همه‌چیز درباره بمب‌افکن B‑2، مشخصات آن و مأموریت‌هایش + عکس و جدول
بمب‌افکن B-۲ Spirit، یک هواپیمای پنهان‌کار استراتژیک با توان حمل سلاح‌های هسته‌ای و متعارف است که بامداد ۱ تیر ۱۴۰۴ در حملات به تأسیسات هسته‌ای ایران استفاده شد.
به گزارش شهرآرانیوز؛ بمب‌افکن B‑۲ Spirit، معروف به «نورثروپ گرومن بی۲»، یک هواپیمای پنهان‌کار استراتژیک با توان حمل سلاح‌های هسته‌ای و متعارف است. این هواپیما در دهه ۱۹۸۰ طراحی شد و نخستین پرواز خود را در ۲۲ ژوئیه ۱۹۸۹ انجام داد. ورود رسمی آن به خدمت نیروی هوایی آمریکا در ژانویه ۱۹۹۷ صورت گرفت و یکی از گران‌ترین هواپیما‌های جنگی در تاریخ است.
طراحی و ویژگی‌های ساختاری بمب‌افکن B‑2
ساختار پنهان‌کار با شکل بال دلتا: طراحی B‑۲ با استفاده از فنون جذب امواج راداری، شبیه به یک بال پرنده است که اثری بسیار کم از امواج رادار بر جای می‌گذارد.
سطح پوشش آنتی‌رفلکشن رادار (RAM): پوشش خارجی خاص از مواد جذب‌کننده امواج راداری برای کاهش سطح مقطع راداری (RCS) استفاده شده است.
خلبان و سیستم کنترل پرواز Fly-by-wire: دارای سیستم خودکار و پیشرفته جهت پایدارسازی و کنترل پرواز پیچیده است.
مشخصات کامل ظاهری و فنی B-2 Spirit
| ویژگی | مقدار / توضیح |
|---|---|
| نوع هواپیما | بمب‌افکن استراتژیک پنهان‌کار |
| سازنده | Northrop Grumman (ایالات متحده) |
| خدمه پروازی | 2 نفر (خلبان و فرمانده مأموریت) |
| طول بدنه | 21.0 متر |
| طول بال‌ها (دهانه بال) | 52.4 متر (172 فوت) |
| ارتفاع کلی | 5.18 متر |
| مساحت سطح بال | حدود 460 متر مربع |
| طراحی بدنه | “بال پرنده” (Flying Wing) بدون دم یا سکان |
| ساختار | ترکیبی از تیتانیوم، آلیاژهای سبک و مواد جاذب امواج رادار (RAM) |
ویژگی‌های عملکردی و فنی بمب‌افکن B‑2
| مشخصه | مقدار / توضیح |
|---|---|
| وزن خالی | 71,700 کیلوگرم |
| حداکثر وزن برخاست | 170,600 کیلوگرم |
| بیشینه سرعت | حدود ۱٬۰۱۰ کیلومتر بر ساعت (ماخ 0.95) |
| سرعت کروز (پروازی اقتصادی) | ~۸۵۰ کیلومتر بر ساعت |
| برد بدون سوخت‌گیری | ~۶٬۰۰۰ تا ۶٬۴۰۰ کیلومتر |
| برد با سوخت‌گیری هوایی | بالای ۱۸٬۰۰۰ کیلومتر (بین‌قاره‌ای) |
| سقف پروازی | بالای ۱۵٬۲۴۰ متر (۵۰٬۰۰۰ پا) |
| موتور | 4 × General Electric F118-GE-100 |
| قدرت هر موتور | ~17,300 پوند رانش |
| نوع ورودی هوا | شکاف‌های بالا با طراحی برای کاهش بازتاب راداری (S-duct) |
ظرفیت تسلیحاتی بمب‌افکن B‑2
| ویژگی | مقدار / توضیح |
|---|---|
| ظرفیت تسلیحات داخلی | تا 18,000 کیلوگرم |
| نوع تسلیحات قابل حمل | بمب‌های متعارف هدایت‌شونده (JDAM)، بمب‌های هسته‌ای B61/B83، بمب‌های سنگرشکن GBU-57 MOP |
