در تعالیم اسلامی، خانواده بهعنوان رکن اصلی جامعه، جایگاه ویژهای دارد. یکی از ویژگیهای برجسته یک خانواده سالم و متعالی، سخاوت است که درمقایسهبا بخشش مالی، ابعاد گستردهتری را دربر میگیرد. سخاوت در خانواده اسلامی، نوعی گشادهدستی در ابراز محبت، گذشت، همدلی و کمک به یکدیگر است که موجب استحکام روابط و ایجاد فضایی سرشار از آرامش و صمیمیت میشود.
پیامبر اسلام (ص)، رسول مهربانی، میفرمایند: «خَیْرُکُمْ خَیْرُکُمْ لِأَهْلِهِ وَ أَنَا خَیْرُکُمْ لِأَهْلِی: بهترین شما کسی است که برای خانوادهاش بهترین باشد و من بهترین شما برای خانوادهام هستم». این حدیث نشان میدهد که توجه و مهربانی به خانواده، ازجمله سخاومندی برای اهل خانه، از مهمترین نشانههای یک مسلمان واقعی است.
محبت و مهربانی بیدریغ: ابراز محبت کلامی و رفتاری به اعضای خانواده و ایجاد فضایی امن و صمیمی که هر فرد بتواند احساسات خود را آزادانه بیان کند، از نشانههای سخاوت عاطفی در خانواده است.
گذشت و بخشش: چشمپوشی از اشتباهات جزئی، پذیرش عذرخواهی و عدم کینهتوزی، از ارکان اصلی سخاوت در روابط خانوادگی است. این امر به حفظ آرامش و جلوگیری از بروز اختلافهای طولانیمدت کمک میکند.
همدلی و همراهی: سهیم شدن در غم و شادی یکدیگر، تلاش برای درک نیازها و مشکلات سایر اعضای خانواده و ارائه حمایتهای لازم، از جلوههای سخاوت اجتماعی در خانواده است.
کمک و یاری رساندن: کمک به یکدیگر در انجام امور منزل، مراقبت از سالمندان و کودکان و حمایت از تحصیل و پیشرفت اعضای خانواده، از مصادیق سخاوت عملی در خانواده است.
انفاق و بخشش مالی: در کنار ابعاد غیرمالی، انفاق و بخشش مالی نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است. کمک به نیازمندان، هدیه دادن به یکدیگر و صرف مال در راه خدا، ازجمله اموری است که به تقویت روحیه سخاوت در خانواده کمک میکند.
خداوند در قرآن کریم میفرماید: «وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ وَلَا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ ا... بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ: و گذشت کردن شما به تقوا نزدیکتر است، و نیکویی و احسانی را که درمیان شماست، فراموش مکنید که همانا خدا به هرچه میکنید، بیناست». (بقره: ۲۳۷). این آیه بر اهمیت گذشت و بخشش در روابط انسانی، بهویژه در خانواده، تأکید میکند و آن را نشانهای از تقوا و پرهیزکاری میداند.
این پیام قابل تعمیم به تمام ابعاد زندگی خانوادگی است. آیه بالا به طور خاص بر دو جنبه کلیدی تأکید دارد که ارتباط مستقیمی با مفهوم سخاوت در خانواده دارند. اول: عفو و گذشت (وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ)؛ بخشش و چشمپوشی از خطاهای یکدیگر، بهویژه در مواقع بروز اختلاف و ناراحتی، از مهمترین ارکان یک خانواده سخاوتمند است.
خانوادهای که اعضای آن با روحیه سخاوتمندی، آماده گذشت از لغزشهای یکدیگر باشند، فضایی مملو از آرامش و صلح ایجاد میکنند. این گذشت نهتنها به حفظ روابط کمک میکند، بلکه به رشد معنوی افراد نیز منجر میشود؛ چراکه عفو و بخشش، تمرینی برای رهایی از خشم و کینه است که خود از موانع تقوا و نزدیکی به خداوند محسوب میشوند. به عبارت دیگر، آیه بیان میکند که گذشت کردن، عملی سخاوتمندانه است که انسان را به پرهیزکاری نزدیکتر میکند.
دوم: فراموش نکردن احسان و نیکویی (وَلَا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ)؛ این بخش از آیه به اهمیت قدردانی و به یاد داشتن خوبیهایی که اعضای خانواده در حق یکدیگر انجام دادهاند، اشاره میکند. یک خانواده سخاوتمند، خانوادهای است که قدردان تلاشها و فداکاریهای اعضای خود باشد. این قدردانی میتواند بهصورت کلامی (تشکر و قدردانی زبانی)، رفتاری (کمک و همراهی در انجام امور) یا حتی مادی (هدیه دادن و جبران زحمات) باشد. به یاد داشتن و قدردانی از خوبیها، باعث افزایش محبت و صمیمیت در خانواده میشود و انگیزه افراد را برای انجام کارهای نیکو و سخاوتمندانه بیشتر میکند. فراموش کردن احسان و نیکویی، نوعی ناسپاسی است که میتواند به سردی روابط و ایجاد کدورت منجر شود.
در نتیجه، آیه شریف با تأکید بر اهمیت عفو و گذشت و همچنین قدردانی از احسان و نیکویی، دو رکن اساسی از سخاوت در خانواده را بیان میکند. خانوادهای که این دو اصل را سرلوحه خود قرار دهد، نهتنها از اختلافها و مشکلات کمتری رنج میبرد، بلکه فضایی سرشار از عشق، احترام و همدلی را تجربه خواهد کرد که به رشد و تعالی همه اعضا کمک میکند.
بنابراین، سخاوت در خانواده اسلامی، مفهومی جامع و چندبعدی است که شامل آموزه هایی، چون محبت، گذشت، همدلی، کمک و انفاق میشود. با ترویج ارزشهای سخاوت در خانواده، میتوانیم به ایجاد جامعهای سخاوتمند و سعادتمند کمک کنیم.