دولت بههیچوجه در شرایط فعلی کشور مقصر و تعیینکننده نیست. در واقع بخش عمدهای از این فضای بحرانی از بیرون به دولت تحمیل شده است؛ تحریمهای ظالمانه و عجیب ازسوی آمریکا و در نهایت بحران کرونا که در ۶ ماه اخیر به اقتصاد ایران ضربه آخر را زد، همگی در بهوجودآوردن این فضای کشور نقش داشتهاند. در عملکرد دولت بهجز در ماههای نخست اعمال تحریمها به ایران، اشتباهات مهلک دیگری دیده نمیشود. در مجموع دولت روحانی با این شرایط بحرانی، کشور را بهخوبی اداره کرده است. همانطور که میبینیم، اقتصاد ایران با وجود همه فشارها سرپاست و این روزها موج دوم رشد خود را نیز تجربه میکند. شروع رشد اقتصادی کشور در خرداد امسال نشان داد که دولت روحانی بحران اقتصادی را تحت کنترل خود قرار داده است. از طرفی اقتصاد ایران نیز بسیار نیرومندتر از آن چیزی است که ما تصور میکردیم. البته که روحانی خیلی بهتر از این میتوانست عمل کند، اما رفتار دولت طی ۳ ماه اخیر و در قبال رشد بادکنکی بازار سرمایه نشان داد علاوه بر اینکه فرصتهای بسیارخوبی را در جهت جبران شرایط و اشتباهات گذشته خود دارد، درحالحاضر نیز از این فرصتها بهخوبی استفاده میکند. طرح راهگشای جدید دولت برای پیشفروش نفت به مردم از جمله این فرصتهاست؛ موضوعی که البته طرحهای بهتری، مشابه آن وجود دارد. برای مثال اگر دولت سهام ماهانه ۱۰ هزارمیلیارد تومان را بهصورت کوپنی در میان مردم توزیع کند و در صورت عدم خرید مردم آنها را در اختیار دیگر افراد متقاضی برای فروش بیشتر سهام قرار دهد، خود معادل طرح پیشفروش نفت است.
تنها ابهام طرح پیشفروش نفت این است که اولا مردم باید درک درستی از این موضوع بهدست آورند و موقعیت این طرح پیشنهادی دولت را بشناسند و ثانیا به این طرح اعتماد کنند، زیرا دولتها در دهههای گذشته بهگونهای عمل کردهاند که اعتماد مردم به عملکرد و قولهای دولت از بین رفته است. بنده معتقدم مهمترین چالش طرح جدید روحانی این است که خریداران نفت پیشفروششده باید به دولت و به قولهای دولت اعتماد کنند. از طرف دیگر این موضوع نشاندهنده آن است که طرحهای دردستاجرای بسیاری در رفع مشکلات کشور وجود دارد و دولت اگر بخواهد میتواند کشور را بهخوبی و از طریق آنها اداره کند. اقداماتی که درجهت تأمین نقدینگی کسری بودجه دولت در حال انجام است نیز از طریق روشهای بسیار عاقلانه و موفقیتآمیزی صورت گرفته که همگی دال بر این موضوع است.