| نوع نگهدارنده تسلیحات | دو محفظه تسلیحاتی داخلی برای حفظ پنهان‌کاری |
سیستم‌ها و امکانات پیشرفته
| سیستم | توضیح |
|---|---|
| Fly-by-wire | سیستم دیجیتال کنترل پرواز برای ثبات هواپیمای بدون دم |
| ناوبری و هدایت | سیستم ترکیبی GPS، ناوبری اینرسی و هدایت خودکار |
| سیستم‌های الکترونیک دفاعی | تشخیص تهدید، اخلالگر راداری، هشدار دهنده لیزری |
| پوشش بدنه RAM | ماده جذب‌کننده امواج راداری برای کاهش سطح مقطع راداری (RCS) |
سطح پنهان‌کاری (Stealth)
| ویژگی | توضیح |
|---|---|
| طراحی بدنه | ساختار "بال پرنده" برای حذف زوایای بازتابی مستقیم |
| سطح مقطع راداری (RCS) | بسیار پایین – تقریباً به‌اندازه یک پرنده کوچک |
| انتشارات حرارتی و الکترومغناطیسی | کاهش‌یافته با طراحی اگزوز داخلی و سیستم مدیریت حرارتی |
توانمندی‌های تاکتیکی و تسلیحاتی
برد عملیاتی بین‌قاره‌ای: بدون سوخت‌گیری هوایی، محدوده عملیاتی آن بیش از ۶۱۰۰ کیلومتر (۳۸۰۰ مایل) است؛ با سوخت‌گیری، قابلیت برد نامحدود دارد.
ظرفیت حمل سلاح: تا ۱۸ هزار کیلوگرم مهمات در بخش داخلی (به منظور حفظ پنهان‌کاری) شامل بمب‌های JDAM (جهت‌دار با توپ‌شلیک GPS)، بمب‌های هدایت لیزری، سلاح هسته‌ای B۸۳ یا B۶۱.
سیستم هدایت و ناوبری پیشرفته: شامل GPS، اینرسی، دفاع الکترونیکی و ابزار تشخیص تهدید.
نگهداری و چالش‌های عملیاتی
هزینه بالا: هر B‑۲ حدود ۲.۱۳ میلیارد دلار هزینه دارد و نگهداری سالیانه برای هر فروند حدود ۱۲۵ میلیون دلار است.
مشکلات فنی: نیاز به اسکادران تخصصی و برنامه‌های پیشرفته تعمیر و نگهداری دارد. کاهش تعداد B‑۲ به ۲۱ فروند در دهه اخیر، به دلیل هزینه‌های عملیاتی و پیچیدگی‌های فنی بوده است.
مهم‌ترین مأموریت‌هایی بمب‌افکن B‑۲
بمب‌افکن B‑۲ Spirit از زمان ورود به خدمت در دهه ۱۹۹۰ تاکنون در چندین عملیات مهم نظامی شرکت کرده است. با وجود تعداد محدود این هواپیما‌ها (تنها ۲۰ فروند عملیاتی)، نقش آن در مأموریت‌های کلیدی و استراتژیک بسیار پررنگ بوده است. در ادامه، به مهم‌ترین مأموریت‌های ثبت‌شده و مستند B‑۲ اشاره می‌شود:
۱. عملیات نیرو‌های متحد (Allied Force) – کوزوو، ۱۹۹۹
هدف: حملات هوایی ناتو علیه نیرو‌های صربستان در جریان بحران کوزوو.
نقش B‑۲: نخستین استفاده عملیاتی از B‑۲؛ از پایگاه وایتمن در آمریکا برخاست، بدون توقف به کوزوو رفت، بمباران کرد و بازگشت.
ویژگی خاص: استفاده از بمب‌های هدایت GPS (JDAM) با دقت بالا.
۲. عملیات آزادی پایدار (Enduring Freedom) – افغانستان، ۲۰۰۱
هدف: حمله به مواضع طالبان و القاعده پس از حملات ۱۱ سپتامبر.
نقش B‑۲: پرواز مستقیم از آمریکا، بمباران اهداف کلیدی در افغانستان، سوخت‌گیری هوایی، و بازگشت به آمریکا یا توقف در جزیره دیه‌گو گارسیا.
