از نجف تا کربلا، دل‌هایی که راه می‌روند بیش از ۲.۶ میلیون نفر در سامانه سماح ثبت نام کردند (۱۴ مرداد ۱۴۰۴) تولیت آستان قدس رضوی: هیچ‌کس حق ندارد اتحاد ملت در برابر دشمن را بهم بزند| انسجام ملی، آینده ایران را رقم خواهد زد! رادیو موکب در مسیر پیاده‌روی اربعین آغاز به کار کرد برپایی موکب فرهنگی «ایران امام رضا (ع)» در دهه پایانی ماه صفر رمان «جزیره گمشده من» روانه بازار نشر شد | رمانی با محوریت کرامات امام رضا (ع) اعزام کاروان پزشکی به منظور ارائه خدمات به اربعین (۱۴ مرداد ۱۴۰۴) زائران اربعین برای دریافت خسارت بیمه به کجا مراجعه کنند؟ بازنگری میراث حدیثی از زمان اهل بیت آغاز شد اشک‌های خبرنگار آمریکایی برای شهدای جنگ ۱۲ روزه علیه ایران + فیلم بازگشایی تل زینبیه پس از چند سال برای زائران اربعین حسینی امکان تماس رایگان در پیاده‌روی اربعین اعزام بیش از ۳۰۰ روحانی برای همراهی با کاروان‌های پیاده اربعین دایرةالمعارف شهدای مدافع حرم، در حوزه هنری رونمایی می‌شود ملاهادی سبزواری؛ خادمی که استاد فلسفه از آب درآمد مراسم چهلمین روز شهادت شهدای اقتدار، در حرم امام‌رضا(ع) برگزار شد ثبت‌نام ۲ میلیون و ۳۶۰ هزار زائر در سامانه سماح (۱۳ مرداد ۱۴۰۴) شمار ثبت نام کنندگان عمره به ۱۰ هزار نفر رسید (۱۳ مرداد ۱۴۰۴) انتشار فراخوان همایش «نقش مذاهب اسلامی در بازآفرینی تمدن اسلامی» + جزئیات حکم شرعی معامله در بازار فارکس چیست؟
سرخط خبرها

از نجف تا کربلا، دل‌هایی که راه می‌روند

  • کد خبر: ۳۴۹۹۴۴
  • ۱۴ مرداد ۱۴۰۴ - ۲۱:۴۱
از نجف تا کربلا، دل‌هایی که راه می‌روند
در این راه، کسی تنها نیست. لهجه‌ها متفاوت و زبان مشترک است: زبان اشک. زبان بغض. زبان شوق رسیدن به کربلا.

از نجف تا کربلا، راه زیاد نیست؛ اما مسیر، طولانی‌ست. نه به‌خاطر کیلومتر‌ها فاصله که به‌خاطر دل‌هایی که هر کدام، باری از دعا و نذر و دلتنگی بر دوش دارند.

سیل جمعیت، بی‌وقفه در حرکت است؛ زن، مرد، کودک، پیر، جوان، جانباز، کارگر، دانشجو، پزشک، طلبه... در این مسیر، همه یک نام دارند: زائر. زائری که آمده تا با پای پیاده دلش را به ضریح برساند. آمده تا در هر قدم، حاجتی را زمزمه کند، یادی از اموات کند، برای شفای عزیزی دعا کند یا تنها، از ته دل بگوید: «یابن‌الحسن، العجل!»

در دل این کاروان عظیم، پرچم‌های ایران کم نیستند. بر سردر موکب‌ها، کنار تصاویر شهدای مدافع حرم، کنار عکس حاج قاسم، سردار سلامی، شهید حججی، همدانی، کنار آن‌همه مهربانی عراقی‌ها، ایران هم دیده می‌شود.

عراقی‌هایی که حالا، بعد از جنگ ۱۲ روزه‌ی اخیر، با نگاهی متفاوت به ایرانی‌ها خوش‌آمد می‌گویند. احترامشان بیشتر شده، نگاهشان گرم‌تر و رابطه‌شان صمیمی‌تر. دیگر نه‌فقط از سر تعارف، که با اعتماد، می‌گویند: «اهلاً و سهلاً یا زوّار ایران».

موکب‌ها، در این مسیر نه در دارند، نه دعوت‌نامه، اما برایت جا باز می‌کنند. با چای داغ، خرمای شیرین، دستمال، بادبزن دستی، کفش نو، ماساژ پا و دعایی از ته دل: «الله یسهل طریقکم». این‌جا، هرکس به اندازه وسعش خادم‌الزوارالحسین است.

در این راه، کسی تنها نیست. لهجه‌ها متفاوت و زبان مشترک است: زبان اشک. زبان بغض. زبان شوق رسیدن به کربلا.

این‌جا، زندگی معنا می‌گیرد. معنایی که شاید در شلوغی‌های روزمره‌مان گم شده باشد. اربعین، فقط یک مناسک نیست؛ مدرسه‌ای‌ست برای فراموش‌کردن خود و یادآوری دیگری. مدرسه‌ای که باید با پا گذراند، با دل فهمید، و با اشک تمامش کرد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->