جنون یک مرغ مهاجر ضمانت رسول مهربانی (ص) برای موفقیت و پیشرفت چیست؟ چشم‌هایت را به من قرض بده! | راهکارهای جلوگیری از خود محوری و استبداد رأی در کلام رسول خدا (ص) راهیابی ۱۲۵ متسابق به مرحله استانی چهل‌وهشتمین دوره مسابقات قرآن در خراسان رضوی ۲۵ هزار بسته تحصیلی به دانش‌آموزان نیازمند اهدا شد + فیلم دیوار ندبه چیست و پیامبر اسلام(ص) چه ارتباطی با این دیوار دارند؟ برپایی نمایشگاه عکس «شکوه قم در قاب تاریخ» در قم نقش خانواده در پرورش نسل آینده از دیدگاه امام رضا(ع) خاطره‌ای که ده سال حاجی‌زاده را در لیست شهدا نگاه داشت برپایی دوره‌های آموزش عمومی قرآن کریم در مساجد سراسر کشور آموزش سواد رسانه‌‌ای در مساجد مشهد بیست‌و‌دومین جشنواره فرهنگی‌هنری امام‌رضا(ع) در ۳۱ استان برگزار می‌شود اجرای طرح مساجد جامعه‌پرداز در مشهد ماجرای یک بانوی تونسی و قرآنی که به مشهد رسید | وقتی شفای یک بیمار به هنر پیوند خورد دیدار تولیت آستان قدس رضوی با خانواده آتش نشان فداکار مشهدی به من مشورت بدهید! کلید طلایی برای ساختن سرنوشتی روشن | مروری بر فواید مشورت در زندگی وقف، از سنت دیروز تا موتور توسعه امروز آیت‌الله علم‌الهدی: مجتمع‌های آموزشی ویژه بانوان درمناطق حاشیه‌ای برای جذب نسل جوان ایجاد شود آزادی ۱۵۰۰ زندانی خراسان رضوی به مناسبت سالروز میلاد پیامبراسلام(ص) | آغاز پویش «به عشق پیامبر(ص) می‌بخشم» + فیلم
سرخط خبرها

رسم صلوات‌خوانی در حسینیه‌های پیشاور پاکستان

  • کد خبر: ۳۵۴۰۷۲
  • ۰۳ شهريور ۱۴۰۴ - ۱۳:۲۲
رسم صلوات‌خوانی در حسینیه‌های پیشاور پاکستان
خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در پیشاور پاکستان در مطلبی، به بررسی موضوع «رسم صلوات خوانی در حسینیه‌های پیشاور» پرداخته است.

به گزارش شهرآرانیوز، استادان دیار پپشاور پاکستان، هنگامی که به‌منظور گسترش عزاداری، به تأسیس حسینیه‌ها و بیان وقایع کربلا پرداختند، واژه «صلوات» را به‌صورت یک اصطلاح به‌کار بردند. حال بحث آغاز می‌شود که این اصطلاح در مجالس عزاداری در چه جایگاهی کاربرد دارد.

صلوات‌خوانی زینت‌بخش مجالس عزای فارسی است. اگرچه آغاز دقیق آن روشن نیست، اما از نوشته‌های قدیمی چنین برمی‌آید که همانند خود مجلس عزا، صلوات‌خوانی نیز از سالیان دراز رواج داشته و همواره جزئی مهم از مجلس عزای فارسی بوده است؛ عنصری که نه‌تنها موجب زینت مجلس می‌گردد، بلکه از منظر تبلیغ نیز از جایگاهی والا برخوردار است.

صلوات‌خوانی، گروه خاصی دارد که در طول سال اشعار شاعران را حفظ کرده و نزد استادان آنها را تصحیح می‌کنند. شنیده شده که در گذشته، صلوات‌خوانی فقط به زبان فارسی و در مجالس فارسی‌زبان رواج داشت و اشعار خوانده‌شده نه‌فقط از شاعران نامدار ایرانی، بلکه از شعرا و اولیای فارسی‌زبان پیشاور و شبه‌قاره نیز برگرفته می‌شد. با گذر زمان، صلوات‌خوانی در مجالس عزای اردو، هندکو و کشمیری نیز رایج گشت.

