در باب اهمیت شناسنامه هویتی خراسان رضوی صحبت‌های مدیر شبکه نسیم درباره بازدید میلیونی «بگو بخند» پخش فصل جدید «پانتولیگ» با اجرای محمدرضا گلزار اعلام زمان خاک‌سپاری «محمدحسین عطارچیان»، خوش‌نویس پیشکسوت بازیگران «گلادیاتور ۲» در ژاپن پژمان بازغی با «ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان» در موزه سینما دلیل خداحافظی جشنواره برلین از رسانه اجتماعی ایکس چیست؟ سرپرست معاونت فرهنگی، اجتماعی و زیارت استانداری خراسان رضوی: نفوذ فرهنگ بیگانه با ارتقای آگاهی‌های عمومی و ترویج اخلاق ایرانی‌اسلامی تدبیر می‌شود نبرد یک «سیاه‌ماهی» در دل میراثی کهن | درباره فیلم کوتاه مشهدی که به سومین جشنواره میراث فرهنگی شیراز راه یافته است بیش از ۲۹۰۰ اثر مستند متقاضی حضور در «سینماحقیقت» گرد پیری بر چهره «لگولاس» بازیگر ارباب حلقه‌ها + عکس تولد صدسالگی «راج کاپور» در جشنواره هند آغاز بلیت‌فروشی اجرا‌های سی‌وچهارمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی (رضوان) + جدول زمان‌بندی استقبال منتقدان از «هیأت منصفه شماره ۲» کلینت ایستوود بازیگران به یاد زنده‌یاد پرویز پورحسینی | وقتی رفقا هنوز با شماره استاد فقید تماس می‌گیرند! + ویدئو صفحه نخست روزنامه‌های کشور - سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی: تقویت فرهنگ عمومی راهی برای افزایش هم‌بستگی اجتماعی است
سرخط خبرها

چرا فیلم «خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری» اثر قابل دفاعی نیست؟

  • کد خبر: ۳۷۶۰۷
  • ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۳:۱۵
  • ۵
چرا فیلم «خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری» اثر قابل دفاعی نیست؟
فیلم «خوب، بد، جلف ۲» یک دهان‌کجی آشکار به سینما، به وقت و هزینه مخاطب، به ژانر کمدی و اساسا به مقوله فیلم سازی است.
مسعود میمنت | شهرآرانیوز؛ ظاهرا مدتی است فیلم‌سازان سینمای ایران، اسم‌هایی روی فیلم‌هایشان می‌گذارند که از همان اول تکلیف را با مخاطبان و منتقدان مشخص می‌کنند. یعنی برای نوشتن یک مطلب در انتقاد از بدی و ناچیزی فیلم نیازی نیست تیتر عجیب و غریبی انتخاب شود. کافی است شما نام فیلم را به زبان بیاورید تا گویای همه چیز باشد و تکلیف همه مشخص شود. به‌همین دلیل درباره فیلم «خوب بد جلف ۲» کافی است کلمه «خوب» را از عنوان فیلم برداریم و با صراحت بیشتری درباره‌اش حرف بزنیم. ضمنا همین ابتدا باید از سرجیو لئونه عذرخواهی کنیم که عنوان فیلمش چنین به لودگی کشیده شده است.
 
 
چرا فیلم «خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری» اثر قابل دفاعی نیست؟

فیلم «خوب، بد، جلف ۲» یک دهان‌کجی آشکار به سینما، به وقت و هزینه مخاطب، به ژانر کمدی و اساسا به مقوله فیلم سازی است. از لغت دهان‌کجی استفاده می‌کنم، چون بدی و عقب‌ماندگی فیلم را از سر تلاشی نافرجام یا درنیامدن نتیجه مورد نظر فیلم‌ساز نمی‌بینم. فیلم به‌طور واضحی از سر تجاهل که این‌روز‌ها به نظر می‌رسد به یک اصل در سینمای ایران تبدیل شده، ساخته شده است. اصل تجاهل در سینمای ایران می‌گوید همه می‌دانیم چیزی که می‌سازیم به مفت نمی‌ارزد، اما بگذار بسازیم دور هم یک پولی به جیب بزنیم.
 
