گزارش آگهی
پژو ۲۰۷ خودرویی است که برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ میلادی به بازار عرضه شد و پس از آن، از سال ۲۰۰۸ در سایتهای اسلواکی، اسپانیا و کانادای پژو ساخته و ارائه آن ادامه یافت. پژو این خودرو را بر روی پلتفرم PF1 طراحی و در نسخههای استیشن، هاچبک سهدر و پنجدر، کوپه و سدان عرضه کرد. از این خودرو تا سال ۲۰۱۴ تنها یک نسل به بازار معرفی شده اما در سال ۲۰۱۰ تحت فیسلیفت قرار گرفت. اما ۲۰۷ عرضه شده در ایران، در واقع خودرویی است که در جهان با عنوان ۲۰۶ پلاس شناخته میشود. این خودرو بر پلتفرم ۲۰۶ ساخته شده و در اصل فیسلیفتی از ۲۰۶ محسوب میشود. البته که ۲۰۶ پلاس در واقع بیشتر به همان ۲۰۷ جهانی شباهت دارد تا ۲۰۶. این خودرو را در ایران با عنوان 207i میشناسند. از این خودرو تاکنون نسخههای مختلفی عرضه شده و بنابر اخبار رسیده قرار است نسخه صندوقدار آن نیز با نام ۲۰۷صندوقدار تولید شود.
ورود ۲۰۷ آی به لیست خودروهای ایرانخودرو در سال ۸۹ شمسی اتفاق افتاد. در این سال ایرانخودرو تلاش کرد تا بازار هاچبکهای کوچک کشور را که سالها در دست ۲۰۶ بود و در آستانه اشغال چینیهای مدرن، برای خود احیا كند. پس ۲۰۶ ارتقا یافتهای که در جهان با عنوان ۲۰۶ پلاس عرضه میشد را به نام ۲۰۷آی روانه بازار کرد. ۲۰۷ به سرعت مورد توجه قرار گرفت و علاقه دیرینه جوانان ایرانی به ۲۰۶، موجب شد تا برادر کوچکش نیز مورد اقبال قرار گیرد.
هرچند ۲۰۷ به دلیل اعمال و تشدید تحریمها از سال ۹۰ با مشکل تولید و تامین قطعات مواجه و در نهایت در سال ۹۱ تولیدش متوقف شد. اما دوران پسا برجام و تنفس موقت صنعت کشور فرصتی شد تا ایرانخودرو بتواند زمینه تولید مجدد ۲۰۷ را با اعمال تغییراتی مثبت فراهم کند. خودروی جدید که در سال ۹۵ وارد بازار شد به ۲۰۷آی نیوفیس (جدید) معروف شد و اینبار نیز مورد استقبال فراوان قرار گرفت. این خودرو با 2 گیربکس ۵سرعته دستی و ۴سرعته اتوماتیک عرضه شد و امکانات پایهای کمنظیری از ایرانخودرو مانند کروز کنترل، رینگهای آلومینیومی، صفحه نمایش لمسی مجهز به دوربین و نویگیشن با خود همراه داشت. گرچه کروز کنترل و رینگها در پاییز ۹۷ از این امکانات حذف و به امکانات سفارشی اضافه شدند.
ایرانخودرو همچنین وعده داده که ۲۰۷های ثبتنامی برای تابستان ۹۹ را با سقف پاناروما و فرمان برقی ارائه میکند. باید نشست و دید با بازار آشفته صنعت کشور این وعده تا چه حد تحقق مییابد.
ایران خودرو ۲۰۷ را با موتور TU5 موجود در ۲۰۶ تیپ 5 تولید کرده است. این موتور که نامآشنای ایرانیان است، ۱.۶ لیتر حجم دارد و ۴سیلندر است با سقف توان ۱۰۵ اسببخار. بنابراین مزیت مصرف سوخت کم ۲۰۶ را برای ۲۰۷ هم میتوان برشمرد.
از دیگر مشترکات این ۲ خودرو، ضعف عملکرد گیربکس در مدلهای اتوماتیک است. ضرایب دنده در این خودرو نیز مانند ۲۰۶ خوب انتخاب نشده و جعبه دنده نوعی گیجی در عملکردش دارد. به این نقصهای مشترک باید فضای کم کابین را هم اضافه کرد که با توجه به پلتفرم مشترک قابل پیشبینی بود. اما گیربکس مدلهای دستی ۲۰۷ عملکرد بهتری نسبت به برادرش ۲۰۶ از خود نشان میدهند.
از مزایای ۲۰۷ میتوان به کیفیت ساخت و مونتاژش در برابر دیگر محصولات ایرانخودرو اشاره کرد. این خودرو به وضوح از کیفیت ساخت بهتری برخوردار است. اما مشکل دیگری که در کنار این مزیت دارد بالا بودن قیمت قطعات یدکی آن است که بر قیمت و نرخ ۲۰۷ کارکرده تاثیر بسزایی دارد. گرچه این موضوع که در حال حاضر ۲۰۷ از خودروهای لوکس تولید داخل محسوب میشود، به خودی خود باعث شده تا قیمت آن در مدلهای صفر بسیار غیر معقول و غیر قابل باور باشد.