شهرآرانیوز؛ خفاشهای لبچیندار که در جنگلهای بارانی گرمسیری زندگی میکنند، عمدتاً از دوزیستان مانند قورباغهها تغذیه میکنند. اما همه قورباغههای جنگلی برای خفاشها مناسب نیستند. این خفاشها بهصورت انتخابی از قورباغههای کوچک تغذیه میکنند و قید گونههای سمی را میزنند. سؤال این بود که آیا این توانایی ذاتی است یا اکتسابی؟
برای پاسخ به این سؤال، محققان ۲۱ خفاش بالغ و ۱۹ خفاش جوان را با پخش صدای جفتیابی ۱۵ گونه قورباغه مورد آزمایش قرار دادند.
خفاشها که از طبیعت جمعآوری شده بودند، در یک قفس بزرگ پرواز قرار داده شدند و صدای قورباغهها برایشان پخش شد. پژوهشگران واکنش خفاشها، از جمله ترک لانه و میزان علاقه به شکار را ثبت کردند.
نتایج نشان داد که خفاشهای بالغ بیشترین واکنش شکارگرانه را به قورباغههای خوشطعم نشان دادند. خفاشهای جوان بهصورت قابلتوجهی به وزغهای سمی که خفاشهای بالغ نادیده گرفته بودند، واکنش نشان دادند. همچنین علاقه کمتری به خوشطعمترین قورباغهها داشتند.
این یافتهها حاکی از آن است که خفاشها بهمرور زمان یاد میگیرند کدام قورباغهها ارزش تعقیب دارند. به نظر میرسد خفاشهای جوان در ابتدا به طعمههای بزرگ جذب میشوند، اما با کسب تجربه، قورباغههای بیخطر را شناسایی و از گونههای سمی یا نامناسب چشمپوشی میکنند.
محققان پیشبینی میکنند که فرآیندهای مشابهی در سایر شکارچیان نیز اتفاق میافتد. این مطالعه بر اهمیت یادگیری و تجربه در شکلگیری رفتارهای شکارگری تأکید دارد.
نتایج این تحقیق در مجله the Royal Society منتشر شده است.