به گزارش شهرآرانیوز، اشتباه مرگبار قلعهنویی، اسکوچیچِ آرام را دوباره به قلب رقابتها پرتاب کرد؛ آنهم پنج هفته مانده به پایان لیگ، جایی میان رویا و کابوس. در شبی که تراکتور، پیروزی را با مساوی عوض کرد و اشکهای سهند در چشمان سرمربی کروات گره خورد، اسکوچیچ دریافت که هنوز همهچیز تمام نشده است. پشت سر، صدای قدمهای پرسپولیس و سپاهان به وضوح شنیده میشود؛ تیمهایی که بهراحتی از روی رقبا عبور میکنند و برای صدرنشینی دندان تیز کردهاند. حالا اسکو و شاگردانش باید پنج فینال زنده و مرگبار را پشتسر بگذارند: ملوان، فولاد، شمسآذر، نساجی و استقلال خوزستان.
اگر تراکتور در این مسیر نلغزد، برای اولین بار در تاریخ لیگ، به ۷۰ امتیاز میرسد؛ رکوردی طلایی برای مردی که تیم ملی ایران را با ۱۰ پیروزی پیاپی به جامجهانی رساند، اما با بیمهری کنار گذاشته شد. در این ماراتن فرسایشی، اسکوچیچ باید بیوقفه مدعیان را زیرنظر بگیرد، طرحی نو دراندازد و اجازه ندهد تراکتور، در روز آخر لیگ، حسرت جام را در دستان دیگران ببیند. حالا بیش از همیشه به عمل نیاز است، نه شعار. اگر مرد بالکان بتواند رنگینکمان را روی آسمان آذربایجان بکشد و دوباره اشتباهات گذشته تکرار نشود، شاید پایان این راه، طلاییتر از همیشه باشد.
مسیر صعود روشن است، به شرط آنکه غریبهای آشنا، این بار اشتباه نکند. اینجا در این دوزخستان لبریز از دلهره، شعار کمتر به کار میآید و تنها عمل میتواند مدح از ممدوحان را میسر سازد. در چنینعرصههایی اسکوچیچ باید بیاعتنا به سرفه ناودانها، انبارهای باروت را آتش بزند، تگرگ پیروزی را نازل کند و به پیشتازیاش در پیچهای آخر ادامه دهد تا کاپ زرین را برای پرشورهای آنسوی باغ شمال کادو کند.