یک عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به مشکلات حوزه ازدواج و خانواده تاکید کرد: سیاست‌های حمایتی ما باید به سوی حمایت از شغل خانه‌داری، نقش همسرداری و مادری حرکت کند و این امر را به عنوان مهم‌ترین دغدغه یک بانوی ایرانی لحاظ کنیم.
به گزارش شهرآرانیوز، احمد راستینه هسشجانی درباره معضل کنونی ازدواج و کاهش آمار موالید در کشور، گفت: موضوع خانواده یکی از مهم‌ترین ضروریات امروز جامعه ماست. متاسفانه امروزه فرهنگ تجرد به دلایل مختلف در این جامعه در حال گسترش است بخشی از دلایل آن می‌تواند موضوع اقتصادی بخشی دیگر دلایل فرهنگی وارداتی غربی به درون کشور و نهادینه شدن آن در سیستم‌های تصمیم‌سازی، تصمیم‌گیری و اجرایی کشور ما باشد.
وی ادامه داد: وقتی می‌خواهیم به مساله‌ی کاهش آمار ازدواج و کاهش آمار موالید بپردازیم باید همه جوانب فرهنگی و اقتصادی آن را در کنار هم لحاظ کنیم. بخشی از دلایل کاهش ازدواج در کشور ما به نظام آموزشی و حوزه فرهنگی کشور باز می‌گردد. با انقلاب بزرگ اسلامی در سال ۵۷ یک تحول درونی اجتماعی بزرگ ایجاد شد، ولی متاسفانه نتوانستیم در نظام سازی همتای مولفه‌های این انقلاب بزرگ حرکت کنیم. امروز اگر بخواهیم یک دستگاه متولی امر خانواده نام ببریم امکان‌اش نیست. سیاست‌گذاری در حوزه خانواده به صورت جزیره‌ای و بدون یک برنامه جامع در حال حرکت است.
این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: سیاست‌گذاری در حوزه جمعیت نیز همین گونه است یعنی ما یک برنامه و سیاست‌گذاری جامع در حوزه جمعیت نداریم، لذا مباحث فرهنگی، فرهنگ تجرد، سبک زندگی غربی، حرکت به سوی برآورده کردن نیاز‌های خانواده از طریق به غیر از روابط مکتبی و مذهبی و متاسفانه نظام آموزشی و همچنین ساختار حمایتی همه دست به دست هم دادند تا بحث ازدواج به سرعت دچار یک رکود جدی شود.
راستینه با اشاره به مسائل اقتصادی مرتبط به کاهش آمار ازدواج عنوان کرد: از سوی دیگر مباحث اقتصادی نیز در این حوزه امری جدی است امروز موضوع تامین مسکن برای یک جوان که قصد تشکیل خانواده دارد با یک تورم بسیار بالا و امری جدی روبهرو است. از سوی دیگر مبحث اشتغال امری حائز اهمیت است، چرا که امروزه جوان ما بعضا تا ۳۵ یا ۴۰ سالگی به یک شغل پایه‌داری دسترسی ندارد و در واقع شاهد یک امنیت شغلی نیستیم. سیاست‌گذاری‌ها در حوزه اشتغال، حرکت به سوی اشتغال‌های ناپایدار و همچنین حرکت به سوی برنامه‌های شرکتی و قراردادی اساسا امنیت شغلی را از بین برده است. همچنین ثبات عدم اقتصادی جرأت ریسک پذیری را در حوزه اقتصادی از جوانان ما گرفته است، لذا آینده مبهم و نبود یک آینده مشخص برای زندگی جوان ما را برای تشکیل خانواده دچار استیصال کرده است.
وی همچنین اضافه کرد: نظام جامع حمایتی از خانواده و نظام جامع حمایتی از حوزه جمعیت را تعریف نکرده‌ایم همسرداری، خانه‌داری و مادری برای بانوان ما به عنوان یک کرامت کمتر مورد توجه بوده است، سیاست‌های حمایتی ما باید به سوی حمایت شغل خانه‌داری و نقش همسرداری و مادری حرکت کند و این امر را به عنوان مهم‌ترین دغدغه یک بانوی ایرانی لحاظ کنیم. این موضوع نیازمند یک مجموعه سیاست‌های صحیح و حمایتی در تکریم بخشی بانوان در حوزه خانواده است.
منبع: ایسنا
وی ادامه داد: وقتی می‌خواهیم به مساله‌ی کاهش آمار ازدواج و کاهش آمار موالید بپردازیم باید همه جوانب فرهنگی و اقتصادی آن را در کنار هم لحاظ کنیم. بخشی از دلایل کاهش ازدواج در کشور ما به نظام آموزشی و حوزه فرهنگی کشور باز می‌گردد. با انقلاب بزرگ اسلامی در سال ۵۷ یک تحول درونی اجتماعی بزرگ ایجاد شد، ولی متاسفانه نتوانستیم در نظام سازی همتای مولفه‌های این انقلاب بزرگ حرکت کنیم. امروز اگر بخواهیم یک دستگاه متولی امر خانواده نام ببریم امکان‌اش نیست. سیاست‌گذاری در حوزه خانواده به صورت جزیره‌ای و بدون یک برنامه جامع در حال حرکت است.
این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: سیاست‌گذاری در حوزه جمعیت نیز همین گونه است یعنی ما یک برنامه و سیاست‌گذاری جامع در حوزه جمعیت نداریم، لذا مباحث فرهنگی، فرهنگ تجرد، سبک زندگی غربی، حرکت به سوی برآورده کردن نیاز‌های خانواده از طریق به غیر از روابط مکتبی و مذهبی و متاسفانه نظام آموزشی و همچنین ساختار حمایتی همه دست به دست هم دادند تا بحث ازدواج به سرعت دچار یک رکود جدی شود.
راستینه با اشاره به مسائل اقتصادی مرتبط به کاهش آمار ازدواج عنوان کرد: از سوی دیگر مباحث اقتصادی نیز در این حوزه امری جدی است امروز موضوع تامین مسکن برای یک جوان که قصد تشکیل خانواده دارد با یک تورم بسیار بالا و امری جدی روبهرو است. از سوی دیگر مبحث اشتغال امری حائز اهمیت است، چرا که امروزه جوان ما بعضا تا ۳۵ یا ۴۰ سالگی به یک شغل پایه‌داری دسترسی ندارد و در واقع شاهد یک امنیت شغلی نیستیم. سیاست‌گذاری‌ها در حوزه اشتغال، حرکت به سوی اشتغال‌های ناپایدار و همچنین حرکت به سوی برنامه‌های شرکتی و قراردادی اساسا امنیت شغلی را از بین برده است. همچنین ثبات عدم اقتصادی جرأت ریسک پذیری را در حوزه اقتصادی از جوانان ما گرفته است، لذا آینده مبهم و نبود یک آینده مشخص برای زندگی جوان ما را برای تشکیل خانواده دچار استیصال کرده است.
وی همچنین اضافه کرد: نظام جامع حمایتی از خانواده و نظام جامع حمایتی از حوزه جمعیت را تعریف نکرده‌ایم همسرداری، خانه‌داری و مادری برای بانوان ما به عنوان یک کرامت کمتر مورد توجه بوده است، سیاست‌های حمایتی ما باید به سوی حمایت شغل خانه‌داری و نقش همسرداری و مادری حرکت کند و این امر را به عنوان مهم‌ترین دغدغه یک بانوی ایرانی لحاظ کنیم. این موضوع نیازمند یک مجموعه سیاست‌های صحیح و حمایتی در تکریم بخشی بانوان در حوزه خانواده است.
منبع: ایسنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
