به گزارش شهرآرانیوز؛ به گزارش روزنامه هاآرتص، دادههای منتشرشده از منابع رسمی، از جمله دفتر مرکزی آمار، صندوق بیمه سلامت مکابی و مرکز تحقیقات سیاست اجتماعی تاوب، تصویری نگرانکننده از وضعیت سلامت عمومی در اسرائیل ارائه میدهد. جنگ طولانیمدت و تنشهای مداوم نهتنها خسارات مستقیم جانی بر جای گذاشته، بلکه بهطور گسترده بر سلامت روان، کارکرد نظام بهداشت و شاخصهای حیاتی جمعیت نیز تأثیر منفی داشته است.

بر اساس دادههای رسمی، امید به زندگی در اسرائیل برای نخستین بار طی سالهای اخیر کاهش یافته است؛ آن هم در حالی که کشتهشدگان و مفقودان جنگ در آمار و محاسبات مرگومیر لحاظ نشدهاند. این دادهها نشان میدهد بخش مهمی از این افت، ناشی از تضعیف کیفیت زندگی و فشارهای پایدار اجتماعی و بهداشتی است.
دادههای اخیر نشان میدهد که امید به زندگی میان مردان یهودی از ۸۲.۴ به ۸۲.۱ سال و در میان زنان یهودی از ۸۶.۱ به ۸۵.۸ سال کاهش یافته است. این شاخص برای مردان عرب از ۷۸.۳ به ۷۷.۷ سال و برای زنان عرب از ۸۳.۳ به ۸۳.۲ سال رسیده است.
جنگ از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون جامعه اسرائیل را با بحرانی شدید در حوزه سلامت روان مواجه کرده است. گزارشهای صندوق مکابی نشان میدهد بیش از یکسوم مبتلایان به بیماریهای مزمن، وضعیت سلامت خود را بدتر از گذشته ارزیابی کردهاند. مصرف داروهای ضداضطراب در شهرکهای اطراف غزه حدود ۲۰۰ درصد و در کل جمعیت ۵۰ درصد افزایش یافته است.
وزیر بهداشت رژیم صهیونیستی این وضعیت را «بدترین بحران سلامت روان در تاریخ» توصیف کرده و کارشناسان از «سونامی روانپزشکی» سخن میگویند. تشخیص اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بهصورت ماهانه ۷۰ درصد افزایش یافته و بیش از ۸۵ هزار نظامی برای مشکلات روانی درخواست کمک کردهاند. همچنین، آمار خودکشی در میان نظامیان به بالاترین سطح طی ۱۳ سال گذشته رسیده است.
در سال ۲۰۲۵، اسرائیل با شیوع گسترده سرخک مواجه شد که نتیجه کاهش نرخ واکسیناسیون بود. تا پایان سال، بیش از ۱۷۰۰ مورد ابتلا ثبت و دستکم ۱۲ کودک جان باختند. این شیوع عمدتاً در شهرهای قدساشغالی، بیتشمش و بنیبراک رخ داد و همه قربانیان کودکان خردسالی بودند که واکسینه نشده بودند.
فشار بر زیرساختهای درمانی و کمبود منابع
نظام بهداشتی اسرائیل فاصله قابل توجهی با استانداردهای بینالمللی دارد. سهم هزینههای سلامت از تولید ناخالص داخلی حدود ۷.۳ درصد است که پایینتر از میانگین ۹.۳ درصدی کشورهای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) محسوب میشود و بخش قابل توجهی از هزینههای درمانی مستقیماً از جیب صهیونیستها پرداخت میگردد.
براساس این گزارش سرانه تخت بیمارستانی نیز مناسب نیست؛ حدود ۱.۸ تخت به ازای هر هزار نفر، که کمتر از میانگین OECD است. کمبود شدید پزشک و پرستار و زمان انتظار طولانی برای خدمات تخصصی - که در برخی موارد به بیش از ۵۰ روز میرسد - از دیگر چالشهای موجود است. مرکز تاوب هشدار داده است که این کمبود نیروی انسانی تا سال ۲۰۳۵ تشدید خواهد شد و نظام درمانی را در آستانه فروپاشی قرار میدهد.
دادههای تازه از نهادهای رسمی آمار و بهداشت در اسرائیل نشان میدهد که تداوم جنگ باعث ایجاد بحران در سلامت روان و اختلال در نظام درمانی شده است.
گروه بینالملل خبرگزاری فارس؛ به گزارش روزنامه هاآرتص، دادههای منتشرشده از منابع رسمی، از جمله دفتر مرکزی آمار، صندوق بیمه سلامت مکابی و مرکز تحقیقات سیاست اجتماعی تاوب، تصویری نگرانکننده از وضعیت سلامت عمومی در اسرائیل ارائه میدهد. جنگ طولانیمدت و تنشهای مداوم نهتنها خسارات مستقیم جانی بر جای گذاشته، بلکه بهطور گسترده بر سلامت روان، کارکرد نظام بهداشت و شاخصهای حیاتی جمعیت نیز تأثیر منفی داشته است.