اول به نبی حضرت خاتم صلوات

دوم به علی شیر دو عالم صلوات

سوم به گل وجودِ پاک زهرا

چهارم به حسن خونجگر غم صلوات

از بهر حسین آن شه کرب و بلا

وآن تشنه‌ی در مقتلِ ماتم صلوات

صلوات‌خوانان در بخش برجسته‌ای از متن حسینیه می‌نشینند، یا در گوشه‌ای که به‌راحتی در معرض دید عزاداران باشد و صدایشان نیز به همگان برسد. زمانی که نوبت قرائت مرثیه‌خوان، روضه‌خوان یا عالم دینی فرا می‌رسد و ایشان بر منبر می‌روند، صلوات‌خوان، در جای خود نشسته، اشعار را با تلفظ دقیق شروع به قرائت می‌کند.

در فن صلوات‌خوانی، انتخاب اشعار، طرز تخاطب، صدای نافذ و حافظه نقش مهمی دارند و بهترین صلوات‌خوان کسی است که اشعار را از بر داشته باشد و نه از روی نوشته.

مضامین صلوات‌خوانی عمدتاً درباره فضائل است، اما این بدان معنا نیست که در آن مصائب جایی ندارند. اشعار درباره مصائب، نبرد با شمشیر، وصف چهره، آراستن، و آمادگی برای رفتن نیز نظم یافته‌اند.

مهم‌تر از همه، صلوات‌خوانی ابزاری است برای تبلیغ آموزه‌های محمد و آل‌محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) که موجب شور خاصی در مجلس می‌گردد و گاه عزاداران بی‌اختیار شعار «نعره حیدری، یا علی» را پیاپی سر می‌دهند.

امروزه، صلوات‌خوانی به زبان فارسی در حسینیه‌های پیشاور کم‌وبیش شنیده می‌شود، اما صلوات خوانی زبان اردو و هندکو جای آن را گرفته و در حسینه‌ها رایج شده است.

گاه در یک مجلس آن‌چنان شمار صلوات‌خوانان زیاد می‌شود که فضای یک مشاعره مذهبی شکل می‌گیرد و آن‌قدر پیاپی اشعار خوانده می‌شود که مرثیه‌خوان یا روضه‌خوان که بر منبر نشسته، خسته شده و ناچار می‌شود از صلوات‌خوانان خواهش کند که به زمان توجه داشته باشند.

در روزگار ما، در مجالس عزاداری تغییری دیگر نیز پدید آمده است. در گذشته، صلوات‌خوانان همیشه در همان جایی که نشسته بودند، صلوات می‌خواندند. البته در مجالس فارسی‌زبان، برای برخی صلوات‌هایی که در بحر شکسته یا بحر طویل بودند، ایستادن ضروری بود تا نفس طولانی گسسته نشود و ادای بحر طویل نیز به‌آسانی انجام گیرد.

شیوه این نوع صلوات چنین بود که صلوات‌خوان عصایی در دست می‌گرفت، چند قدمی برای خود در نظر می‌گرفت، و با تکیه بر عصا در آن محدوده رفت‌وآمد می‌کرد و همگام با گام‌هایش، بحر طویل را ادامه می‌داد. من خود این صحنه را در پیشاور ندیده‌ام، اما در حسینیه منطقه نواب مظفر علی قزلباش در لاهور مشاهده کرده‌ام که آقایی به‌نام محسنی، بحر طویل را می‌خواند.

بحضرت تو سلام علیک‌ای مولا

سرم فدای سرت باد‌ای شہ شہداء

سلام من به شما حاضران صغیر و کبیر

کہ در عزای حسینید جملگی دلگیر

چشمی که بر حسین بگرید در این عزاء

دارد امید روشنی از شاه کربلا.

اما اکنون اوضاع عوض شده است. تقریباً هر صلوات‌خوان در هر جایی که نشسته، همان‌جا می‌ایستد؛ خواه بخواهد غزل بخواند یا مخمس و مسدس، در حالی‌که ایستادن برای چنین قالب‌هایی شایسته نیست. متاسفانه شأن این رسم رعایت نمی‌شود و امروزه در مجالس عزا حرمت برخی رسوم اصیل توسط کسانی که نه از ادب این مجالس و نه از فقه آگاهی دارند، رایج شده است.

فن صلوات‌خوانی، به‌جز در مورد بحر طویل، به‌هیچ‌وجه نباید ایستاده انجام گیرد. در پیشگاه ائمه معصومین علیهم‌السلام باید مؤدب نشسته و صلوات قرائت شود.

در شرایط کنونی، شکل مجالس عزاداری دستخوش تغییر و تحریف شده است. چقدر نیکو خواهد بود اگر صلوات‌خوانان ما، که در طول سال برای این فن زحمت می‌کشند، این نذر معنوی خود را با ادب و احترام در حضور بی‌بی پاک تقدیم کنند تا از ثواب دنیا و آخرت بهره‌مند گردند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->