به گزارش شهرآرانیوز، رئالیها هیچ توجیه و بهانهای برای باخت سنگینی که مقابل قهرمان اروپا متحمل شدند، نخواهند داشت. در این مسابقه هیچ نکته بحثبرانگیز، اشتباه داوری یا نقطهعطفی که ممکن بود جریان بازی را تغییر دهد، به چشم نمیخورد و لوسبلانکوس در طول ۹۰ دقیقه بهطورکامل زیر سایه قدرت حریف پاریسی خود قرار داشت. نتیجه بازی به عنوان یک لحظه سرنوشتساز در پایان فصلی جذاب برای پاریسنژرمن بود؛ تیمی که در شش ماه گذشته تقریبا همه باشگاههای برتر اروپا را درهم کوبیده است.
اما برای مادرید، این شکست نشان داد که آنها هنوز راه زیادی در پیش دارند. جایگزینی کارلو آنچلوتی با ژابی آلونسو، همراه با خریدهای هوشمندانه، قرار بود مشکلاتی را که فصل گذشته آنها را آزار میداد، حل کند؛ اما برابر شاگردان لوئیز انریکه، رئال هنوز سایهای از یک تیم درجهیک به نظر میرسید، تیمی که در تلاش برای رقابت با قهرمان فعلی اروپا بود و به طرز فجیعی شکست خورد.
پیش از شروع مسابقات در ایالات متحده در تابستان امسال، این حس وجود داشت که جام باشگاههای جهان برای مادرید بهترین فرصت برای شروع دوباره است. آنها که فصل گذشته به هیچ جامی نرسیده بودند، جامجهانی باشگاهها را به عنوان تورنمنتی میدیدند که در آن دوباره میتوانند خود را به عنوان بهترین تیم فوتبال باشگاهی جهان نشان دهند.
فلورنتینو پرز این را میدانست و قبل از شروع این رقابتها با هدف تقویت خط دفاعی مشکلساز تیم، دین هویسن و ترنت الکساندر-آرنولد، مدافعان لیگ برتر، را به خدمت گرفت. پرز حتی موافقت کرد که ۱۰ میلیون یورو به لیورپول بپردازد تا آرنولد یک ماه زودتر به رئال بیاید.
همچنین جراحی شانه جود بلینگام هم به تعویق افتاد تا او لوسبلانکوس را در آمریکا همراهی کند. لوکا مودریچ و لوکاس واسکز هم باوجود مبلغ پایین قراردادشان، کمی بیشتر در رئال ماندند تا آلونسو و شاگردانش در بهترین فرم خود برای نمایش تابستانی آماده شوند. با همه این اقدامات، شکست سنگین در نیمهنهایی، همه آرزوهای مادریدیها را به باد داده و نشان داد که آلونسو هنوز راه درازی تا تبدیلکردن دوباره رئال به تیم قدرتمند سابق در پیش دارد. آنها توسط شاگردان آماده انریکه قتلعام شدند و حتی خوششانس بودند که فقط ۴ بار دروازه خود را بازشده دیدند.
به ندرت میتوان برای مادرید دل سوزاند. آنها میتوانند بیشتر از هر تیم دیگری خرج کنند و برترین ستارههای فوتبال جهان را به سانتیاگوبرنابئو بیاورند. این مدل کهکشانیهاست؛ با نامهای بزرگ قرارداد امضا کنید و به آنچه دیگران فکر میکنند، اهمیت ندهید. بااینحال، شکست تحقیرآمیز در جامجهانی باشگاهها مشخص کرد که تفاوت بین رئال با تیمهای آماده اروپایی هنوز قابلتوجه است.
آلونسو حالا کمتر از شش هفته فرصت دارد تا بفهمد چگونه این فاصله را پر کند. او مقابل پیاسجی برای اولینبار در دوران حضورش، وینیسیوس جونیور و امباپه را بهطورهمزمان دردسترس داشت و با توجه به فرم عالی گونزالو گارسیا، تصمیم گرفت هر سه را در ترکیب اصلی قرار دهد و وینیسیوس را در سمت راست به بازی بگیرد. این یک تصمیم فاجعهبار بود که خط آتش مادریدیها را به کلی از کار انداخت.
خط میانی مادرید هم از اورلین شوآمنی، آردا گولر و جود بلینگام تشکیل شده بود و اگرچه هیچکدام از آنها به خاطر تلاشهایشان قابل انتقاد نبودند، اما هیچ نشانهای از انسجام در بازیشان دیده نمیشد. این ترکیب با چاشنی اشتباهات مرگبار دو مدافع میانی رئالیها، یعنی آسنسیو و رودیگر باعث شد که تا قبل از رسیدن به دقیقه۳۰ مسابقه کار رئال با خوردن ۳ گل تمامشده به نظر برسد.
برای مادرید، این آخرین ضربه در یک فصل واقعا بد بود. مودریچ، واسکز و به احتمال فراوان رودریگو بهزودی از رئال جدا خواهند شد؛ اما آینده لوسبلانکوس چگونه خواهد بود؟ آیا گارسیا که در پنج بازی از شش بازی جام باشگاههای جهان درخشیده است، اکنون باید در ترکیب اصلی باشد؟ و اگر این اتفاق بیفتد، این برای امباپه، وینیسیوس و فرانکو مستانتونو، بازیکن جدیدشان، چه معنایی دارد؟ آیا گولر، شوآمنی و بلینگام میتوانند یک خط میانی ایدهآل باشند؟ آیا آلونسو مهرههای دفاعی بیشتری لازم دارد؟ آنها همین حالا جذب آلوارو کاراس، مدافع ۲۲ ساله بنفیکا را نهایی کردهاند؛ اما بازسازی مادرید هنوز کامل نشده و آلونسو در فصل آینده مسیر پرچالشی را پیشرو خواهد داشت.