
به گزارش شهرآرانیوز؛ ماجرای محکومیت ژوئل لو سکوارنک، جراح بازنشسته فرانسوی، به جرم آزار جنسی ۲۹۹ کودک در طول ۲۵ سال تنها یکی از نمونههای هولناک بحران اخلاقی و حقوق بشری در این کشور است. این پرونده که یکی از بزرگترین رسواییهای جنسی اروپا به شمار میرود، از سوءاستفاده از کودکان در مطب و اتاق عمل توسط فردی با موقعیت رسمی پرده برداشت. دادگاه ونس اعلام کرد این جراح با بیرحمی کامل، قربانیان را همچون اشیاء بیجان تلقی کرده و از جایگاه پزشکی سوءاستفاده کرده است. این فجایع، اما در سکوت سنگین رسانههای غربی و دولتمردان فرانسوی همچنان ادامه دارد.
فرانسه نهتنها در کنترل این جنایات ناکام بوده بلکه با نهادینهسازی بیتفاوتی، زمینه تکرار آنها را فراهم کرده است. در تازهترین آمارها، گزارش شورایعالی برابری زن و مرد فرانسه فاش کرده که از هر ۱۰ زن در منطقه ایل-دو-فرانس، ۷ نفر قربانی خشونت جنسی در حملونقل عمومی شدهاند. همچنین آمار رسمی پلیس از ثبت بیش از ۳۳۷۰ مورد خشونت جنسی در سال ۲۰۲۴ حکایت دارد. این افزایش نگرانکننده، نمودی آشکار از فقدان اراده حاکمیتی در مقابله با فاجعهای است که زنان و کودکان را هدف گرفته است. گزارشها میگویند سالانه بیش از ۱۶۰ هزار کودک در فرانسه مورد تعرض قرار میگیرند.
همزمانی جشنواره کن با افشای این رسواییها، بار دیگر کارکرد دوگانه اینگونه رویدادهای هنری را زیر سوال میبرد. در حالی که جشنوارهها میتوانند صدای قربانیان و آینه واقعیتهای اجتماعی باشند، جشنواره کن عملاً به سکوی نمایش ریاکاریهای سیاسی و سانسور حقیقت بدل شده است. جای خالی آثار افشاگرانه درباره خشونت جنسی در فرانسه در این رویداد، نشانگر تلاش نخبگان فرهنگی برای نادیده گرفتن بحران حقوق بشر در کشور خود است.
رفتار متناقض مقامات فرانسوی در برخورد با بحرانهای داخلی و خارجی، وجه دیگر این بحران را عیان میسازد. این مقامات، که در قبال تجاوز به کودکان و زنان در کشورشان سکوت کردهاند، در عین حال با ادعای دفاع از حقوق بشر، از رژیم صهیونیستی در جنایات غزه حمایت میکنند. ارسال تسلیحات به تلآویو و سرکوب تظاهرات ضد جنگ در پاریس نشان میدهد که فرانسه نهتنها مدافع حقوق بشر نیست، بلکه در سطح جهانی شریک جنایات ضدبشری نیز هست.
منبع: نورنیوز