بر اساس دادههای رسمی، امید به زندگی در اسرائیل برای نخستین بار طی سالهای اخیر کاهش یافته است؛ آن هم در حالی که کشتهشدگان و مفقودان جنگ در آمار و محاسبات مرگومیر لحاظ نشدهاند. این دادهها نشان میدهد بخش مهمی از این افت، ناشی از تضعیف کیفیت زندگی و فشارهای پایدار اجتماعی و بهداشتی است.
دادههای اخیر نشان میدهد که امید به زندگی میان مردان یهودی از ۸۲.۴ به ۸۲.۱ سال و در میان زنان یهودی از ۸۶.۱ به ۸۵.۸ سال کاهش یافته است. این شاخص برای مردان عرب از ۷۸.۳ به ۷۷.۷ سال و برای زنان عرب از ۸۳.۳ به ۸۳.۲ سال رسیده است.
جنگ از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون جامعه اسرائیل را با بحرانی شدید در حوزه سلامت روان مواجه کرده است. گزارشهای صندوق مکابی نشان میدهد بیش از یکسوم مبتلایان به بیماریهای مزمن، وضعیت سلامت خود را بدتر از گذشته ارزیابی کردهاند. مصرف داروهای ضداضطراب در شهرکهای اطراف غزه حدود ۲۰۰ درصد و در کل جمعیت ۵۰ درصد افزایش یافته است.
وزیر بهداشت رژیم صهیونیستی این وضعیت را «بدترین بحران سلامت روان در تاریخ» توصیف کرده و کارشناسان از «سونامی روانپزشکی» سخن میگویند. تشخیص اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بهصورت ماهانه ۷۰ درصد افزایش یافته و بیش از ۸۵ هزار نظامی برای مشکلات روانی درخواست کمک کردهاند. همچنین، آمار خودکشی در میان نظامیان به بالاترین سطح طی ۱۳ سال گذشته رسیده است.

در سال ۲۰۲۵، اسرائیل با شیوع گسترده سرخک مواجه شد که نتیجه کاهش نرخ واکسیناسیون بود. تا پایان سال، بیش از ۱۷۰۰ مورد ابتلا ثبت و دستکم ۱۲ کودک جان باختند. این شیوع عمدتاً در شهرهای قدساشغالی، بیتشمش و بنیبراک رخ داد و همه قربانیان کودکان خردسالی بودند که واکسینه نشده بودند.
نظام بهداشتی اسرائیل فاصله قابل توجهی با استانداردهای بینالمللی دارد. سهم هزینههای سلامت از تولید ناخالص داخلی حدود ۷.۳ درصد است که پایینتر از میانگین ۹.۳ درصدی کشورهای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) محسوب میشود و بخش قابل توجهی از هزینههای درمانی مستقیماً از جیب صهیونیستها پرداخت میگردد.
براساس این گزارش سرانه تخت بیمارستانی نیز مناسب نیست؛ حدود ۱.۸ تخت به ازای هر هزار نفر، که کمتر از میانگین OECD است. کمبود شدید پزشک و پرستار و زمان انتظار طولانی برای خدمات تخصصی - که در برخی موارد به بیش از ۵۰ روز میرسد - از دیگر چالشهای موجود است. مرکز تاوب هشدار داده است که این کمبود نیروی انسانی تا سال ۲۰۳۵ تشدید خواهد شد و نظام درمانی را در آستانه فروپاشی قرار میدهد.
آمارهای جدید نشان میدهد شکاف میان جمعیت یهودی و عرب همچنان عمیق است؛ بهگونهای که نرخ مرگومیر نوزادان در جامعه عرب بیش از دو برابر جامعه یهودی است. براساس این گزارش در پی ضعف خدمات بهداشتی در اسرائیل، حدود ۳۲ درصد صهیونیستها برای دریافت مشاوره پزشکی به ابزارهای هوش مصنوعی روی آوردهاند.
شواهد سالهای ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ نشان میدهد که جنگ مداوم، محدودیت منابع و نابرابریهای ساختاری، نظام بهداشتی اسرائیل را به مرز بحران رسانده است. بحران سلامت روان، شیوع بیماریهای قابل پیشگیری و کمبود زیرساختها، نیاز فوری به سرمایهگذاری اساسی را برجسته میکند؛ اما به نظر میرسد تمرکز بر تجاوزگری مانع از انجام اصلاحات ضروری شده و پیامدهای بلندمدت جنگ بر جامعه اسرائیل را آشکارتر ساخته است.
منبع: فارس