خنده‌ای با طعم تلخ حقیقت | نگاهی به مسیر درخشش امیرحسین قیاسی از خندوانه و پامپ تا جایزه حافظ

به گزارش شهرآرانیوز؛ امیرحسین قیاسی، مجری برنامه‌های نیمه‌شب و پامپ، یکی از شرکت‌کنندگانی بود که در سال ۹۸ با شرکت در مسابقه خنداننده‌شو برنامه خندوانه، اجرا‌های متفاوت با مضامینی اجتماعی را به نمایش گذاشت.

این کمدین که نامش، خصوصا در سال ۱۴۰۴ بسیار به گوش رسید، موفق شد در جشن حافظ امسال، جایزه بهترین چهره تلویزیونی را به دست آورد.

قیاسی از آن دسته کمدین‌هایی‌ است که بیش و پیش از آن‌ که بخنداند، ابتدا مسائلی را به یادمان می‌آورد که جای زخمشان دیگر با چسب، مداوا نمی‌شود؛ نگاهی طنز به مشکلات و دغدغه‌های روزمره، مسیری بود که قیاسی از ابتدای فعالیتش از صحنه استند‌آپ خندوانه انتخاب کرد و با نگاهی نو با چاشنی کمدی به معضلاتی که در گوشه ذهن بسیاری خاک گرفته و به دردی بی‌درمان بدل شده بود، در دل مخاطب جایش را فراتر از یک کمدین ساده، باز کرد.

قیاسی استندآپ‌هایش را در برنامه خندوانه، همان‌طور که بود، بی‌هیچ کاستی و افزودنی، بخشی از زخم‌های زندگی‌اش را با پوششی از لبخند، به زبان آورد؛ موضوعاتی را در لایه‌های نهان و آشکار اجراهایش به تصویر کشید که شاید بیشتر ما تجربه کردیم اما جرئت نداشتیم با صدای بلند به آنها بخندیم. خاطرات ایستادن در صف نان، دغدغه‌های کوچک و بزرگ خانواده‌‌ها با فرهنگ‌های مختلف، دردهای مشترک نسل جوان برای رسیدن به آنچه می‌خواهند و سنگ‌هایی که زندگی بر سر راهشان می‌اندازد و بسیاری دیگر از لحظاتی که برای همه آشناست.

بسیاری از مخاطبان برنامه‌های قیاسی، وجه تمایز این کمدین با سایر کسانی که در مرور زمان نامشان به فراموشی سپرده شد را در این می‌دانند که قیاسی از ابتدا واکنشی فراتر از یک لبخند از مخاطبانش انتظار داشت؛ گاهی لحظه‌ای تفکر و گاهی هم تلنگر به کسانی که برای گردش ساده‌تر چرخ زندگی، کاری از دستشان برمی‌آید.

در ادامه حتما ببینید ویدئو | شوخی امیرحسین قیاسی با جایزه‌گرفتنش در جشن حافظ

طنز بدون نقاب

علاقه‌مندان به جنس شوخی‌های امیرحسین قیاسی، درباره‌اش می‌گویند: او بر روی صحنه استندآپ، شبیه به یک دوست است. کسی که نه ادا درمی‌آورد و و نه به چیزی وانمود می‌کند. مقابلت می‌نشیند و حرف‌های دلت را طنازانه به زبان می‌آورد.

مسیر موفقیت امیرحسین قیاسی از جایی روشن شد که تصمیم گرفت به جای یک شخصیت کمدی ساختن و پنهان کردن دردها، خود حقیقی‌اش به صحنه بیاید و دردش را با مردم همسو و بیان کند. او نه با شوخی‌های پرزرق‌وبرق، بلکه با روایت تجربه‌های زیسته‌اش جلو آمد و از فشار‌های اقتصادی و چالش‌های روابط گفت تا با ساده‌ترین تجربیات، یکی از اعضای خانواده مخاطبش شود.

بسیاری از مردم، راز موفقیت قیاسی را در این می‌بینند که بسیار زود فهمید طنز امروز ایران دیگر به سناریونویسی و ساختن یک شخصیت مجازی بی‌درد، مانند آن دلقکی که در خلوت می‌گرید و صدای خنده‌هایش در نظر انسان‌های دردمند، بی‌منطق است، نیاز ندارد بلکه نیاز کمدی امروز ما، صداقت است و او این موضوع را به موقع فهمید و همین نکته‌سنجی و هوش، مقدمه‌ای بر مسیر موفقیتش شد؛ مسیری که روز به روز روشن‌ و درخشان‌تر می‌شود.

به نظر بسیاری از مخاطبان، کار او زمانی موردتوجه واقع شد که تصمیم گرفت، شخصیتی خاص و جدید در جهان کمدی باشد؛ کسی که ردپایش در شوخی‌ها و هر کلمه‌اش نمایان می‌شود. شوخی‌هایی که در این چند سال از امیرحسین قیاسی به گوشمان رسیده، خصوصا در برنامه نیمه‌شب، غالبا نقدهایی هستند که درد دارند، تلخ هستند اما رنگی از شعارهای تکراری ندارند. شوخی‌های قیاسی همگی از دل جامعه برمی‌آید و دوباره به همان‌جا باز می‌گردد.

شهرت قیاسی ناشی از نجوای اوست، نه فریادش؛ برآمده از ذکاوت و هوش سرشارش است و نه اغراق‌هایی که نهایتا پس از چند سال به بن‌بست می‌رسند.