سازندگان فیلم نه مسئله فرهنگ دارند، نه مسئله مخاطب، نه حتی سرگرمی و نه دغدغه فروش. صرفا کافی است دوربین روشن شود و بر اساس الگوی کپی شده و عقب‌افتاده چیزی به‌عنوان کمدی ساخته شود.
 
در واقع همه خوب می‌دانند در حال ساخت چیزی هستند که کوچک‌ترین ارزش هنری یا حتی سرگرم‌کننده ندارد، بلکه یک اثر باری به هر جهت یک‌بار مصرف است که البته در حد یک‌بار مصرف هم آشغال است. فرایند فیلم‌نامه نوشتن برای این فیلم‌ها نه وقت می‌خواهد، نه خلاقیت و نه هیچ‌گونه زحمتی. این عاقبت یکی از فیلم‌نامه‌نویسان خوب سینمای ایران است که چند اثر خوب و درخور تأمل در کارنامه‌اش دارد. اما در فیلمی که قرار است خودش کارگردانی کند ذره‌ای وقت پای نوشتن فیلم‌نامه‌اش نگذاشته است. سرنوشت فیلم از همان اول مشخص است. این هم می‌شود یکی همچون خیل فیلم‌های بیخود و سطحی دیگر که به مدد بازیگرانشان و تکرار شوخی‌های کثیف و نازل که به خط قرمز‌های جنسی نزدیک می‌شود، فروش نسبتا خوبی تجربه می‌کنند. اما حتی به کار بردن واژه ابتذال برایشان خود این واژه را به ابتذال می‌کشاند.
 
چرا فیلم «خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری» اثر قابل دفاعی نیست؟

در این نوع فیلم‌ها گاهی ادای کمدی موقعیت درآورده می‌شود. در فیلم مذکور موقعیت باصطلاح کمدی که ادایش را درمی‌آورند قرار گرفتن ناخواسته دو ساده‌لوح در یک عملیات مهم جاسوسی است که خود از الگو‌های تکرارشونده کمدی در سینماست. اما همین موقعیت به‌طور کامل به خاطر بی‌هدفی از دست می‌رود. اتفاقی که افتاده به طور خلاصه این است: پیمان قاسم‌خانی به رفقایش زنگ زده که بیایید دور هم قسمت دوم «خوب، بد، جلف» را بسازیم. رفقایش چه کسانی‌اند؟ سام درخشانی، پژمان جمشیدی، علی اوجی. حالا فرهاد آئیش و گوهر خیراندیش و کمیلی را هم به گروه اضافه می‌کنیم؛ و البته این الگوی عقب‌مانده، یک خانم جوان با کلی حاشیه.

آغاز فیلم در رستوران به‌قدری ناامیدکننده، فکرنشده و ضعیف است که احتمالا تکلیف معدود افرادی که از فیلم‌نامه‌های پیمان قاسم‌خانی خاطره خوبی دارند را روشن می‌کند. پژمان جمشیدی و سام درخشانی همان شوخی‌ها و بگومگو‌های ناچیزتر از آنچه که قبلا در سریال پژمان دیده‌ایم را تکرار می‌کنند. ورود درخشانی با آن نمای اسلوموشن به‌شدت حال به‌هم‌زن است درست مثل کلوزاپ‌های پا که چند بار در فیلم تکرار می‌شوند و نه تنها نسبتی با کار‌های تارانتینو ندارند که عمق نگاه ناچیز فیلم‌ساز را نشان می‌دهند.
 
