به گزارش شهرآرانیوز، «به ارلینگ هالند توپ بدهید و او گل خواهد زد»؛ همین جمله ساده تا اینجای فصل اصلیترین تاکتیک منچسترسیتی در مسابقاتش بوده است، اما اگر وابستگی خطرناک سیتیزنها به این مهاجم ادامه پیدا کند، پپ گواردیولا و شاگردانش تقریباً شانسی برای قهرمانی در لیگ جزیره نخواهند داشت. ابتدای این هفته، استون ویلا بهخوبی نقصهای این روش را آشکار کرده و توانست با متوقفکردن مهاجم نروژی، علاوه بر رسیدن به برد مقابل شاگردان گواردیولا، به نخستین تیمی تبدیل شود که در ۹ بازی گذشته مقابل سیتی کلینشیت کرده است.
ویلا تنها تیمی نیست که متوجه شده متوقفکردن هالند به معنای متوقفکردن سیتی در این فصل است، اما آنها اولین تیمی بودند که در اجرای این نقشه موفق عمل کردند. این بازی تلنگری به گواردیولا و تیمش بود تا به یاد داشته باشند باوجود آمار فوقالعاده مهاجم نروژی، قرار نیست که او در هر بازی گلزنی کند. سیتی اگر برنامههای جایگزین برای چنین شرایطی نداشته باشد، آنها شانس چندانی برای رسیدن به قهرمانی نخواهند داشت.
نظر گواردیولا پس از شکست ابتدای هفته برابر استون ویلا این بود که سیتی بد بازی نکرده و تنها از فرصتهایش استفاده نکرده است. آنها ۱۸ شوت در این مسابقه داشتند که نیمی از آنها توسط دفاع ویلا دفع شد و از ۹ ضربه باقیمانده، تنها ۴ تا در چهارچوب بود. از این ۴ ضربه، ۳ تای آن توسط هالند زده شد و دیگر شوت در چهارچوب سیتی را هم ساوینیو راهی دروازه امیلیانو مارتینز، دروازهبان استون ویلا کرد.
برناردو سیلوا و اسکار باب هیچ شانس گلزنی نداشتند و جرمی دوکو نیز که از دقیقه ۶۰ وارد زمین شده بود هم نتوانست تاثیری در بازی داشته باشد؛ بنابراین اگر گواردیولا احساس میکرد تنها مشکل تیمش این است که توپها را وارد دروازه نکردهاند، یعنی فقط هالند و ساوینیو را مقصر میداند؛ اما این ناعادلانه به نظر میرسد و در عوض، مربی باید مطمئن شود که سایر بازیکنان نیز بار گلزنی را بر دوش بکشند.
شاید باورکردنی به نظر نرسد، اما آخرین بازیکنی که به جز هالند در لیگ انگلیس برای سیتی گل زده است، ماکسیم استیو، مدافع برنلی است که حدود یک ماه پیش به اشتباه دروازه تیم خودش را در تقابل با شاگردان گواردیولا باز کرد. این آمار وقتی عجیبتر میشود که بدانیم این مدافع برنلی با ۲ گلبهخودی که در آن مسابقه زد، پس از هالند برترین گلزن سیتیزنها در این فصل لیگ برتر است.
در حالی که تا اینجای فصل هالند ۱۱ گل در لیگ برتر به ثمر رسانده است، تنها چهار نفر از همتیمیهایش موفق به گلزنی شدهاند. فیل فودن، رایان چرکی، رایندر و نونس هرکدام یک گل برای سیتی در لیگ جزیره زدهاند، در حالی که هیچ یک از دو مهاجم کناری اصلی تیم، یعنی ساوینیو و دوکو، هنوز گلی در لیگ به ثبت نرساندهاند.
در همین حال، برناردو سیلوا و دوکو، به جز هالند، تنها بازیکنانی هستند که در این فصل در سه بازی سیتی در لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کردهاند.
