با نزدیکشدن به زمان برگزاری لیگ نخبگان آسیا، وضعیت استادیومهای فوتبال در ایران به موضوعی بحثبرانگیز تبدیل شده است. به ویژه با آمادهنبودن استادیوم آزادی برای میزبانی از تیم استقلال، این تیم ناچار است بازیهای خود در لیگ قهرمانان آسیا۲ را در استادیوم قلعهحسنخان برگزار کند. این موضوع نهتنها برای هواداران استقلال، بلکه برای فوتبال ایران به طور کلی نگرانکننده است.
همچنین خبرها حاکی از آن است که تیم تراکتور هم نمیتواند از استادیوم خانگیاش، یعنی استادیوم سهند، استفاده کند و به اجبار بازیهای خود را در قلعهحسنخان انجام خواهد داد. این استادیوم که سالها مورد غفلت قرار گرفته بود، ناگهان در کانون توجه قرار گرفته و با برخی تغییرات ظاهری، به عنوان محل برگزاری بازیهای مهم معرفی شده است.
درحالیکه بسیاری از تیمهای آسیایی دارای استادیومهای مدرن و مجهز هستند، فوتبال ایران به دلیل مشکلات مدیریتی و زیرساختی با چالشهای زیادی مواجه است. به ویژه در دو دوره اخیر لیگ نخبگان، بیشتر بازیها بهویژه بازیهای استقلال و پرسپولیس در استادیوم قلعهحسنخان برگزار شده که این امر با توجه به تاریخچه و عظمت فوتبال ایران، چندان خوشایند نیست.
عجیب به نظر میرسد که استادیوم آزادی، با وجود سالها سابقه و سرمایهگذاریهای کلان، هنوز به مرحلهای از آمادگی نرسیده که بتواند میزبان این مسابقات باشد. این وضعیت نشاندهنده ضعفهای مدیریتی و برنامهریزی ناصحیح در حوزه ورزش و فوتبال است. در این بین سؤال جالب این است که چطور مسئولان میتوانند قلعهحسنخان را تبدیل به استادیوم مرود تأیید AFC کنند، اما آزادی و سهند را نمیتوانند؛ ضمن اینکه مگر قلعهحسنخان چقدر توانایی دارد که هم میزبان بازیهای لیگ برای استقلال و پرسپولیس باشد و هم لیگ نخبگان را میزبانی کند؟
به نظر میرسد داستان قلعهحسنخان در حال تبدیلشدن به معبد فوتبال ایران باشد. برای کشوری که سالها بیشترین تماشاگران را در تاریخ فوتبال آسیا داشته، برگزاری بازیها در یک استادیوم کوچک و نامناسب، واقعاً جای تأسف دارد. امید است که مسئولان مربوطه هرچهسریعتر اقداماتی جدی برای بهبود شرایط استادیومها انجام دهند تا بتوانیم میزبان شایستهای برای تیمهای بزرگ آسیایی باشیم و اعتبار فوتبال ایران را حفظ کنیم.