محمدناصر حقخواه | شهرآرانیوز - در دنیای درام و ساخت آثار نمایشی، ارجاع به مسئلهای واقعی در جامعه یا الهامگرفتن از ماجرای یک شخصیت واقعی، همیشه برای تماشاچی جذاب است. دلیلش هم حس خوب کشف و لبخند رضایتی است که تماشاچی میزند، بعد اینکه ربط یک ماجرای درون سریال را با شخصیتی واقعی در اجتماع میفهمد. کشفی که وقتی اتفاق میافتد، فرد میل زیادی برای در میان گذاشتن آن با بغلدستیاش دارد که هنوز متوجه ماجرا نشده است! این روش چه در سینما و چه در آثار تلویزیونی سابقهای طولانی دارد. خیلی از آثار سینمایی از اوایل اوجگیری هالیوود تا همین سال گذشته به افراد یا ماجراهای حقیقی مربوط است. ربطی که یا در اول فیلم ارتباطش به شکل رندانهای با اشخاص و ماجراهای واقعی رد شده است یا سازندگان بیابا این کار را کردهاند. از فیلم
«همشهری کین» ساخت اورسن ولز در سال ۱۹۴۱ تا فیلم جنجالی و نهچندان خوب
«بمبشل» در سال گذشته، معمولا ارجاعدادن به اشخاص و اتفاقات واقعی، نقش مهمی در فیلمهای آمریکایی داشته است.
بیشتر بخوانید:
در سینمای ایران هم این کار سابقه دارد. جو اجتماعی و فرهنگی سینمای ایران با غرب کمی متفاوت است و اینطور اتفاقات بهجای ارجاع یا تلمیح، توهین یا کنایه و سیاسیکاری تعبیر میشود، اما مثلا در معروفترین فیلم ابراهیم حاتمیکیا، آژانس شیشهای، شخصیتی که با بارانی بلند و عینک آفتابی در آژانس نشسته است و قصد سفر به فرانسه را دارد، بهوضوح به عباس کیارستمی شبیه است و در جایی که خود را کارگردان معرفی میکند، این اشاره واضحتر میشود. اما سریال جنجالی آقازاده که از همان روزهای اول و پیش از شروع به پخش باتوجهبه نامش دهها حاشیه پیرامونش ساخته شده بود و بعد پخش هم بهعلت شباهت بعضی صحنههای بازی امیر آقایی به صحنههایی از زندگی واقعی ساشا سبحانی، پرحاشیه شده بود و واکنش آقازاده فراری را هم بهدنبال داشت، حالا بهعلتی مشابه و البته کمی عمیقتر وارد حاشیه شده است. اینبار شباهت شخصیت امیر بحری که مهدی سلطانی نقشش را بازی میکند با اتفاقات پیرامون محمدعلی نجفی، شهردار سابق تهران، حاشیهساز شده است. اما آیا امیر بحری سریال آقازاده، محمدعلی نجفی است؟
وکیل محمدعلی نجفی در اولین واکنش به بعضی شباهتها در قسمتهای جدید سریال آقازاده بین امیر بحری و موکلش گفته است: «اگر بخواهند حیثیت موکلم را خدشهدار کنند، پیگیری قضایی میکنیم.»
در پاسخ به این حرف وکیل نجفی، مدیر رسانهای مؤسسه اوج گفته است: «آقای وکیل تقصیر دیگران چیه که شما هر وقت تصویر سلاح و همسر دوم یک مسئول رو میبینید، یاد موکل خودتون میافتید؟»
این واکنشها البته پیشبینیپذیر بود؛ نه فقط برای اینکه نجفی یک مسئول بلندپایه سابق بوده و پرونده پرحاشیهای داشته است، بلکه اگر بهجای او یک فوتبالیست، خواننده یا بازیگر هم بود، همین واکنشها اتفاق میافتاد. نکته اینجاست که افراد در اینطور مواقع حق خود را تضییعشده میدانند و البته که حدومرز دقیق و قانون مشخصی برای اینگونه ارجاعات وجود ندارد؛ برای همین هروقت چنین مسائلی پیش میآید، از سمتی افراد حق خود را ضایعشده میدانند و از سوی دیگر سازندگان، کار ساخت آثار اجتماعی را دشوار!
این در حالی است که برخی از کاربران فضای مجازی هم معتقدند که سازندگان سریال اقازاده میتوانستند شخصیتهای بیشتر از طیفهای سیاسی مختلف را وارد داستان کنند.