اینکه هالند در گلزنی بار اصلی سیتی را به دوش میکشد پدیده جدیدی نیست. او در اولین فصل حضورش در سیتی، رکورد ۳۶ گل در لیگ برتر و ۵۲ گل در تمام رقابتها را به ثمر رساند. اما با وجود اینکه آن فصل، بهترین فصل او تا به امروز در سیتی بود، هالند تنها گلزن تیمش نبود. در واقع، سیتی به این دلیل در آن سال سهگانه را برد که سایر مهاجمان بزرگ نیز عملکرد فوقالعادهای داشتند.
شش بازیکن دیگر حداقل پنج گل در لیگ به ثمر رساندند که در این بین فودن با ۱۱ گل و خولیان آلوارز با ۹ گل پیشتاز بودند. علاوه بر آنها ایلکای گوندوگان هشت گل و کوین دیبروینه هفت گل همراه با تعداد زیادی پاس گل در کارنامه داشت. هالند در آن فصل در فینالهای لیگ قهرمانان اروپا و جام حذفی ناکام ماند، اما سیتی به لطف گلهای گوندوگان و رودری به ترتیب در ومبلی و ورزشگاه آتاتورک، جامها را به خانه برد.
وقتی سیتی فصل بعد چهارمین عنوان قهرمانی متوالی خود را در انگلیس به دست آورد، همتیمیهای هالند بار بیشتری از دوش او برداشتند. ۲۸ گل او هنوز برای کسب دومین کفش طلایش کافی بود، اما فودن با ۱۹ گل، آلوارز ۱۱ گل و حتی رودری که ظاهرا یک هافبک دفاعی بود، هشت گل به ثمر رساندند. حریفان میدانستند که اگر هالند به آنها گل نزند، سیتی بازیکنان دیگری برای انجام این کار دارد؛ موضوعی که حالا در ترکیب این تیم گم شده است.
در دو فصل گذشته، سیتی به طور فزایندهای به هالند وابسته شده و این برای آنها خوب نبوده است. دومین گلزن برتر مشترک آنها در فصل گذشته (زمانی که برای اولین بار در هشت سال نتوانستند جام بزرگی را کسب کنند) فودن و مارموش بودند که تنها ۷ گل در لیگ به ثمر رساندند در حالی که هالند ۲۲ گل به ثمر رساند. این را با لوئیس دیاز که ۱۳ گل و کدی گاکپو ۱۰ گل برای لیورپول به ثمر رساندند مقایسه کنید، اگرچه محمد صلاح با ۲۷ گل، بخش عمدهای از گلهای آنفیلدیها را به ثمر رسانده بود.
شکاف بین هالند و سایر همتیمیهایش در این فصل حتی بیشتر هم شده است و سیتی در حال حاضر در موقعیت بدتری نسبت به همان مقطع از فصل گذشته قرار دارد، فصلی که آنها با کمترین امتیاز خود از زمان اولین فصل حضور گواردیولا در ۱۷-۲۰۱۶ به پایان رساندند.
سیتی در ۹ بازی اول فصل گذشته شکستناپذیر بوده و تنها چهار امتیاز از دست داده بودند، اما در این فصل تا اینجا ۳ شکست در کارنامه داشته و ۱۱ امتیاز را از دست دادهاند تا از آرسنال صدرنشین ۶ امتیاز عقب افتاده باشند.
البته سیتی پیش از این اختلاف امتیازهای بیشتر از ۶ امتیاز را جبران کرده است، اما اگر میخواهند در نهایت تاج قهرمانی خود را بازپس بگیرند، باید راهی برای پیروزی پیدا کنند که در آن هالند تمام بار گلزنی را به دوش نکشد. گواردیولا زمانی تاتنهام را «تیم هری کین» نامید که واکنش خشمگین مائوریسیو پوچتینو، سرمربی وقت تاتنهام را برانگیخت، اما اکنون تیم او در معرض خطر لقب گرفتن به عنوان «تیم ارلینگ هالند» قرار دارد و اگر این رویه تغییر نکند، آنها هم درست مانند عملکرد تاتنهام در تاریخش، به هیچ جامی نخواهند رسید.