به گزارش شهرآرانیوز، بهروز رحیمی متولد ۱۳۳۸ در بجنورد، یکی از رزمندگان و جانبازان دوران دفاع مقدس است که پس از حضور در جبهههای نبرد و مجروحیت، مسیر زندگی خود را در عرصه فرهنگ و هنر ادامه داده است. گفتوگوی خبرنگار شهرآرانیوز را با این جانباز ۷۰ درصد دفاع مقدس، به مناسبت میلاد حضرت ابوالفضل(ع) و روز بزرگداشت جانباز در ادامه میخوانید که روایتی از خاطرات او از جبهه، انگیزههایش برای حضور در جنگ، سختیهای دوران جانبازی و فعالیتهای هنری او پس از جنگ است.
بهروز رحیمی که سال ۱۳۵۹ و اوایل جنگ، به جبهه اعزام شد، میگوید: در آن زمان هنوز عملیاتهای گسترده آغاز نشده بود و عمدتاً در حالت دفاعی قرار داشتیم. در دوره فرماندهی بنیصدر، اجازه عملیاتهای گسترده داده نمیشد و بیشتر فعالیتها در جهت حفظ مناطق بود. از خراسان اعزام شدیم به اهواز و سپس به آبادان رفتیم. مسیر جاده آبادان بسته شده بود و ما را با هلیکوپتر به خسروآباد آبادان منتقل کردند. در آنجا مستقر شدیم و مأموریت اصلی ما دفاع از مناطق اشغالی و پشتیبانی نیروهای خط مقدم بود؛ البته قرار بود بنده در ابتدا به جبهه غرب اعزام شوم که به دلیل نیاز، من را به اهواز اعزام کردند.
او درباره نحوه جانبازیاش توضیح میدهد: درگیریها شدید بود. ما در کنار رودخانه بهمنشیر مستقر شده بودیم. عراقیها تا آن نقطه پیشروی کرده بودند، اما بعد از ورود نیروهای ما، مجبور به عقبنشینی شدند. در آن زمان به دلیل شرایط جنگ، ما بیشتر در موقعیتهای دفاعی حضور داشتیم و کمتر فرصت حمله بود. من در یکی از این درگیریها مجروح شدم و به عقب منتقل شدم. همان زمان از ناحیه دست و پای سمت راست جانباز شدم و دوران درمان و بازتوانی را آغاز کردم.
پس از مجروحیت و بازگشت از جبهه، مسیر زندگی این جانباز دفاع مقدس تغییر کرد و او در اینباره میگوید: پس از بازگشت از جنگ، در نیروی انتظامی فعالیت داشتم، اما بعد از مدتی وارد دانشگاه شدم و در دانشکده ادبیات تحصیل کردم. علاقه من به شعر و ادبیات باعث شد که در انجمنهای ادبی فعالیت کنم و پس از فارغالتحصیلی به حوزه هنری وارد شوم. از سال ۱۳۷۵ در حوزه هنری مشغول به کار شدم و در بخشهای مختلف ادبیات و فرهنگ دفاع مقدس فعالیت داشتم.
رحیمی در زمینه ادبیات دفاع مقدس نقش مهمی ایفا کرده است. او درباره فعالیتهای خود در این زمینه میگوید: از سال ۱۳۷۵ در دورههای آموزش داستاننویسی شرکت کردم و از سال ۱۳۸۴ انجمن نویسندگان دفاع مقدس را همراه با دوستان راهاندازی کردیم. از سال ۱۳۸۵ معاونت ادبیات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را بر عهده داشتم و چند سال بعد معاونت هنری بنیاد حفظ آثار را نیز تجربه کردم. در این سالها جشنوارههای متعددی را برگزار کردیم، از جمله جشنواره شعر دفاع مقدس که از سال ۱۳۸۶ آغاز شد و جشنواره داستان یوسف که ویژه داستاننویسی در حوزه دفاع مقدس بود.
جانبازان جنگ تحمیلی علاوه بر رنجهای جسمی، چالشهای روحی و روانی را نیز تجربه میکنند. بهروز رحیمی، این جانباز هنرمند درباره این موضوع میگوید: زندگی برای یک جانباز آسان نیست. گاهی مشکلاتی پیش میآید که حتی انگیزه ادامه مسیر را از آدم میگیرد. من هم چند سال پیش درگیر چنین شرایطی شدم. مدتی از فعالیتهای فرهنگی فاصله گرفتم و حس میکردم دیگر توان ادامهدادن ندارم. اما در آن دوران به حضرت ابوالفضل(ع) متوسل شدم. از ایشان خواستم که اگر قرار است همچنان در این مسیر بمانم، به من انگیزه و توان بدهد. خوشبختانه با لطف و کرامت ایشان، توانستم دوباره به فعالیتهای فرهنگی بازگردم. از آن زمان به بعد، تلاش کردم که در جامعه حضور داشته باشم و به جوانترها کمک کنم.
او درباره درسهایی که میتوان از حضرت ابوالفضل(ع) آموخت، چنین میگوید: ارزشهایی مثل ایثار، گذشت، برادری و فداکاری، همان چیزی است که امروز جامعه ما به آن نیاز دارد. حضرت ابوالفضل(ع) نماد ازخودگذشتگی است. اگر ما بتوانیم در زندگی روزمره کمی از این روحیه را داشته باشیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. گاهی همین که بتوانیم حرف دیگران را بشنویم و با آنها همدلی کنیم، خودش یک نوع ایثار است. جامعه امروز ما بیش از هر زمان دیگری به روحیه همدلی و ایثار نیاز دارد.