چرا فیلم «خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری» اثر قابل دفاعی نیست؟
 

اگر یک نفر پیدا شود این وسط بگوید علی اوجی دقیقا چرا جلوی دوربین نشسته و حضورش چه منطقی دارد، من کلا همه این نوشته را پس می‌گیرم. یکی از ننگین‌ترین صحنه‌های فیلم لحظه‌ای است که ریحانه پارسا وارد رستوران می‌شود. برخوردی که جمشیدی و درخشانی با او دارند رسما شنیع، ضداخلاق، ضدانسانیت، چیزی نازل‌تر از لودگی و عقب‌تر از هر نوع فیلم‌فارسی است. راستش لودگی هم یک حد و اندازه‌ای دارد، اما این صحنه به گونه‌ای است که انگار اگر کمی دیرتر کات داده می‌شد چیزی از بازیگر جوان فیلم، ریحانه پارسا باقی نمی‌ماند. همچنین شوخی‌های اروتیک درباره بیسکویت، بیزینس و گشایش اعتبار می‌شود که نه از نظر کمدی بلکه حتی از نظر طنز کلامی و جوک کوچه‌بازاری هم کاملا بی‌مایه هستند.

یک نکته هم در پایان فیلم وجود دارد که رسما دهان‌کجی‌اش را تکمیل می‌کند. نگاه سازندگان فیلم آن‌قدر وقیحانه است که نیازی حتی برای پایان‌بندی نمی‌بینند و در انتها رسما برای ساخت قسمت سوم تیزر می‌روند. چرا؟ چون این فیلم‌ها هیچ مسئله‌ای با مخاطب و با فروش ندارند بلکه صرفا به‌صورت سری‌دوزی تولید می‌شوند. آن‌ها نان تولید می‌خورند نه اکران و فروش. پس شکست یا چرخه مالی برای این جریان لمپنی معنایی ندارد و از همین الان سرمایه بادآورده جدیدشان برای ساخت قسمت بعدی آماده است.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۵
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
پورحسینی
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۰۵ - ۱۳۹۹/۰۵/۱۵
0
3
به گزارش جهان نيوز، جدول فروش هفتگی سینمای ایران با اعلام صدرنشینی فیلم سینمایی «خوب بد جلف: ارتش سری» به کارگردانی پیمان قاسمخانی و تهیه کنندگی «محسن چگینی» با فروش معادل ۱۳,۰۹۳,۵۴۳,۳۲۹ ریال منتشر شد.
سانیا
Iran (Islamic Republic of)
۰۴:۴۹ - ۱۳۹۹/۰۵/۱۸
باید به نظرات احترام گذاشت.اما این عین بی عدالتیه که این فیلم به اییییییین خوبی این طور باهاش برخورد شه.هه البته اولین سایتیه که همچین نظری داره.میفروشه زودتر از اونکه فکرشو بکنین
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۲:۵۶ - ۱۳۹۹/۰۵/۱۸
0
3
اتفاقاً فیلم طنز قشنگی بود، به اندازه ی سایر کارهای طنز موجود در سینما هم هجو نبود و کمدی جالبی بود. این که هر فیلمی روی صحنه می رود بیاییم برای بافرهنگ نشان دادن خودمان بگوییم مبتذل و لوده بود ما را منتقد سینما نمی کند. اگر سینما دوست ندارید، که لحن بی ادبانه ی شما این را نشان می دهد، شمایی که به تلاش عده ای دیگر می گویید آشغال، می توانید بروید کتاب بخوانید تا کمی ادب نقد کردن یاد بگیرید. نگاهی به متن سخیف خودتان بیاندازید که چند بار از الگوهای تکراری «این فیلم نیاز به نقد ندارد» برای تحقیر یک فیلم استفاده کرده اید.
علی اصغرخوشخرام
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۳۲ - ۱۳۹۹/۱۱/۳۰
0
1
باسلام وعرض ادب خواهشمند است درساخت فیلمها به واقعیت هادقت شود نه اینکه چون فیلم فیلم کمدی هست دیگر نیازی نیست دقت بیشتری انجام دهیم بنده بعنوان بیننده دوتا سئوال ازکارگردان وسازنده فیلم دارم .
۱- کجای راه تهران تبریز جنگل هست که ماندیدیم ؟
۲- موادی که قرار بود به مرز آذربایجان بیاد چطور یکدفعه روبه تهران حرکت کرد ؟
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۵۳ - ۱۴۰۲/۰۵/۰۱
0
0
حرف نزن
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->