تاریخچه‌ای از توسعه حرم امام رضا علیه‌السلام در عصر «وزیرنظام» در دوره قاجار خودتان را بزنید به آن راه آقا! خورشید، پشت این پنجره است عنایت خاص امام رضا (ع) به شیخ حبیب‌ا... آثار، برکات و چرایی زیارت امام رضا (ع) | عهدی که با زیارت ادا می‌شود گزارشی از نمایشگاه عکس های حسن توکلی از حرم مطهر رضوی در نگارخانه فردوسی | با عکس هایم از حرم، زندگی کردم چایخانه‌های حرم رضوی؛ روایت ۲۰۰ خادم و هزاران فنجان چای برای زائران دروغ جدید معاندین درباره زیارتنامه برای رهبر انقلاب در حرم مطهر امام رضا(ع) مشهد میزبان کنگره بین المللی شعر پیامبر رحمت(ص) دارالشفای امام رضا (ع)، قدیمی‌ترین مرکز درمانی مشهد | وجود ۶۹ نسخه خطی از آثار زکریای رازی در مرکز اسناد آستان قدس رضوی آرزوی شهادتی که امام‌رضا(ع) پای آن را امضا کرد تاریخ دقیق آغاز امامت امام زمان (عج) در تقویم شمسی و قمری کنگره رهبران ادیان جهانی و سنتی برگزار می‌شود وزیر آموزش و پرورش: طرح «مسجد، مدرسه دوم» اجرا شد بررسی نقش شیعه در تاریخ تمدن اسلام حرم امامین عسکریین علیهم‌السلام سیاهپوش شد + فیلم رئیس دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی با امیر جماعت اسلامی پاکستان دیدار کرد همایش همدلی؛ پیوندی برای خدمت، مدرسه‌سازی و دستگیری از نیازمندان بهار حیات و زندگی بحارالانوار علامه مجلسی؛ دایره‌المعارفی بی‌نظیر از معارف شیعه
سرخط خبرها

بال دعا در آسمان نماز

  • کد خبر: ۳۲۶۸۳۴
  • ۲۶ فروردين ۱۴۰۴ - ۱۸:۲۹
بال دعا در آسمان نماز
در ادبیات عامیانه می‌گوییم کسی که می‌خواهد با خدا صحبت کند، نماز بخواند و کسی که می‌خواهد خدا با او صحبت کند، قرآن بخواند، پس درواقع این ابراز نیاز و این دعا و صحبت کردن با خدا که در لسان روایت، مغز عبادت است، باید در تمام نماز‌های ما جلوه‌گر باشد.

لفظ صلاه که به معنای نماز است، دراصل ریشه خودش به معنای دعا بوده است و دعا یعنی ابراز نیاز به‌سوی رب بی‌نیاز. درواقع حقیقت عبادت، همین ابراز نیاز کردن به خداوند است و این امر در دعا جلوه می‌کند. در ادبیات عامیانه می‌گوییم کسی که می‌خواهد با خدا صحبت کند، نماز بخواند و کسی که می‌خواهد خدا با او صحبت کند، قرآن بخواند، پس درواقع این ابراز نیاز و این دعا و صحبت کردن با خدا که در لسان روایت، مغز عبادت است، باید در تمام نماز‌های ما جلوه‌گر باشد؛ چون به اندازه‌ای که این حقیقت در نماز ما جاری و ساری باشد، نماز ما رنگ پیدا می‌کند. گاهی انسان به زبانش دعا هم می‌خواند، اما در وجود و دلش، حقیقت دعا که توجه تام و ابراز عجز و فقر و نیاز به خداست، وجود ندارد.

درمقابل ابراز نیاز به خداوند، مفهوم استغنا و احساس استغنای از باری تعالی وجود دارد که این یکی از گناهان بزرگ است. در آیه۶۰ سوره غافر ذکر شده است:

«قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ: پروردگار شما گفته است: مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم! کسانی که از عبادت من تکبر می‌ورزند، به‌زودی با ذلت وارد دوزخ می‌شوند!».