ویژگی خاص: بمباران سنگر‌های کوهستانی با دقت بالا.
۳. عملیات آزادی عراق (Iraqi Freedom) – عراق، ۲۰۰۳
هدف: تهاجم نظامی آمریکا و متحدان به عراق و سرنگونی صدام حسین.
نقش B‑۲: بمباران زیرساخت‌های فرماندهی و کنترل، پناهگاه‌ها و تأسیسات نظامی در بغداد.
ویژگی خاص: مشارکت در "shock and awe" (شوک و وحشت) با بمب‌های JDAM.
۴. عملیات طلوع ادیسه (Odyssey Dawn) – لیبی، ۲۰۱۱
هدف: اعمال منطقه پرواز ممنوع و حمله به نیرو‌های وفادار به معمر قذافی.
نقش B‑۲: انهدام پایگاه‌های هوایی لیبی و سامانه‌های پدافند هوایی در نخستین شب عملیات.
ویژگی خاص: حمله دقیق به باند‌های فرودگاه نظامی.
۵. حملات ضد داعش – سوریه و عراق، ۲۰۱۷
هدف: نابودی مواضع داعش، به‌ویژه در مناطق صعب‌العبور و مجهز به پدافند.
نقش B‑۲: بمباران مقر‌های فرماندهی داعش در لیبی و حمایت از حملات هوایی مشترک در سوریه.
ویژگی خاص: حمل ترکیبی بمب‌های هدایت‌پذیر و حمله شبانه با پنهان‌کاری کامل.
۶. حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران – گزارش‌های غیررسمی، ۲۰۲۵
هدف: تخریب سایت‌های حساس هسته‌ای مانند نطنز و فردو در یک عملیات ضربتی مشترک با اسرائیل.
نقش B‑۲: حمل بمب‌های سنگرشکن (GBU-۵۷ MOP) با قابلیت نفوذ به تأسیسات زیرزمینی.
ویژگی خاص: پرواز از پایگاه وایتمن و نفوذ به شبکه پدافند هوایی ایران بدون شناسایی.
جزئیات بیشتر از حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران
بامداد یکشنبه (1 تیر 1404) بمب‌افکن B‑۲ Spirit، به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کرد. این حمله که به عنوان بخشی از عملیات مشترک ایالات متحده و رژیم صهیونیستی علیه برنامه هسته‌ای ایران صورت گرفت، با هدف وارد کردن آسیب به سایت‌هایی، چون نطنز، فردو و اراک طراحی شد.
چرا بمب‌افکن B-۲ برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران انتخاب شد؟
توان نفوذ به پدافند چندلایه ایران: ایران به‌واسطه سامانه‌هایی مانند باور-۳۷۳، تور-ام۱، و اس-۳۰۰، یکی از پیچیده‌ترین شبکه‌های پدافند در منطقه را دارد. تنها بمب‌افکن‌های پنهان‌کار مانند B‑۲ توان عبور از این سامانه‌ها را دارند.
حمل بمب‌های سنگرشکن (Bunker Buster): B‑۲ مجهز به بمب‌های GBU‑۵۷ MOP (Massive Ordnance Penetrator) است، که برای انهدام تأسیسات هسته‌ای زیرزمینی طراحی شده‌اند.
پنهان‌کاری راداری در مسیر رفت‌وبرگشت: این ویژگی باعث شد حمله به‌طور کامل بدون شناسایی انجام شود.
جزئیات احتمالی عملیات
در جریان این حمله، بر اساس گزارش منابع بین‌المللی، دست‌کم دو فروند B‑۲ از پایگاه وایتمن (Whiteman AFB) در میسوری پرواز کردند.
پس از سوخت‌گیری هوایی در مسیر اروپا و خاورمیانه، در سحرگاه به سمت اهداف در ایران حرکت کردند.
اصابت دقیق به تأسیسات سانتریفیوژ در نطنز و مرکز فرماندهی زیرزمینی در کوه‌های اطراف فردو، از جمله اهداف اعلام‌شده بود.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
