از کمدی‌های تصنعی تا اجتماعی‌های امیدوارکننده در چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر

علی حسین زاده در گفت‌و‌گو با خبرنگار شهرآرانیوز به بررسی فعالیت‌های هنری خود، تجربیاتش در عرصه فیلمسازی، و همچنین وضعیت کنونی سینمای ایران و تأثیر جشنواره فیلم فجر بر فضای هنری مشهد پرداخت.

وی که صاحب فیلم مستند بلند «من و همسرم دات کام» است به کارگردانی خود در نمایش‌های تئاتر اشاره کرد و توضیح داد: در تهران نمایش «خانه کوچک» را بر اساس نوشته اریک امانوئل اشمیت، نویسند فرانسوی، و با ترجمه شهلا ران روی صحنه بردم. این اثر در سال‌های ۸۷ و ۸۸ با استقبال دانشجویان روبه رو شد.

جشنواره فیلم فجر؛ فرصتی برای اتصال هنرمندان

این مدرس سینما با تأکید بر نقش جشنواره فیلم فجر در شکوفایی استعداد‌های جوان، بیان کرد: جشنواره‌ها به ویژه در شهر‌هایی مثل مشهد می‌توانند پاتوقی برای تبادل تجربه بین هنرمندان باشند. متأسفانه در سال‌های گذشته این رویداد نتوانسته به طور کامل به رسالت خود عمل کند، اما امیدوارم با ایجاد فضای گفت‌و‌گو، شاهد انتقال دانش از پیشکسوتان به نسل جدید باشیم.

وی افزود: نیاز داریم محلی برای نمایش فیلم‌های مستقل و کم هزینه داشته باشیم تا جوانان بدون وابستگی به حمایت‌های سازمانی، ایده هایشان را محک بزنند. متأسفانه امروزه اکثر آثار سینمایی یا با بودجه ارگان‌های خاص ساخته می‌شوند یا صرفا برای گیشه تولید می‌شوند که این موضوع تنوع ژانر‌ها را محدود کرده است.

نقد فیلم‌های امسال جشنواره؛ از کمدی‌های تصنعی تا اجتماعی‌های امیدوارکننده

این مدرس سینما در نقد فیلم‌های حاضر در جشنواره امسال گفت: متأسفانه برخی آثار مانند «آنتیک» به شوخی‌های تصنعی و غیرواقعی متکی بودند. اتفاقات پی در پی و غیرقابل باور، اثر را از ریتم طبیعی خارج کرده بود. از طرفی، فیلم «چشم بادامی» که به معضلات اجتماعی نسل جوان پرداخته بود، با وجود موضوع جذاب، به دلیل ضعف فیلمنامه و کندی ریتم نتوانست انتظارات را برآورده کند.

حسین زاده با اشاره به بهبود نسبی تنوع ژانر‌ها در مقایسه با سال گذشته اظهار امیدواری کرد: امسال شاهد رشد فیلم‌های اجتماعی بوده‌ایم، هرچند هنوز راه زیادی تا رسیدن به استاندارد‌های مطلوب داریم. فیلم‌هایی که مستقلا و بدون تکیه بر حمایت‌های سازمانی ساخته شوند، کماکان انگشت شمارند.

اقتصاد سینما؛ مانعی بر سر راه تولیدات مستقل

وی چالش اصلی سینمای امروز ایران را مسائل اقتصادی دانست و توضیح داد: هزینه بالای تولید و ریسک پذیری کم سرمایه گذاران باعث شده فیلمسازان به سمت ژانر‌های مطمئن مانند کمدی یا همکاری با ارگان‌های خاص بروند. این روند خلاقیت را محدود و سینما را از پرداختن به موضوعات عمیق اجتماعی بازمی دارد.

آینده سینمای مشهد؛ نیازمند فضای تعامل و حمایت

حسین زاده در پایان با اشاره به ظرفیت‌های هنری مشهد گفت: این شهر با وجود استعداد‌های جوان و انگیزه‌های بالا، نیازمند فضایی برای بروز توانایی هاست. جشنواره‌هایی مانند فجر می‌توانند با معرفی هنرمندان محلی و ایجاد شبکه‌های ارتباطی، زمین همکاری‌های آینده را فراهم کنند. امیدوارم مشهد به قطب تازه‌ای در سینمای ایران تبدیل شود؛ جایی که هم تجربه‌ها انتقال یابد و هم ایده‌های نو شکوفا شوند.