ترفندهایی برای کمهزینهتر کردن هزینههای تحصیل:
۱. سرویس یا شهریه؟
پیش از ثبتنام در مدرسهٔ دولتی آنسوی شهر، شهریهٔ مدرسهٔ غیرانتفاعی سرِ کوچه را هم بپرسید؛ با گرانی سرویس مدارس، گاهی جمعِ هزینهٔ رفتوآمد دقیقاً با همان شهریه برابر است.
۲. فاکتورِ دوکاره
حتی اگر یک دفتر چهلبرگ میخرید، از فروشنده فاکتور رسمی بگیرید؛ پشت همان فاکتور در طول سال بهترین چرکنویس خواهد شد.
۳. مرخصی اقتصادی
بچه گفت «گلوم درد میکنه»؟ دست روی پیشانیاش بگذارید و بگویید «تب هم داری؛ چهار روز نرو مدرسه!» این چهار روز یعنی استهلاک کمتر کیف، روپوش، کفش، قلم و دفتر.
۴. چرکنویس بازیافتی
کاغذهای بلااستفاده—مثل مدرک تحصیلی خودتان که حتی به درد درپوش کوزه هم نخورد—را پشتورو مصرف کنید و سپس راهیِ ایستگاه بازیافت شوید.
۵. کیفِ دولایه
همانطور که توپها را دولایه میکنند، کیف نو را داخل کیف پارسال بگذارید؛ هم ضربهگیر میشود، هم عمرش دو برابر خواهد شد.
۶. مرور خاطرات خودتان
به فرزندتان یادآوری کنید که گاهی خودتان هم بدون تکلیف مدرسه رفتهاید؛ اینگونه استرس او برای مشق نوشتن کم میشود و قلم و دفتر کمتری مصرف خواهد شد.
۷. گزینهٔ خروج اضطراری
اگر با این همه ترفند هنوز هزینهٔ تحصیل سنگین است، قصهٔ توماس ادیسونِ ترکتحصیلکرده یا بیسوادهای پولدار محل را تعریف کنید؛ شاید ترک تحصیل شیرینتر به نظر برسد. در هر کوچه، چند بیسواد متموّل و چند تحصیلکردهٔ بیکار پیدا میشود!
۸. خویشاوندِ دلسوزِ پرخرج
اگر فامیلی مدام به فرزندتان میگوید «درستونو بخونین!» و شما را به خرج اضافی میاندازد، بگویید کمی پول قرض بدهد تا فرزندمان بتواند درس بخواند؛ مطمئناً او صفر ریال هم کمک نخواهد کرد، ولی در عوض دخالتهایش در زندگی شما نیز صفر خواهد شد.
در پایان میخواستیم توصیه کنیم اگر فرزندتان ترک تحصیل نکرد، بروید شیشهٔ مدرسهاش را بشکنید و بعد تقصیر را گردن او بیندازید؛ تا مدرسه او را اخراج کند.
اما ترسیدیم این توصیه را سردبیر سانسور کند!