به گزارش شهرآرانیوز، مشق شب در سال ۲۰۲۵ با یک بحران وجودی عمیق روبهرو است. سوال اساسی این است: آیا ظهور هوش مصنوعی مولد و توانایی آن در ارائه پاسخهای فوری، تکالیف سنتی را بیمعنی یا حتی ضد سازنده کرده است؟
تحقیقات جدید نشان میدهد که هوش مصنوعی به طور کامل در فرآیند انجام تکالیف دانشآموزان ریشه دوانده است. بر اساس نظرسنجیهای کالج بورد، درصد دانشآموزان دبیرستانی که از هوش مصنوعی مولد برای تکالیف مدرسه استفاده میکنند، بین ژانویه و مه امسال از ۷۹٪ به ۸۴٪ افزایش یافته است. این آمار به این معنی است که دانشآموزان به طور فزایندهای تکالیف خود را برونسپاری میکنند. هوش مصنوعی اکنون میتواند مسائل ریاضی را گام به گام حل کند، متون را تجزیه و تحلیل کند و مقالاتی بنویسد که تشخیص آنها از نوشته انسان به طور فزایندهای دشوار میشود.
این وضعیت، معلمان و دانشآموزان را در موقعیت دشواری قرار داده است. آلیسا بولدن، معلم زبان انگلیسی، پس از اینکه دریافت دانشآموزان میتوانند با دادن یادداشتهای کلاسی و حتی دستورالعملهای ارزیابی منحصربهفرد او به هوش مصنوعی، مقالات سفارشی تولید کنند، اساساً تکالیف را بیمعنی تلقی کرد.
در مقابل، دانشآموزانی که تلاش میکنند صادقانه کار کنند، با چالش جدیدی روبهرو هستند. عالیه هرون، دانشآموز ۱۵ ساله، میگوید که از هوش مصنوعی اجتناب میکند، اما حالا به دلیل کیفیت کارش، به اشتباه متهم به استفاده از آن میشود و باید دائماً بیگناهی خود را ثابت کند.
مولی گالووی، دانشیار کالج لوئیس و کلارک، اشاره میکند که هوش مصنوعی در واقع یک مشکل قدیمی را تشدید کرده است: «مربیان اغلب توجه کمی به چگونگی طراحی تکالیف درسی داشتهاند.» اکنون، بیش از هر زمان دیگری، نیاز به طراحی تکالیف معنادار که یادگیری را عمیقتر کند، احساس میشود.
با وجود این چالشها، بسیاری از مربیان، مانند لنس ایزومی از موسسه تحقیقاتی پاسیفیک، همچنان از تکالیف سنتی دفاع میکنند. ایزومی معتقد است که یادگیری (مثلاً در ریاضی) نمیتواند تنها در یک ساعت کلاس اتفاق بیفتد و «بدون تکالیف، بسیاری از دانشآموزان پایه دانش لازم برای موفقیت را توسعه نمیدهند». از نظر او، تکالیف درسی نه تنها دانش، بلکه مهارتهای حیاتی مانند نظم، مدیریت زمان، مسئولیتپذیری و پاسخگویی را نیز آموزش میدهد؛ دیدگاهی که توسط تحقیقات پشتیبانی میشود.
با این حال، ایزومی هشدار میدهد که هوش مصنوعی میتواند با ترویج «تنبلی ناشی از کپی کردن»، تمام این مزایا را خنثی کند. دانشآموزان این نگرانی را تأیید میکنند. عالیه هرون اشاره میکند که همکلاسیهایش در ریاضی فقط از هوش مصنوعی برای انجام دادن تکلیف استفاده میکنند و در نتیجه، در امتحاناتی که دسترسی به ابزار ندارند، شکست میخورند. امیلیو تورس، همکلاسی او، میگوید که به طور انتخابی از هوش مصنوعی استفاده میکند (مثلاً برای ایجاد سوالات تحقیق)، اما مراقب است که به آن تکیه نکند.
بحث در مورد تکالیف، حتی قبل از هوش مصنوعی، وجود داشت و عمدتاً بر «میزان» آن متمرکز بود. قانون نانوشته «۱۰ دقیقه ضربدر سطح کلاس» (مثلاً ۱۲۰ دقیقه برای کلاس دوازدهم) رایج بود. اما تحقیقات، مانند بررسی سال ۲۰۲۰ توسط Challenge Success وابسته به استنفورد، نشان داد که لزوماً تکلیف بیشتر به معنای بهتر نیست.
محققان در حال رسیدن به این اجماع بودند که تکالیف برای دانشآموزان ابتدایی مزیت تحصیلی قابل اندازهگیری ندارند، برای دوره راهنمایی مزایای کمی دارند و بیشترین تأثیر را در دبیرستان نشان میدهند.
در مواجهه با این واقعیت جدید، معلمان رویکردهای متفاوتی اتخاذ کردهاند:
رویکرد اصلاحی: لیبی روزنبام، معلم کلاس چهارم، با تکیه بر تحقیقات، معتقد است تکالیف نباید بر نمره تحصیلی تأثیر بگذارد، زیرا «تکالیف یک استاندارد نیستند». او از دادن تکالیف تکراری (مانند ۲۰ مسئله ریاضی) خودداری میکند. در عوض، او یک «منوی هفتگی» از انتخابهای عمدتاً غیرتحصیلی (۱۵ تا ۲۰ دقیقهای) مانند وقت گذراندن با خانواده، سازماندهی، یا آموزش یک مهارت به دیگران ارائه میدهد. این روش، مزایای مدیریت زمان و مسئولیتپذیری را بدون فشار تحصیلی و دور از صفحه نمایش فراهم میکند.
رویکرد سنتی-مقاومتی: در مقابل، پیلار کوئواس، معلم تاریخ مدرسه راهنمایی، به شدت به تکالیف سنتی متکی است. او هوش مصنوعی را در رایانههای مدرسه مسدود کرده و دانشآموزان را ملزم به نوشتن دستی تکالیف میکند، روشی که آن را با افزایش نمرات آزمون مرتبط میداند.
رویکرد مبتنی بر عدالت: برخی کارشناسان و معلمان نگرانند که تکالیف شکاف بین دانشآموزان با پیشینههای مختلف اقتصادی و حمایتی خانوادگی را افزایش دهد.
جویس ال. اپستین، استاد آموزش در جان هاپکینز، تأیید میکند که منابع خانواده و نگرش دانشآموزان بر انجام تکالیف تأثیرگذار است. او اشاره میکند که حتی قبل از هوش مصنوعی، دانشآموزان از انجام تکالیف «خیلی سخت، خیلی آسان یا غیرجالب» سر باز میزدند.
در حالی که نظرسنجیها نشان میدهد حدود ۸۰٪ مردم تکالیف را برای یادگیری مهم میدانند، یک سوم آنها کیفیت تکالیف فعلی را ضعیف یا صرفاً «کاری پرمشغله» ارزیابی کردهاند.
در نهایت، کارشناسان موافقند که با ظهور هوش مصنوعی، راهحل، حذف کامل تکالیف یا افزایش آن نیست، بلکه «تکالیف بهتر» است؛ تکالیفی جالبتر، خلاقانهتر و معنادارتر که دانشآموزان را به انجام دادن واقعی آنها ترغیب کند.