در این آیه معروف، خداوند تعالی دستور به دعا کردن می‌دهد و می‌فرماید دعا کنید تا استجابت کنم، اما نکته مهمی در آیه وجود دارد و آن اینکه در ادامه آیه، نقطه مقابل اهل دعا بودن را معرفی می‌کند و آن استکبار است. درواقع خداوند بزرگ در این آیه می‌فرماید کسی که اهل دعا کردن نیست و به خداوند ابراز نیاز نمی‌کند، از مستکبران است؛ همان کسانی که از عبادت خداوند احساس بی‌نیازی می‌کنند. نکته ظریف دیگری که اینجا وجود دارد، این است که در جمله اول، سخن از دعا بود، اما در جمله دوم می‌فرماید کسانی که از عبادت من تکبر بورزند، آنها را با ذلت وارد جهنم می‌کنم که اینجا خداوند تعالی، دعا را مساوی با عبادت قرار داده است.

اما نکته‌ای که در صدد توجه دادن به آن در این آیه شریف بودیم، همین است که نقطه مقابل اهل دعا بودن، احساس استغنا و استکبار از خداوند بی‌نیاز است؛ اتفاقی که انسان را ذلیل و جهنمی می‌کند.

شاعر در بیتی زیبا درباره نماز می‌گوید:

مرا غرض ز نماز آن بود که پنهانی

حدیث درد فراق تو با تو بگذارم

یعنی خواندن خداوند و درددل کردن با او هدف نماز است. امام‌صادق (ع) در روایت زیبایی مرتبط با این موضوع می‌فرمایند: ما یَمْنَعُ اَحَدَکُمْ اِذا دَخَل عَلَیْهِ غَمٌّ مِنْ غُمُومِ الدُّنْیا اَنْ یَتَوَضَّاَ ثُمَّ یَدْخُلَ مَسْجِدَهُ وَ یَرْکَعَ رَکْعَتَینِ فَیَدْعُوَ ا... فیهِما؟ اَما سَمِعْتَ‌ا... یَقُولُ: «وَاسْتَعینوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاه؟».

چه چیز مانع مى‌شود که هرگاه بر یکى از شما غم و اندوه دنیایى رسید، وضو بگیرد و به سجده‌گاه خود رود و دو رکعت نماز گزارد و در آن دعا کند؟ مگر نشنیده‌اى که خداوند مى‌فرماید: «از صبر و نماز مدد بگیرید؟». تفسیر عیاشى، ج یک، ص۵۸، ح۳۹

شاعر نزدیک به این مضمون می‌گوید:

خیز و بر اوج فلک پرواز کن

بال مرغ روح خود را باز کن

خلوت دل، خانه عشق خداست

با نماز آن راز را ابراز کن.

اما این دعا و صحبت کردن با خدا که در تمام نماز وجود دارد، در یک بخش از نماز جلوه بیشتری دارد و بهتر این مناجات و دعا رنگ می‌گیرد و آن قنوت است؛ یک قنوت عاشقانه و توجه واقعی ما در یک قنوت عاشقانه به خداوند، می‌تواند ما را در نماز بالا ببرد و معراج را برای ما محقق کند و ما را از خودمان جدا و به خدایمان نزدیک کند که طبق بیان علما، قنوت هنگام وصل شدن به خدا و اوج گرفتن این گفت‌وگوی با خداوند است. غالب مراجع حتی در این بخش مجوز داده‌اند که نمازگزار، فارسی و به زبان مادری دعا کند تا این دعای خالصانه و این صدا زدن خداوند از روی صدق، بتواند هدف نماز را محقق کند و رسالت این عبادت بزرگ را به سرانجام رساند. از خداوند بزرگ می‌خواهیم که همه ما را از اهل توجه و دعا قرار بدهد و نماز‌های ما را با این دعا‌های عاشقانه و استجابت خود کامل کند. ان‌شاءا...

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->