالیز روز و ساعت تعریف شده است. خودرویی که از طرف بنیاد بیماریهای خاص تعریف شده نیز در همان ساعت و روز تعیین شده به دنبال بیمار میرود و وی را برای انجام عملیات دیالیز به درمانگاه میرساند.
این شهروند تأکید دارد: مادر همسر من روزهای فرد ساعت ۸ برای دیالیز باید به درمانگاه مراجعه کند. در این روزها تقریبا هر بار که مراجعه میکند هنوز نیم ساعتی از شروع دیالیزش نگذشته که برق قطع میشود. با این شرایط باید حدود یک ساعت منتظر بماند.
او در ادامه بیان میکند: سؤال ما این است که مگر نباید درمانگاهها و بیمارستانها خارج از فهرست قطعی برق باشند؟ یا اگر قرار میگیرند مگر نباید برق اضطراری داشته باشند؟ سؤال دیگرمان این است که بیماران دیالیزی باید خونشان با دستگاه تصفیه شود در غیر این صورت ریه هایشان اذیت میشود و در کمترین حالت تنگی نفس به سراغشان میآید. مادر همسر من در تمامی این روزهایی که گرفتار بی برقی شدهاند کار درمان و دیالیزش نصفه نیمه انجام و دچار عوارض زیادی شده است.
این شهروند ادامه میدهد: از طرف دیگر بیماران نمیتوانند درخواست کنند که بیشتر از زمان اختصاصی خود در بخش دیالیز بمانند. زیرا دیالیزیها در این درمانگاه شیفتی هستند و بعد از بازه زمانی برای یک بیمار، نوبت بیمار دیگری است. مسئولان برای این دست بیماران فکری بکنند واقعا یک بیمار دیالیزی که در خونش سم وجود دارد چگونه ممکن است این شرایط را تحمل کند.
برای پیگیری موضوع با بخش دیالیز درمانگاه شبانه روزی طبرسی ارتباط میگیریم. خانم قانع، سرپرستار بخش دیالیز این درمانگاه در پاسخ به این سؤال که چرا باید در یک مرکز درمانی آن هم برای بخش دیالیز برق اضطراری وجود نداشته باشد؟ میگوید: درمانگاه برق اضطراری دارد، اما با هر بار قطع شدن و وصل شدن جریان برق اصلی شبکه شهری، ۵ تا ۱۰ ثانیه طول میکشد تا دستگاهها به این برق متصل شوند. گاهی نیز خاموش میشوند.
او ادامه میدهد: ما خودمان به شرکت برق مراجعه کردیم و چندین بار خواهش کردیم. توقع داشتیم اگر قرار است قطعی برق اتفاق بیفتد درمانگاه مستثنا شود حالا که نمیشود و تصمیم ملی است حداقل ساعت درست و روز منظم قطعی برق اعلام شود. اگر روز و ساعت قطعی برق منظم باشد و به ما اعلام شود حداقل ما هم میتوانیم برای ارائه خدمات مطلوب به بیماران برنامه ریزی کنیم.
سرپرستار دیالیز این درمانگاه تأکید میکند: قطعی برق در این محدوده دل بخواهی شده است. در ابتدا به ما اعلام کردند ساعت قطعی برق ۸ تا ۱۰ صبح است ما هم بر اساس این موضوع تعدادی از بیماران را به ساعت ۴ صبح منتقل کردیم. بیماران هم با هزار مشقت ساعت ۴ صبح آمدند، اما در کمال ناباوری دیدیم آن روز برق اصلا قطع نشد.
قانع با بیان اینکه این بخش با خون مریض در ارتباط است، ادامه میدهد: در بخش دیالیز خون به دلیل همین قطع و وصل برق، ناچاریم دستگاه را از بیمار جدا کنیم و با وصل شدن دستگاه به برق تمام مراحل شست وشو و اتصال دستگاه به بیمار را دوباره انجام دهیم. تمام این مراحل برای بیمار حساس و دردآور است.
درست است که در صورت قطعی برق وقفه ۵ تا ۱۰ ثانیهای ایجاد میشود، اما تا اینکه شبکه ما به ژانراتور وصل شود و دوباره دستگاه راه بیفتد حداقل یک ربع زمان میبرد. سرپرستار بخش دیالیز درمانگاه شبانه روزی طبرسی شمالی بیان میکند: حداقل شرکت برق ساعت و روز قطعی برق به طور منظم را به ما اعلام کند.
این افراد، بیمارانی هستند که برای انجام دیالیز به صورت مستمر مراجعه دارند. شرکت برق این هماهنگی را با ما ندارد. حتی در ساعاتی که خودشان نیز اعلام کردهاند نامنظم قطعی و وصلی جریان برق وجود دارد. قانع یادآوری میکند که مرکز ما حتی ترانس جداگانه از بیرون دارد. به عبارت دیگر شرکت برق اگر قرار است برق کل این منطقه را قطع کند میتواند به صورت مشخص برق درمانگاه را قطع نکند ما حتی پیشنهاد و درخواستهایی داشتیم که ترتیب اثری به آن ندادند.
سرپرستار بخش دیالیز میگوید: خواستار این هستیم که اطلاع رسانی شرکت برق منظم و دقیق باشد تا بتوانیم درست تدبیر کنیم. ما در هر شیفت ۲۵ بیمار دیالیزی داریم. در مجموع در این مرکز حدود ۳ شیفت وجود دارد و روزانه ۷۵ بیمار دیالیزی دیالیز میشوند. قانع ادامه میدهد: دستگاه با هر بار قطع شدن جریان برق و وصل شدن حداقل ۱۰ دقیقه در تست باقی میماند.
در همین راستا برای مریضی که چهارساعت قرار است دیالیز شود، این نوع قطع و وصلی برق حداقل به یک ساعت بیشتر ماندن بیمار در درمانگاه میافزاید. ما جزو مراکزی هستیم که نسبت به دیگر مراکز پذیرش زیادی داریم. کاش مسئولان شرکت برق این موارد را لحاظ کنند. قانع میگوید: در بیمارستانها عموما چهار تا پنج تخت دیالیز تعریف میشود که آن هم، چون عموما بیمار در بیمارستان بستری است متولیان بهداشتی قابلیت برنامه ریزی زمان دیالیز را دارند.
در بیست روز اخیر چندین و چند بار از قطعیهای بی برنامه جریان برق در محلات مختلف مشهد نوشتیم. از قطعی هم زمان برق و گاز در برخی محلات گرفته تا خاموشیهای نامنظم در بانک ها، دفاتر پیشخوان و مراکز پلیس +۱۰، اما همه این مشکلات به وجود آمده برای شهروندان آن هم برای کارهای مختلف یک روی سکه است، تهدید سلامتی بیماران روی دیگر سکه این بی برنامگی است که نیاز به توجه ویژه دارد.